493. Dezen zijn de twee olijven en de twee kandelaren, die vóór de God der aarde staande zijn, betekent de liefde en het inzicht, of de naastenliefde en het geloof, het ene en het andere uit de Heer bij hen.

Met de olijf wordt de liefde en de naastenliefde aangeduid, waarover hierna; en met de kandelaar wordt aangeduid de verlichting in de ware dingen, nr. 43 en vandaar het inzicht en het geloof, omdat vanuit de verlichting in de ware dingen het inzicht is en vanuit dit het geloof; met staan vóór God wordt aangeduid: de dingen horen en doen die Hij gebiedt, nr. 366; hier dus, dat die twee bij hen zijn uit de Heer, Die de God der aarde is, dat wil zeggen, bij hen die in de twee wezenlijke dingen van de Kerk zijn, waarover eerder; daaruit blijkt, dat daarmee, dat de twee getuigen twee olijven en twee kandelaren waren, wordt aangeduid dat zij de liefde en het inzicht of de naastenliefde en het geloof waren; deze twee immers maken de Kerk: de liefde en de naastenliefde het leven en het inzicht en het geloof de leer ervan.

Dat de olijf de liefde en de naastenliefde betekent, is omdat de olijfboom de hemelse Kerk betekent en vandaar de olijf, die de vrucht ervan is, de hemelse liefde, die de liefde tot de Heer is; vandaar is het dat deze liefde ook wordt aangeduid met olie, waarmee alle heilige dingen van de Kerk gezalfd werden; de olie, die ‘de olie der heiligheid’ werd genoemd, was uit olijven en uit daarmee gemengde specerijen, (Exodus 30:23, 24) en eveneens werden met olijfolie de lampen van de kandelaar in de tabernakel elke avond aangestoken, (Exodus 27:20; Leviticus 24:2).

Eendere dingen worden met de olijfboom en de olijven aangeduid bij Zacharia:

‘Twee olijfbomen waren nevens de kandelaar, de ene ter rechterzijde van het olijfkruikje, de andere aan de linkerzijde ervan; en twee beziën [bessen] der olijven; deze zijn de twee zonen van de olijfboom, staande vóór de Heer van de ganse aarde’, (Zacharia 4:3, 11, 12, 14).

‘Ik ben zoals een groenende olijfboom in het huis Gods’, (Psalm 52:10); en bij Jeremia:

‘Groenende olijfboom schoon van vorm met vrucht, heeft Jehovah uw naam genoemd’, (Jeremia 4:16, 17), en ook elders.

Aangezien met Jeruzalem de Kerk werd aangeduid, werden daarom ook met tal van dingen die daarin en daar rondom waren, zulke dingen aangeduid die van de Kerk zijn; nabij haar was ook de Olijfberg en daarmee werd de Goddelijke Liefde aangeduid en daarom was ‘Jezus overdag in de tempel lerende, maar ’s nachts uitgaande, overnachtte Hij op de Olijfberg’, (Lukas 21:37; 22:39; Johannes 8:1) en ‘sprak Jezus op die berg met de discipelen over de voleinding der eeuw en over Zijn Komst dan’, (Mattheüs 24:3 e.v.; Markus 13:3 e.v.); en ‘ging Hij eveneens vanuit die berg naar Jeruzalem en leed’, (Mattheüs 21:1; 26:30; Markus 11:1; 14:26; Lukas 19:29, 37); en dit volgens de voorzegging van Zacharia:

‘Zijn voeten zullen te dien dage staan op de Olijfberg, welke voor de aangezichten van Jeruzalem aan het oosten is’, (Zacharia 14:4).

Omdat de olijfboom het hemelse van de Kerk betekende, ‘waren daarom de cherubim in het midden van de tempel van Jeruzalem gemaakt uit olijfbomenhout; evenzo de deuren tot het heiligdom en de posten’, (1 Koningen 6:23-33).