3200. In deze beide verzen wordt de staat van het redelijk goede beschreven, wanneer het in de verwachting van het ware is, dat daarmee verbonden moet worden als een bruid met een echtgenoot. In de twee onmiddellijk erna volgende verzen, wordt de staat van het ware beschreven, wanneer het nabij is en het goede waarneemt, waarmee het verbonden moet worden. Maar men moet weten, dat deze staten niet in één keer ontstonden, maar voortdurend, het gehele leven van de Heer in de wereld door, totdat Hij verheerlijkt was.

Bij de wederverwekten is het evenzo gesteld, want zij worden niet opeens, in één keer wederverwekt, maar voortdurend, het gehele leven door, ook in het andere leven; want de mens kan nooit volmaakt worden.

3197. 'Towards evening' means as compared with the things below it. This is clear from the meaning of 'evening' as obscurity, dealt with in 3056. And since the things of a lower nature in a person, namely those belonging to his natural mind, are in obscurity as compared with the things of a higher nature, namely those belonging to his rational mind, 'evening' therefore means those things which, compared with them in other states, are in obscurity, as may be seen from the train of thought in the internal sense. For the subject in the internal sense is truth from the natural that was to be joined to good in the rational. And since the subject at this point is the joining together of these two, and the enlightenment of the natural man through the rational, 'meditating in the field towards evening' therefore means a state of the rational that is immersed in good as compared with the things below it. The state of immersion in good is described by Isaac's dwelling 'in the land of the south', that is, dwelling in Divine light. Compared with this the things below the Rational dwelt in evening shade, before, that is, truth and good had been joined together and before the Natural too had been made Divine.