Jacob is told twice that his name will now be Israel. The first time is when he wrestles with an angel on his journey to meet Esau, and the angel tells him that his name will be changed. After he is reconciled with Esau, they go their separate ways. Jacob moves to Shechem and then on to Bethel, where he builds an altar to the Lord. The Lord appears to him there, renews the covenant He first made with Abraham and again tells him that his name will be Israel (Genesis 35). The story goes on to tell of Benjamin's birth and Rachel's death in bearing him, and then of Jacob's return to Isaac and Isaac's death and burial. But at that point the main thread of the story leaves Israel and turns to Joseph, and Israel is hardly mentioned until after Joseph has risen to power in Egypt, has revealed himself to his brothers and tells them to bring all of their father's household down to Egypt. There, before Israel dies, he blesses Joseph's sons, plus all his own sons. After his death he is returned to the land of Canaan for burial in Abraham's tomb. In the story of Jacob and Esau, Jacob represents truth, and Esau good. Jacob's stay in Padan-Aram, and the wealth he acquired there, represent learning the truths of scripture, just as we learn when we read the Ten Commandments or the Sermon on the Mount. The change of name from Jacob to Israel represents the realization that what we learn should not simply be knowledge, but should be the rules of our life, to be followed by action. This action is the good that Esau has represented in the story up to that time, but after the reconciliation between Jacob and Esau, Jacob as Israel now represents the truth and the good, together. It is interesting that even after his name change Jacob is rarely called Israel. Sometimes he is called one and sometimes the other, and sometimes he is called both Jacob and Israel in the same verse (Genesis 46:2, 5, & 8 also Psalm 14:7). This is because Jacob represents the external person and Israel the internal person, and even after the internal person comes into being, we spend much of our lives living on the external level.

(Odkazy: Arcana Coelestia 4274, 4292, 4570, 5595, 6225, 6256, Genesis 2:5, 46:8)

6652. Die Jozef niet kende; dat dit betekent die geheel en al vervreemd waren van het innerlijke, staat vast uit de betekenis van niet kennen, namelijk vervreemd zijn; want wie het ware niet kent en het niet gekend wil hebben, die is van het ware van de Kerk vervreemd; dat de vervreemding hier wordt aangeduid, blijkt uit wat volgt, want hij verdrukte hard en wreed de zonen Israëls, door wie de Kerk wordt uitgebeeld, nr. 6637; en uit de uitbeelding van Jozef, te weten het innerlijke, nrs. 6177, 6224; van het innerlijke vervreemde wetenschappen, zijn aan de Kerk tegengestelde wetenschappen, want het goede en het ware die de Kerk maken, vloeien in door het innerlijke; en indien deze niet door het natuurlijke worden opgenomen, wordt het innerlijke gesloten en zo wordt de mens vervreemd van het goede en het ware en dan worden van de wetenschappen die in het natuurlijke zijn, geen andere als ware wetenschappen erkend dan die welke vals zijn; deze worden dan vermenigvuldigd en de waarheden zelf worden naar buiten verbannen.