392. En een andere engel kwam en stond aan het altaar, hebbende een gouden wierookvat, betekent de geestelijke eredienst, die vanuit het goede van de naastenliefde is door de ware dingen van het geloof.

Met het altaar waaraan de engel stond en met het gouden wierookvat dat hij in de hand had, wordt de eredienst van de Heer vanuit de geestelijke liefde aangeduid; deze eredienst is vanuit het goede van de naastenliefde door de ware dingen van het geloof.

Er waren bij de zonen Israëls twee altaren, het ene buiten de tent en het andere binnen de tent; het altaar buiten de tent werd het ‘altaar des brandoffers’ genoemd, omdat de brandoffers en de slachtoffers daarop plaatsvonden; het altaar binnen de tent werd het ‘reukaltaar’ en ook het ‘gouden altaar’ genoemd; dat het twee altaren waren, had als oorzaak dat de eredienst van de Heer is vanuit de hemelse liefde en vanuit de geestelijke liefde; vanuit de hemelse liefde door hen die in Zijn hemels rijk zijn en vanuit de geestelijke liefde door hen die in Zijn geestelijk rijk zijn; over die beide rijken, zie nr. 387.

Ten aanzien van beide altaren zie ook de volgende plaatsen bij Mozes: ten aanzien van het altaar des brandoffers, (Exodus 20:21; 27:1-8; 39:36-43; Leviticus 7:1-5; 8:11; 16:18, 19, 33, 34); over het reukaltaar, (Exodus 30:1-10; 31:8; 37:25-29; 40:5, 26; Numeri 7:1).

Dat er altaren, wierookvaten en reukwerk werden gezien door Johannes, was niet omdat er zulke dingen in de hemel bestaan, maar het waren slechts de uitbeeldingen van de eredienst van de Heer daar; de oorzaak hiervan is deze: dat zulke dingen bij de zonen Israëls waren ingesteld en daarom in het Woord meermalen genoemd zijn; en die Kerk was een uitbeeldende Kerk; alle dingen immers van hun eredienst beeldden uit en duiden vandaar nu aan de Goddelijke Hemelse en Geestelijke dingen van de Heer, die van Zijn Kerk in de hemelen en op aarde zijn.

Eendere dingen worden daarom door die twee altaren in het Woord aangeduid in de volgende plaatsen:

‘Zend Uw licht en Uw waarheid; deze zullen mij leiden tot Uw habitakels en ik zal ingaan tot het altaar Gods tot God’, (Psalm 43:3, 4).

‘Ik was in de onschuld mijn handen en ik ga rondom Uw altaar, Jehovah en Ik zal doen horen de stem der belijdenis’, (Psalm 26:6, 7).

‘De zonde van Jehudah is geschreven met een ijzeren griffel op de tafel van hun hart en aan de hoornen Uwer altaren’’, (Jeremia 17:1, 2).

‘God Jehovah, Die ons verlicht; bindt het feest met snoeren tot aan de hoornen des altaars’, (Psalm 118:27).

‘Te dien dage zal voor Jehovah een altaar zijn in het midden van het land van Egypte’, (Jesaja 19:19).

Een altaar voor Jehovah in het midden van het land van Egypte, betekent de eredienst van de Heer vanuit de liefde in de natuurlijke mens.

‘Distel en doorn zullen op hun altaren opkomen’, (Hosea 10:8); waarmee de eredienst vanuit de boze dingen en de valse dingen van het boze wordt aangeduid.

Verder ook in (Jesaja 27:9; 56:6, 7; 60:7; Klaagliederen 2:7; Ezechiël 6:4-6, 13; Hosea 8:11; 10:1, 2; Amos 3:14; Psalm 51:2-21; Psalm 84:3-5; Mattheüs 5:23, 24; 23:18-20).

Aangezien de eredienst van de Heer met het altaar werd uitgebeeld en vandaar aangeduid, zo is het duidelijk dat onder het altaar hier in de Openbaring niet iets anders wordt verstaan en eveneens elders, zoals:

‘Ik zag onder het altaar de zielen van degenen die gedood waren om het Woord Gods’, (Openbaring 6:9).

‘De engel stond daar en zei: Meet de tempel Gods en het altaar en degenen die daarin aanbidden’, (Openbaring 11:1).

‘Ik hoorde een andere engel vanuit het altaar zeggen: Waar en gerecht zijn Uw gerichten’, (Openbaring 16:7).

Aangezien de uitbeeldende eredienst, die voornamelijk op de beide altaren werd verricht, door de Heer werd afgeschaft toen Hij in de wereld kwam, omdat Hijzelf de innerlijke dingen van de Kerk opende, wordt daarom bij Jesaja gezegd:

‘Te dien dage zal de mens opzien tot zijn Maker en zijn ogen zullen tot de Heilige Israëls zien en niet tot de altaren, het werk zijner handen’, (Jesaja 17:7, 8).

Er worden drie arken genoemd in het Woord, de ark van Noach, de ark van biezen voor de baby Mozes, en de ark van het verbond in de tabernakel. Alle drie vertegenwoordigen de menselijke geest op een bepaald moment in zijn ontwikkeling...

In de tijd van Noach was de allereerste kerk, vertegenwoordigd door Adam, ten einde gekomen en moest er een nieuwe worden geopend door de Heer. De geesten van de mensen die in die kerk waren worden vertegenwoordigd door de ark, en alle dieren vertegenwoordigen liefde en genegenheid, zowel goed als slecht, die deze mensen hadden. De geesten van deze mensen waren niet dezelfde als die van de mensen van de voormalige kerk. De oude egoïstische wil die van hun voorouders is geërfd, wordt vertegenwoordigd door het goferhout waaruit de basisark is gebouwd, maar dat van binnen en van buiten is afgesloten door de bitumineus. Hun voorouders, de Adamieten, hadden deze "verzegeling" niet en konden dus niet scheiden wat ze wisten van wat ze wilden. Noach en zijn familie vertegenwoordigen de heersende liefde en de wens om de Heer te volgen. De ark houdt de vloed van valsheden tegen om die geesten te verdrinken, en de deur en het raam vertegenwoordigen het horen en zien van de waarheid uit de doctrines die uit de Adamietenkerk zijn overgebleven. En zo, veilig gehouden, konden ze die principes, geleerd uit de leer, gebruiken om een geweten te vormen, dat als het gevolgd zou worden, de Heer in staat zou stellen om een nieuwe wil voor het goede in het verstand op te bouwen. Deze scheiding van de wil en het begrip dat in de geest kan worden gemaakt, weerspiegelt vandaag de dag nog steeds de manier waarop we zijn, en stelt ons nog steeds in staat om een geweten op te bouwen, ondanks onze eigen egoïstische wil.

De ark voor Mozes, gemaakt van biezen, werd ook van binnen en van buiten verzegeld. Mozes vertegenwoordigt het Woord van de Heer, en omdat hij toen een kind was, onze eerste ideeën over de heiligheid van het Woord toen we nog heel jong waren. Het is dus geen solide en duurzame structuur, maar een ruwe structuur omdat onze jonge ideeën nog zo ongevormd zijn. Het vertegenwoordigt ook de eerste ideeën van het Woord in de geest van Jezus.

De derde ark stelt de derde of diepste hemel voor waar de engelen het dichtst bij de Heer staan, en de Heer zelf wordt voorgesteld door de twee stenen tafels waarop zijn wet, geschreven door zijn vinger, stond. Om deze reden was het het meest heilige bezit dat de kinderen van Israël hadden en het had de macht om de Jordaan te beïnvloeden en de vijanden van Israël te ontwrichten. Het werd bewaard in het gesloten deel van de tabernakel waar alleen Mozes en Aäron naartoe konden. Vanuit de ark in zijn kamer rustte de heiligheid in een lagere graad in de buitenste kamer van de tabernakel, die de tweede of de middelste hemel vertegenwoordigde, en in een nog lagere graad in de binnenplaats, binnen het gordijnhek, die de eerste of de buitenste hemel vertegenwoordigde.

(Odkazy: Hemelse Verborgenheden 638, 651, 652, 653, 891, 6723 [3], [4], 9485)