670. Dat de zonen Israëls wassingen bevolen werden, is bekend uit de door Mozes gegeven inzettingen, zoals bijvoorbeeld, dat Aharon zich wassen zou, alvorens de heilige klederen aan te trekken, (Leviticus 16:4, 24), en alvorens tot het altaar te naderen om te dienen, (Exodus 30:18-21; 40:30-31). Desgelijks de Levieten, (Numeri 8:6-7); en ook anderen, die door zonden onrein waren geworden; en dat zij door wassingen geheiligd worden genoemd, (Exodus 29:1, 4; 40:12; Leviticus 8:6). Daarom waren, opdat zij zich wassen zouden, de koperen zee en verschillende wasbekkens naast de tempel opgesteld, (1 Koningen 7:23-39); ja zelfs, dat zij de vaten en gebruiksvoorwerpen wasten, zoals: de tafel, de banken, de bedden, de schotels en de bekers, (Leviticus 11:32; 14:8-9; 15:5-12; 17:15-16; Mattheüs 23:25-26, 27). Maar de wassingen en tal van dergelijke dingen, werden de zonen Israëls daarom opgelegd en bevolen, omdat de bij hen ingestelde kerk een uitbeeldende kerk was, en deze zodanig was, opdat zij de toekomstige christelijke Kerk zou uitbeelden. Daarom hief de Heer toen Hij in de wereld kwam, de uitbeeldende dingen op, die alle uitwendig waren, en stichtte Hij een kerk, waarvan alle dingen innerlijk zouden zijn. Zo deed de Heer dus de symbolen weg en onthulde Hij de beeltenissen zelf, zoals iemand een voorhang wegtrekt of een deur opent, en maakt dat men de innerlijke dingen niet alleen ziet maar die ook nadert. De Heer behield van al deze dingen er slechts twee, die in één samenvatting alle dingen van de innerlijke Kerk bevatten zouden, namelijk de Doop, in de plaats van de wassingen, en het Heilig Avondmaal in de plaats van het lam dat elke dag geofferd werd, en in volheid op het Paasfeest.