10411. En hij bouwde er een altaar voor; dat dit de eredienst betekent, staat vast uit de betekenis van het altaar, namelijk het voornaamste uitbeeldende van de Goddelijke eredienst, nrs. 4541, 8935, 8940, 9714, 10242, 10245; hier echter van de duivelse eredienst, aangezien degenen die in de uiterlijke dingen zijn zonder het innerlijke, gemeenschap hebben met de hellen en niet met de hemelen; het innerlijke immers van de mens is zijn hemel en zijn uiterlijke is zijn wereld.

Ook is zijn innerlijke geformeerd tot het beeld van de hemel, dus tot de opneming van zulke dingen die daar zijn; en het uiterlijke tot het beeld van de wereld, dus tot de opneming van de dingen die daar zijn, zie de nrs. 9279, 10156.

Vandaar is, wanneer het innerlijke is gesloten, ook de hemel gesloten is en dan wordt het uiterlijke niet langer geregeerd vanuit de hemel, maar vanuit de hel; en daarom is hun eredienst niet Goddelijk maar duivels.

Zij noemen weliswaar het Goddelijke en eveneens vereren zij dat, maar in de uiterlijke vorm en niet in de innerlijke, dus vanuit de mond en niet vanuit het hart; en zij die het op andere wijze vereren, vereren het Goddelijke niet ter wille van het Goddelijke, maar ter wille van zichzelf en de wereld; waar het hart is, daar is de eredienst.

Daaruit blijkt, dat met een altaar bouwen voor het gouden kalf, de eredienst van de duivel wordt aangeduid.