10608. Ook niet wie ook zal worden gezien in de ganse berg; dat dit betekent dat zij geheel en al ervan is verwijderd, dus erbuiten, staat vast uit de betekenis van de berg, hier van de berg Horeb, namelijk de hemel in de gehele samenvatting; dus eveneens het Goddelijk Ware; want of men zegt de hemel, dan wel het Goddelijk Ware, het is hetzelfde.

De engelen immers uit wie de hemel is, zijn de opnemingen van het Goddelijk Ware; de gehele uitgestrektheid van die berg werd Horeb genoemd en de meer verheven berg in het midden ervan werd de berg Sinaï genoemd; vandaar wordt met Horeb de hemel aangeduid, of wat hetzelfde is, het Goddelijk Ware in de gehele samenvatting: het innerlijke ervan door de berg Sinaï en het uiterlijke met de bergstreek rondom.

Vandaar is het dat met Horeb, wanneer ook de bergstreek rondom wordt verstaan, het uiterlijke wordt aangeduid, zie nr. 10543.

Omdat de Israëlitische natie in een uiterlijke was dat het innerlijke niet opneemt, dus in een van het innerlijke gescheiden uiterlijke, of wat hetzelfde is, buiten dat uiterlijke waarin het innerlijke is, wordt er daarom geboden: dat niet wie ook zal worden gezien in de ganse berg.

Iets eenders wordt daarmee aangeduid dat die natie stond aan de deur van de tent waarin Mozes was en zich daarvoor neerboog, in het voorgaande hoofdstuk, verzen 8 tot en met 10, zie ook, nr. 10545 tot 10555.

Hier zal in het kort worden gezegd, vanwaar het is dat de berg Horeb en Sinaï de hemel en het Goddelijk Ware betekenen.

In de wereld gelooft men dat de engelen in een streek boven die van de atmosfeer zijn en dat zij daar bestaan zoals een zucht adem en dat zij geen vlak hebben om op te staan.

De oorzaak dat er zo’n mening is in het gemoed van verscheidene mensen, is omdat zij niet vatten dat engelen en geesten in een eendere vorm zijn als waarin de mensen op de aarde zijn, zoals dat zij een aangezicht hebben, armen en handen, voeten, in een woord een lichaam; en nog minder dat zij woningen of verblijven hebben, terwijl toch de engelen en de geesten onder elkaar wonen geheel en al zoals de mens en op aarde, dus op een aarde: de hemelse engelen op de bergen en de geestelijke engelen op de rotsen en degenen die nog niet engelen zijn geworden in de vlakten tussen de bergen en tussen de rotsen; de helse geesten echter onder de bergen en de rotsen.

Deze dingen zijn gezegd opdat men zal weten vanwaar het is dat de bergen in het Woord de hemel betekenen en in het bijzonder de berg Horeb en de berg Sinaï.

Ook wonen de innerlijke engelen meer verheven op de bergen en hoe meer verheven, des te innerlijker en volmaakter.

Daaruit blijkt, waarom Jehovah neerdaalde op de top van de berg Sinaï, toen de Wet werd verkondigd en waarom het Mozes bevolen was met Hem te staan op het hoofd van de berg.

De bergen op aarde zijn niet de hemel, maar zij beelden de bergen uit waarop de engelen in de hemel zijn.