1322. Dat de woorden ‘opdat zij niet horen, de man de lip van zijn metgezel’ betekenen, dat allen het oneens zijn, of dat de een tegen de ander is, kan uit de woorden zelf blijken; niet horen de lip van de metgezel, is niet erkennen wat de ander spreekt, en in de innerlijke zin, niet erkennen wat de ander leert of zijn leer, want de lip is de leer, zoals hierboven bij vers 1 is aangetoond; met de mond erkennen zij weliswaar, maar niet met het hart, maar de eensgezindheid van de mond heeft niets te beduiden, wanneer het hart verdeeld is. Het is hiermee gesteld als met de boze geesten in het andere leven, die evenals de goede geesten in gezelschappen onderscheiden zijn, maar tezamen worden gehouden doordat zij door soortgelijke fantasieën en begeerten verbonden zijn, zodat zij eenparig samenwerken in het vervolgen van waarheden en goedheden; en zo bestaat er een zekere algemeenheid, die hen tezamen houdt, maar zodra deze algemeenheid is verbroken, rent de een op de ander in, en dan bestaat hun vermaak daarin, de metgezel en de metgezellen te kwellen. Op dezelfde wijze is het gesteld met een dergelijke leer en een dergelijke godsdienst in de wereld; de leerstellingen en de riten erkennen zij tamelijk eenparig, maar het algemene, wat hen samenhoudt, is de zelfverheerlijking, en voor zover zij aan zo’n algemeenheid kunnen deel hebben erkennen zij die dingen, maar voor zover zij er niet aan kunnen deel hebben, of niet hoop hebben en deel aan te hebben, maken zij zich los, om de zo-even aangegeven reden, dat niemand van hen enige waarheid heeft, maar eenieder het valse in plaats van het ware, en het boze in plaats van het goede; dit nu is de betekenis van de woorden dat de man niet hoort de lip van zijn metgezel.