10483. En Mozes stond in de poort van het kamp; dat dit betekent waar de opening tot de hel is, staat vast uit de uitbeelding van Mozes, namelijk het innerlijke, nr. 10468; uit de betekenis van de poort, namelijk waar de opening is, waarover hierna; en uit de betekenis van het kamp, namelijk de hel, nr. 10458.

Dat Mozes in de poort van het kamp stond en niet binnentrad in het kamp zelf, had als oorzaak, dat het zou worden uitgebeeld, dat het innerlijke niet kan binnentreden in de hel; door Mozes immers werd het innerlijke uitgebeeld en door het kamp de hel.

Allen immers die in de hel zijn, zijn in de van het innerlijke gescheiden uiterlijke, aangezien zij in de liefden van zich en van de wereld zijn; daarom kan het innerlijke daar niet binnentreden; het wordt immers niet opgenomen, maar het wordt bij sommigen verstikt en uitgeblust en bij sommigen verdraaid.

Of men zegt het innerlijke, dan wel de hemel, het is hetzelfde, want de hemel is in het innerlijke, zowel in het innerlijke van het Woord, als in het innerlijke van de Kerk en van de eredienst, en dus in het innerlijke van de mens, die in de hemelse en de geestelijke liefde is, dat wil zeggen, in de liefde tot de Heer en in de liefde jegens de naaste.

Wat de opening van de hel is, welke met de poort van dit kamp wordt aangeduid, zal in het kort worden gezegd.

Iedere hel is rondom gesloten, maar zij wordt van boven geopend al naar de noodzakelijkheid en de behoefte; die opening is in de wereld der geesten, die wereld die is tussen de hemel en de hel; daar immers vinden de hellen naar boven toe hun grens en de hemelen naar beneden toe, nr. 5852.

Er wordt gezegd, dat zij worden geopend al naar de noodzakelijkheid en de behoefte, aangezien ieder mens geesten bij zich heeft uit de hel en engelen vanuit de hemel; de geesten uit de hel in zijn lichamelijke en wereldse liefden en de engelen vanuit de hemel in de hemelse en de geestelijke liefden; want de mens kan zonder geesten geenszins leven; indien de geesten van hem werden weggenomen, zou hij dood neervallen zoals een steen.

Vandaar worden, opdat de mens het leven volgens zijn liefden zal hebben, uit noodzakelijkheid en volgens behoefte de hellen geopend, vanwaar zulke geesten tot hem uitgaan die in eendere liefden zijn.

Het is die opening die wordt verstaan onder de poort der hel; het is mij ettelijke malen gegeven zulke openingen te zien; die poorten worden bewaakt uit de Heer door de engelen, opdat daaruit niet meer geesten uitgaan dan nodig is.

Daaruit blijkt, wat er met de poorten der hel en met de poorten der vijanden in het Woord wordt aangeduid, zoals bij Mattheüs: ‘Jezus zei tot Petrus: Op deze rots zal Ik Mijn Kerk bouwen en de poorten der hel zullen die niet overweldigen’, (Mattheüs 16:18).

De poorten der hel zullen niet overweldigen, wil zeggen dat de hellen niet zullen durven uitgaan en de waarheden van het geloof vernietigen.

De rots waarop de Kerk wordt gebouwd, is het geloof uit de Heer tot de Heer, welk geloof het geloof is van de naastenliefde, omdat het daarin en met die één is; dat de rots dat geloof is, zie de voorrede tot (Genesis 22) en in de nrs. 8581, 10438; en dat het geloof zelf de naastenliefde is, nrs. 654, 1162, 1176, 1608, 2228, 2343, 2349, 2419, 2839, 3324, 4368, 6348, 7039, 7623-7627, 7752-7762, 8530, 9154, 9224, 9783.

Iets eenders wordt daarmee aangeduid dat ‘uw zaad de poorten van uw vijanden zal erven’, (Genesis 22:17; 24:60).

De poort der vijanden erven, is de boosheden en de valsheden, die uit de hel zijn, vernietigen, wat ook wordt uitgebeeld door de uitdrijving en de vernietiging van de natiën in het land Kanaän; de natiën immers daar beeldden de boosheden en de valsheden uit, die uit de hel zijn, zie de nrs. 1573, 1574, 1868, 4818, 6306, 8054, 8317, 9320, 9327.

Verder bij David: ‘De bewoners van de poort denken tegen mij uit, zij die sterke drank drinken, maken muziek’, (Psalm 69:13).

Bij dezelfde: ‘Gezegend de man die zijn pijlkoker heeft gevuld; zij zullen niet beschaamd worden; omdat zij zullen spreken met de vijanden in de poort’, (Psalm 127:5).

De poorten echter staan in de goede zin voor de opening tot de hemel, bij David: ‘Heft uw hoofden op, gij poorten en verheft u, eeuwige deuren en de Koning der heerlijkheid zal binnentreden’, (Psalm 24:7-10).

Verder duiden de poorten in het Woord aan, de ingang tot de hemel en de Kerk door het ware en het goede en ook de invloeiing van het ware en het goede bij de mens.