24. En Hij komt met de wolken des hemels, betekent dat de Heer Zich zal onthullen in de zin van de letter van het Woord en de geestelijke zin ervan zal openen aan het einde van de Kerk.

Wie niets over de innerlijke of geestelijke zin van het Woord kent, kan niet weten wat door de Heer daaronder verstaan is, dat ‘Hij zal komen in de wolken des hemels’; Hij zei immers tot de hogepriester die Hem bezwoer te zeggen of Hij de Christus, de Zoon Gods was:

‘Gij hebt het gezegd, Ik ben; en gij zult zien de Zoon des mensen, zittende aan de rechterzijden der macht en komende met de wolken des hemels’, (Mattheüs 26:63, 64; Markus 14:61, 62); en waar de Heer over ‘de voleinding der eeuw’ spreekt tot de discipelen, zei Hij: En alsdan zal het teken van de Zoon des mensen verschijnen en zij zullen Hem zien, komende in de wolken des hemels met kracht en heerlijkheid’, (Mattheüs 24:30; Markus 13:26); onder de wolken des hemels, waarin Hij komen zal, wordt niet iets anders verstaan dan het Woord in de zin van de letter en onder de heerlijkheid waarin zij Hem zullen zien, het Woord in de geestelijke zin.

Dat het zo is, kan bezwaarlijk worden geloofd door degenen die niet verder dan de zin van de letter van het Woord denken; voor hen is de wolk een wolk en vandaar is het geloof dat de Heer zal verschijnen in de wolken des hemels als het Laatste Oordeel aanstaande is; maar dit valt weg wanneer men weet wat ‘de wolk’ is, namelijk het Goddelijk Ware in laatsten, dus het Woord in de letterlijke zin.

In de geestelijke wereld verschijnen evenzeer wolken als in de natuurlijke wereld; maar de wolken in de geestelijke wereld verschijnen beneden de hemelen bij hen die in de zin van de letter van het Woord zijn, donkerder en lichter naarmate het verstand en tegelijk de opneming van het Woord bij hen is; de oorzaak hiervan is deze, dat het licht van de hemel daar het Goddelijk ware is en de duisternissen daar de valse dingen zijn; vandaar zijn de lichtende wolken het Goddelijk ware, dat is oversluierd met de schijnbaarheden van het ware, zodanig als het Woord in de letter is bij hen die in de ware dingen zijn; en de donkere wolken zijn het Goddelijk Ware omhuld met begoochelingen vanuit bevestigde schijnbaarheden, zodanig als het Woord is bij hen die in de valse dingen zijn; ik heb die wolken vaak gezien en het werd ontdekt vanwaar en wat zij zijn.

Omdat nu de Heer na verheerlijking van Zijn Menselijke het Goddelijk Ware of het Woord ook in laatsten is geworden, zei Hij tot de hogepriester ‘dat zij van nu aan zullen zien de Zoon des mensen komende in de wolken des hemels’.

Dat Hij echter tot de discipelen zei, dat ‘in de voleinding der eeuw het teken van de Zoon des mensen zal verschijnen en dat zij Hem zullen zien komende in de wolken des hemels met kracht en heerlijkheid’, betekent dat Hij aan het einde van de Kerk, wanneer het Laatste Oordeel zal plaatsvinden, in het Woord zal verschijnen en de geestelijke zin zal onthullen, hetgeen ook heden heeft plaatsgevonden, omdat nu het einde van de Kerk daar is en het Laatste Oordeel is voltrokken, zoals kan vaststaan uit de kort geleden uitgegeven werkjes; dit is het dus wat hier in de Apocalyps wordt verstaan onder ‘Zie, Hij komt met de wolken’ en verder in wat volgt, ‘Ik zag, en zie, een witte wolk en op de wolk Een zittende, des Mensen Zoon gelijk’, (Openbaring 14:14); zoals ook bij Daniël:

‘Ik was ziende in de visioenen des nachts en zie, met de wolken de Zoon des Mensen komende’, (Daniël 7:13); dat onder de Zoon des Mensen de Heer ten aanzien van het Woord wordt verstaan, zie het werk ‘de Leer van het Nieuwe Jeruzalem aangaande de Heer’, nrs. 19-28.

Dat onder de wolken ook elders in het Woord het Goddelijk Ware in laatsten wordt verstaan en vandaar eveneens het Woord in de letter, kan men uit vele plaatsen daar zien, waar het woord ‘wolken’ wordt gelezen, zoals hier ‘Niemand zoals de God van Jesurun, rijdende in de hemel en in grootmachtigheid op de wolken’, (Deuteronomium 33:26, 27).

‘Zingt Gode, looft Zijn Naam, verheft Hem die op de wolken rijdt’, (Psalm 48:5). ‘Jehovah rijdende op een lichte wolk’, (Jesaja 19:1).

Rijden op de wolken, betekent in de wijsheid van het Woord zijn; het paard betekent immers het verstand van het Woord; wie ziet niet dat God niet op de wolken rijdt.

‘God reed op de cherubim en Hij stelde de wolken der hemelen tot Zijn tent’, (Psalm 18:11-13), evenzo; ook de cherubim betekenen het Woord, zie de nrs. 239, 672; de tent betekent de woning.

‘Jehovah zoldert Zijn opperzalen met wateren, Hij stelt de wolk tot Zijn wagen’, (Psalm 104:3); de wateren betekenen de ware dingen, de opperzalen de leerstellige dingen en de wagen de leer en al deze dingen, omdat die vanuit de letterlijke zin vanuit het Woord zijn, worden wolken genoemd.

‘Hij bindt de wateren in Zijn wolken en de wolk wordt onder dezelve niet verscheurd en Hij spreidt over de zetel Zijn wolk’, (Job 26:8, 9), evenzo; ‘God doet het licht van Zijn wolk blinken’, (Job 37:15).

‘Geeft Gode sterkte, sterkte op de wolken’, (Psalm 68:35); het licht van de wolk betekent het Goddelijk Ware van het Woord en de sterkte betekent de Goddelijke macht daar.

‘Lucifer, gij zei in uw hart: Ik zal klimmen op de hoogten der wolk, ik zal de Allerhoogste gelijk worden’, (Jesaja 14:14).

‘Verlaat Babel, omdat zij zich verheven heeft tot aan de wolken’, (Jeremia 51:9); met Lucifer en Babel worden diegenen aangeduid die de goede en de ware dingen van het Woord ontwijden en daarom zijn het deze dingen die daar onder de wolken worden verstaan.

‘Jehovah breidde een wolk uit tot een deksel’, (Psalm 105:39).

‘Jehovah schiep op elk habitakel Zions een wolk des daags, want op alle heerlijkheid is een overdekking’, (Jesaja 4:5); onder de wolk wordt ook hier het Woord in de zin van de letter verstaan en die zin, omdat hij de geestelijke zin insluit en bedekt, een deksel op de heerlijkheid wordt genoemd; dat de zin van de letter van het Woord een deksel is, opdat de geestelijke zin ervan niet gekwetst zal worden, zie het werk ‘de Leer van het Nieuwe Jeruzalem aangaande de Gewijde Schrift’, nr. 33; en dat hij een bewaking is, nr. 97.

Het Goddelijk Ware in laatsten, dat eender is aan het Woord in de zin van de letter, werd ook uitgebeeld door de wolk waarin Jehovah neerdaalde op de berg Sinaï en de Wet afkondigde, (Exodus 19:9; 34:5).

Verder door de wolk die Petrus, Jakobus en Johannes overdekte, toen Jezus van gedaante was veranderd, waarover deze dingen:

‘Terwijl Petrus nog sprak, zie, een wolk heeft hen overschaduwd; en zie, een stem vanuit de wolk, zeggende: Deze is Mijn beminde Zoon, hoort Hem’, (Mattheüs 17:5; Markus 9:7; Lukas 9:34, 35); de Heer liet Zich in deze gedaanteverandering zien als het Woord en daarom overschaduwde hen een wolk en werd een stem vanuit de wolk gehoord, dat Hij de Zoon Gods is; de stem vanuit de wolk is vanuit het Woord.

Dat onder de wolk in de tegengestelde zin het Woord ten aanzien van de vervalste zin van de letter wordt verstaan, zal men elders zien.