689. Dat de weg door de Doop van Johannes werd voorbereid, vond hierin zijn oorzaak, dat men door middel van de doop, zoals boven werd aangetoond, werd ingeleid in de toekomstige Kerk van de Heer, en in de hemel ingelijfd onder hen die daar zijn, die de Messias verwachtten en naar Hem verlangden, en men zo dus door de engelen behoed werd, opdat de duivels niet uit de hel zouden breken en hen verderven zouden. Daarom wordt bij Maleachi gezegd:

‘Wie zal de dag van Zijn komst verdragen; en opdat Jehovah niet kome, en de aarde met de ban sla’, (Maleachi 3:2; 4:6).

Evenzo bij Jesaja:

‘Ziet de dag van Jehovah komt, wreed, en van verontwaardiging, en van ontsteking des toorns; Ik zal de hemel beroeren, en de aarde zal bewogen worden van haar plaats, ten dage van de ontsteking van Zijn toorn’, (Jesaja 13:6, 9, 13, 22; 22:5, 12).

Evenzo bij Jeremia:

‘Deze dag wordt genoemd: dag der verwoesting, der wraak en des ondergangs’, (Jeremia 4:9; 7:32; 46:10, 21; 47:4; 49:8, 26).

Bij Ezechiël:

‘Dag des toorns, der wolk en der donkerheid’, (Ezechiël 13:5; 30:2-3, 9; 34:11-12; 38:14, 16, 18-19).

Evenzo bij, (Amos 5:13, 18, 20; 8:3, 9, 13). Bij Joël:

‘Groot is de dag van Jehovah en verschrikkelijk, en wie zal Hem verdragen’, (Joël 2:1-2, 11; 3:2, 4).

En bij Zefanja: ‘Er zal te dien dage een stem van geschreeuw zijn; de grote dag van Jehovah is nabij, een dag der ontsteking deze dag, een dag des angstes en der benauwdheid, een dag der woestheid en der verwoesting; ten dage der ontsteking van Jehovah zal het ganse land verteerd worden, en Hij zal voleinding maken met al de inwoners des lands’, (Zefanja 1:7-18), behalve in andere plaatsen. Hieruit blijkt duidelijk, dat het zo geschiedt zou zijn, wanneer de weg van Jehovah, toen Hij neerdaalde in de wereld, niet bereid was door de Doop, waarvan de werking in de hemel was, dat de hellen gesloten werden en de Joden voor volledige ondergang werden bewaard. Ook zegt Mozes:

‘In een ogenblik, zo Ik in het midden van u opklom, zou Ik het volk verteren’, (Exodus 33:5).

Dat dit zo is, blijkt duidelijk uit de woorden van Johannes tot de scharen, die uitgingen om door hem gedoopt te worden: ‘Gij adderen-gebroedsels, wie heeft u aangewezen te vlieden van de toekomende toorn’, (Mattheüs 3:7; Lucas 3:7). Dat Johannes ook Christus en Zijn Komst leerde toen hij doopte, zie men in (Lucas 3:16; Johannes 1:25-26, 31, 32, 33; 3:26). Hieruit blijkt duidelijk hoe Johannes de weg bereidde.

Generally, doors in the Bible represent the initial desires for good and concepts of truth that introduce us to new levels of love and understanding, and even to the Lord Himself. Since a “house” represents a person’s desires, affections and passions, the door serves to introduce true ideas that can put those desires into action.

In John 10:7, the door signifies the Lord, who is good itself and truth itself. (Arcana Coelestia 2356[2])

In Revelation 3:8; 4:1, the door signifies admission to the arcana of heaven revealed. (Apocalypse Explained 260[2])

The meaning depends on context, of course. For example, references to doorposts and lintels are making a distinction between introductory goods and introductory truths. And, in Sodom, Lot's house had two doors -- an inner one and an outer one. When, in Genesis 19:6, Lot tried to convince the men of Sodom not to attack the angels visiting him, he went outside the inner door, but stayed inside the outer door. There, the outer door represents a desire for good that is resistant to the falsity represented by the men of Sodom; the inner door represents true ideas springing from that desire for good. Someone nurturing a desire for good could be admitted through the first door, but would have to learn the truth about how to express that desire before being admitted through the second.

(Odkazy: Genesis 19)