Chaldea was een land dat langs de rivier de Eufraat lag, dicht bij de monding ervan, ten zuiden van Babylon, een deel van wat nu Zuid-Irak is.

Het was een land van de tweede grote kerk van de Heer, de Oude Kerk, die op haar hoogtepunt een rijkdom aan kennis bezat door haar eigen heilige geschriften en de overeenstemmingen van de natuur. Maar toen deze kerk in verval raakte, kwam Chaldea te staan voor hen die waarheden voor kwade doeleinden gebruiken en ze dus ontheiligen en vervalsen.

Abram werd in Chaldea geboren vanwege de grootsheid die het vertegenwoordigde, maar moest het verlaten vanwege wat het was geworden.

(Odkazy: Hemelse Verborgenheden 1368 [1-2]; de Leer over de Gewijde Schrift 102)