1167. Dat Kanaän of de Kanaänieten in het Woord de riten, of de van de innerlijke gescheiden uiterlijke godsdienst betekenen, blijkt uit tal van plaatsen, vooral in de historische gedeelten en omdat zij van dien aard waren toen de zonen van Jakob in het land werden binnengeleid, werd toegelaten, dat zij werden uitgeroeid; maar in de innerlijke zin van het Woord worden onder de Kanaänieten al diegenen verstaan, die een van de innerlijke gescheiden uiterlijke godsdienst hebben, en omdat de Joden en de Israëlieten meer dan de anderen van dien aard waren, worden zij er in het profetische Woord in het bijzonder mee aangeduid, zoals alleen reeds uit de beide navolgende plaatsen kan blijken; bij David:

‘Zij hebben onschuldig bloed vergoten, het bloed van hun zonen en hun dochters, die zij de afgoden van Kanaän hebben opgeofferd, en de aarde is ontheiligd geworden door bloed, en zij ontreinigden zich door hun werken, en zij hebben gehoereerd door hun daden’, (Psalm 106:38, 39). Het bloed van de zonen en de dochters vergieten betekent hier in de innerlijke zin, dat zij alle waarheden van het geloof en alle goedheden van de naastenliefde hebben uitgeblust; zonen en dochters de afgoden van Kanaän opofferen, betekent, de dingen die van het geloof en van de naastenliefde zijn, ontwijden door een van de innerlijke gescheiden uiterlijke godsdienst, wat niets anders dan een afgodendienst is; zo verontreinigden zij zich door hun werken en hebben zij gehoereerd door hun daden.

Bij Ezechiël:

‘Alzo zegt de Heer Jehovih tot Jeruzalem:

‘Uw handelingen en uw geboorten zijn uit het land Kanaän, uw vader was een Amoriet en uw moeder een Hethietische’, (Ezechiël 16:3);

waar duidelijk gezegd wordt, dat zij uit het land Kanaän zijn. Dat Kanaän de van de innerlijke gescheiden uiterlijke godsdienst betekent, zie men eerder in de nrs. 1078 en 1094.