圣经文本

 

Exodo第2章

学习

   

1 At isang lalake sa lipi ni Levi ay yumaon, at nagasawa sa isang anak na babae ng lipi ni Levi.

2 At ang babae ay naglihi, at nanganak ng isang lalake: at nang kaniyang makita na maganda, ay kaniyang itinagong tatlong buwan.

3 At nang hindi na niya maitatagong malaon ay ikinuha niya ng isang takbang yantok, at pinahiran niya ng betun at ng sahing; at kaniyang isinilid ang bata roon, at inilagay sa katalahiban sa tabi ng ilog.

4 At tumayo sa malayo ang kaniyang kapatid na babae, upang maalaman ang mangyayari sa bata.

5 At ang anak na babae ni Faraon ay lumusong upang maligo sa ilog; at nagsipaglakad ang kaniyang mga abay sa tabi ng ilog; at kaniyang nakita ang takba sa katalahiban, at ipinakuha sa kaniyang abay.

6 At kaniyang binuksan, at nakita niya ang bata: at narito, ang sanggol ay umiyak. At kaniyang kinaawaan at sinabi, Ito'y isa sa mga anak ng mga Hebreo.

7 Nang magkagayo'y sinabi ng kaniyang kapatid na babae sa anak ni Faraon, Yayaon ba ako at itatawag kita ng isang sisiwa sa mga babaing Hebrea, na makapagalaga sa iyo ng batang ito?

8 At sinabi sa kaniya ng anak ni Faraon, Yumaon ka. At ang dalaga ay yumaon, at tinawag ang ina ng bata.

9 At sinabi ng anak ni Faraon, sa kaniya, Dalhin mo ang batang ito, at alagaan mo sa akin, at bibigyan kita ng iyong kaupahan. At kinuha ng babae ang bata, at inalagaan.

10 At ang bata ay lumaki, at kaniyang dinala sa anak ni Faraon, at siya'y kaniyang inaring anak. At kaniyang pinanganlang Moises, at sinabi, Sapagka't aking sinagip siya sa tubig.

11 At nangyari nang mga araw na yaon, ng malaki na si Moises, na kaniyang nilabas ang kaniyang mga kapatid, at minasdan ang atang sa kanila: at kaniyang nakita ang isang Egipcio, na nananakit ng isang Hebreo, na isa sa kaniyang mga kapatid.

12 At siya'y nagmasid sa magkabikabilang dako, at nang siya'y walang makitang tao, ay kaniyang pinatay ang Egipcio at kaniyang tinabunan sa buhanginan.

13 At siya'y lumabas ng ikalawang araw, at, narito, na may dalawang lalaking Hebreo, na nagbababag: at kaniyang sinabi roon sa umaapi, Bakit mo sinasaktan ang iyong kasama?

14 At sinabi niya, Sinong naglagay sa iyong pangulo at hukom sa amin? Iniisip mo bang patayin ako, na gaya ng pagpatay mo sa Egipcio? At natakot si Moises, at nagsabi, Tunay na ang bagay na yaon ay nahayag.

15 Nang mabalitaan nga ni Faraon ang bagay na ito, ay minithi niyang patayin si Moises. Datapuwa't si Moises ay tumakas sa harapan ni Faraon, at tumahan sa lupain ng Madian: at siya'y umupo sa tabi ng isang balon.

16 Ang saserdote nga sa Madian ay may pitong anak na babae: at sila'y naparoon at umigib ng tubig, at kanilang pinuno ang mga inuman upang painumin ang kawan ng kanilang ama.

17 At ang mga pastor ay dumating, at sila'y pinalayas: datapuwa't si Moises ay tumayo, at sila'y tinulungan, at pinainom ang kanilang kawan.

18 At nang sila'y dumating kay Raquel na kanilang ama, ay sinabi niya, Bakit kayo tumindig na madali ngayon?

19 At kanilang sinabi, Ipinagsanggalang kami ng isang Egipcio sa kamay ng mga pastor, at saka iniigib pa niya kami ng tubig, at pinainom ang kawan.

20 At kaniyang sinabi sa mga anak niya, At saan naroon siya? bakit ninyo iniwan ang lalaking yaon? tawagin ninyo siya upang makakain ng tinapay.

21 At si Moises ay natuwa na makisuno sa lalaking yaon: at kaniyang pinapag-asawa kay Moises si Zephora na kaniyang anak.

22 At nanganak ng isang lalake, at kaniyang pinanganlan ng Gersom; sapagka't kaniyang sinabi, Ako'y nakipamayan sa ibang bayan.

23 At nangyari pagkaraan ng maraming araw na ang hari sa Egipto ay namatay; at ang mga anak ni Israel ay nagbuntong hininga dahil sa pagkaalipin, at sila'y dumaing at ang kanilang daing ay umabot sa Dios dahil sa pagkaalipin.

24 At dininig ng Dios ang kanilang hibik, at naalaala ng Dios ang kaniyang tipan kay Abraham, kay Isaac, at kay Jacob,

25 At nilingap ng Dios ang mga anak ni Israel, at sila'y kinilala ng Dios.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#6650

学习本章节

  
/10837  
  

6650. Verses 8-14 And a new king arose over Egypt, who did not know Joseph. And he said to his people, Behold, the people of the children of Israel are many and numerous, more than ourselves. Come, let us use prudence with them; perhaps they will multiply, and it will be when wars occur, that they also will join themselves to our enemies and fight against us, and go up out of the land. And they set princes of tributes 1 over them, to afflict them with burdens. And they built cities of store-houses for Pharaoh - Pithom and Raamses. And according as they afflicted them, so they multiplied and so they grew; and they were filled with loathing because of the children of Israel. And the Egyptians made the children of Israel serve with rigour. And they made their life bitter with hard service, in clay and in bricks, and in all [manner of] service in the field, with all their [other] service in which they made them serve with rigour.

'And a new king arose over Egypt' means separated factual knowledge, which is opposed to the Church's truths. 'Who did not know Joseph' means which is completely alienated from the internal. 'And he said to his people' means subordinated factual knowledge. 'Behold, the people of the children of Israel are many and numerous, more than ourselves' means that the Church's truths are prevailing over alienated factual knowledge. 'Come, let us use prudence with them' means guile. 'Perhaps they will multiply, and it will be when wars occur' means superior strength if they increase. 'That they also will join themselves to our enemies and fight against us' means that in that way allied forces who inflict harm will be made stronger. 'And go up out of the land' means that the Church will have thereby been established. ' And they set princes of tributes over them' means falsities which would compel them to serve. 'To afflict them with burdens' means increasing distress caused by forms of hard service. 'And they built cities of store-houses for Pharaoh' means teachings composed of falsified truths in the natural where alienated factual knowledge resides. 'Pithom and Raamses' means the essential nature of those teachings. 'And according as they afflicted them, so they multiplied' means that in the measure that there were molestations, so the truths increased. 'And so they grew' means that they became strong. 'And they were filled with loathing because of the children of Israel' means greater aversion. 'And the Egyptians made the children of Israel to serve' means the aim to bring them under their control. 'With rigour means without showing any mercy. 'And they made their life bitter with hard service' means to such an extent that the aim to bring them under their control became vexatious. 'In clay and in bricks' means on account of the evils which they devised and the falsities which they fabricated. 'And in all [manner of] service in the field' means the aim to bring things of the Church under their control. 'With all their [other] service in which they made them serve with rigour' means the aim to bring them under their control by the use of many methods, without showing them any mercy.

脚注:

1. i.e. taskmasters

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.