新基督教圣经研究

圣经文本

 

ഉല്പത്തി第27章

学习

   

1 യിസ്ഹാക്‍ വൃദ്ധനായി അവന്റെ കണ്ണു കാണ്മാന്‍ വഹിയാതവണ്ണം മങ്ങിയപ്പോള്‍ അവന്‍ ഒരു ദിവസം മൂത്ത മകനായ ഏശാവിനെ വിളിച്ചു അവനോടുമകനേ എന്നു പറഞ്ഞു. അവന്‍ അവനോടുഞാന്‍ ഇതാ എന്നു പറഞ്ഞു.

2 അപ്പോള്‍ അവന്‍ ഞാന്‍ വൃദ്ധനായിരിക്കുന്നു; എന്റെ മരണദിവസം അറിയുന്നതുമില്ല.

3 നീ ഇപ്പോള്‍ നിന്റെ ആയുധങ്ങളായ വില്ലും പൂണിയും എടുത്തു കാട്ടില്‍ ചെന്നു എനിക്കു വേണ്ടി വേട്ടതേടി

4 എനിക്കു ഇഷ്ടവും രുചികരവുമായ ഭോജനം ഉണ്ടാക്കി, ഞാന്‍ മരിക്കുമ്മുമ്പെ തിന്നു നിന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുവരിക എന്നു പറഞ്ഞു.

5 യിസ്ഹാക്‍ തന്റെ മകനായ ഏശാവിനോടു പറയുമ്പോള്‍ റിബെക്കാ കേട്ടു ഏശാവോ വേട്ട തേടി കൊണ്ടുവരുവാന്‍ കാട്ടില്‍ പോയി.

6 റിബെക്കാ തന്റെ മകനായ യാക്കോബിനോടു പറഞ്ഞതുനിന്റെ അപ്പന്‍ നിന്റെ സഹോദരനായ ഏശാവിനോടു സംസാരിച്ചു

7 ഞാന്‍ എന്റെ മരണത്തിന്നു മുമ്പെ തിന്നു നിന്നെ യഹോവയുടെ മുമ്പാകെ അനുഗ്രഹിക്കേണ്ടതിന്നു നീ വേട്ടയിറച്ചി കൊണ്ടുവന്നു രുചികരമായ ഭോജനം ഉണ്ടാക്കിത്തരിക എന്നു പറയുന്നതു ഞാന്‍ കേട്ടു.

8 ആകയാല്‍ മകനേ, നീ എന്റെ വാക്കു കേട്ടു ഞാന്‍ നിന്നോടു കല്പിക്കുന്നതു ചെയ്ക.

9 ആട്ടിന്‍ കൂട്ടത്തില്‍ ചെന്നു അവിടെനിന്നു രണ്ടു നല്ല കോലാട്ടിന്‍ കുട്ടികളെ കൊണ്ടുവരിക; ഞാന്‍ അവയെക്കൊണ്ടു നിന്റെ അപ്പന്നു ഇഷ്ടവും രുചികരവുമായ ഭോജനം ഉണ്ടാക്കും.

10 നിന്റെ അപ്പന്‍ തിന്നു തന്റെ മരണത്തിന്നു മുമ്പെ അനുഗ്രഹിക്കേണ്ടതിന്നു നീ അതു അവന്റെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുചെല്ലേണം.

11 അതിന്നു യാക്കോബ് തന്റെ അമ്മയായ റിബെക്കയോടുഎന്റെ സഹോദരനായ ഏശാവു രോമമുള്ളവനും ഞാന്‍ രോമമില്ലാത്തവനും ആകുന്നുവല്ലോ.

12 പക്ഷേ അപ്പന്‍ എന്നെ തപ്പിനോക്കും; ഞാന്‍ ഉപായി എന്നു അവന്നു തോന്നീട്ടു ഞാന്‍ എന്റെ മേല്‍ അനുഗ്രഹമല്ല ശാപം തന്നേ വരുത്തും എന്നു പറഞ്ഞു.

13 അവന്റെ അമ്മ അവനോടുമകനേ, നിന്റെ ശാപം എന്റെ മേല്‍ വരട്ടെ; എന്റെ വാക്കു മാത്രം കേള്‍ക്ക; പോയി കൊണ്ടുവാ എന്നു പറഞ്ഞു.

14 അവന്‍ ചെന്നു പിടിച്ചു അമ്മയുടെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുവന്നു; അമ്മ അവന്റെ അപ്പന്നു ഇഷ്ടവും രുചികരവുമായ ഭോജനം ഉണ്ടാക്കി.

15 പിന്നെ റിബെക്കാ വീട്ടില്‍ തന്റെ പക്കല്‍ ഉള്ളതായ മൂത്തമകന്‍ ഏശാവിന്റെ വിശേഷ വസ്ത്രം എടുത്തു ഇളയമകന്‍ യാക്കോബിനെ ധരിപ്പിച്ചു.

16 അവള്‍ കോലാട്ടിന്‍ കുട്ടികളുടെ തോല്‍കൊണ്ടു അവന്റെ കൈകളും രോമമില്ലാത്ത കഴുത്തും പൊതിഞ്ഞു.

17 താന്‍ ഉണ്ടാക്കിയ രുചികരമായ ഭോജനവും അപ്പവും തന്റെ മകനായ യാക്കോബിന്റെ കയ്യില്‍ കൊടുത്തു.

18 അവന്‍ അപ്പന്റെ അടുക്കല്‍ ചെന്നുഅപ്പാ എന്നു പറഞ്ഞതിന്നുഞാന്‍ ഇതാ; നീ ആര്‍, മകനേ എന്നു അവന്‍ ചോദിച്ചു.

19 യാക്കോബ് അപ്പനോടുഞാന്‍ നിന്റെ ആദ്യജാതന്‍ ഏശാവു; എന്നോടു കല്പിച്ചതു ഞാന്‍ ചെയ്തിരിക്കുന്നു; എഴുന്നേറ്റു ഇരുന്നു എന്റെ വേട്ടയിറച്ചി തിന്നു എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണമേ എന്നു പറഞ്ഞു.

20 യിസ്ഹാക്‍ തന്റെ മകനോടുമകനേ, നിനക്കു ഇത്ര വേഗത്തില്‍ കിട്ടിയതു എങ്ങനെ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നു നിന്റെ ദൈവമായ യഹോവ എന്റെ നേര്‍ക്കും വരുത്തിത്തന്നു എന്നു അവന്‍ പറഞ്ഞു.

21 യിസ്ഹാക്‍ യാക്കോബിനോടുമകനെ, അടുത്തുവരിക; നീ എന്റെ മകനായ ഏശാവു തന്നേയോ അല്ലയോ എന്നു ഞാന്‍ തപ്പിനോക്കട്ടെ എന്നു പറഞ്ഞു.

22 യാക്കോബ് തന്റെ അപ്പനായ യിസ്ഹാക്കിനോടു അടുത്തു ചെന്നു; അവന്‍ അവനെ തപ്പിനോക്കിശബ്ദം യാക്കോബിന്റെ ശബ്ദം; കൈകള്‍ ഏശാവിന്റെ കൈകള്‍ തന്നേ എന്നു പറഞ്ഞു.

23 അവന്റെ കൈകള്‍ സഹോദരനായ ഏശാവിന്റെ കൈകള്‍ പോലെ രോമമുള്ളവയാകകൊണ്ടു അവന്‍ തിരിച്ചറിയാതെ അവനെ അനുഗ്രഹിച്ചു.

24 നീ എന്റെ മകന്‍ ഏശാവ് തന്നേയോ എന്നു അവന്‍ ചോദിച്ചതിന്നുഅതേ എന്നു അവന്‍ പറഞ്ഞു.

25 അപ്പോള്‍ അവന്‍ എന്റെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുവാ; ഞാന്‍ നിന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണ്ടതിന്നു എന്റെ മകന്റെ വേട്ടയിറച്ചി ഞാന്‍ തിന്നാം എന്നു പറഞ്ഞു; അവന്‍ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടു ചെന്നു, അവന്‍ തിന്നു; അവന്‍ വീഞ്ഞും കൊണ്ടുചെന്നു, അവന്‍ കുടിച്ചു.

26 പിന്നെ അവന്റെ അപ്പനായ യിസ്ഹാക്‍ അവനോടുമകനേ, നീ അടുത്തുവന്നു എന്നെ ചുംബിക്ക എന്നു പറഞ്ഞു.

27 അവന്‍ അടുത്തുചെന്നു അവനെ ചുംബിച്ചു; അവന്‍ അവന്റെ വസ്ത്രങ്ങളുടെ വാസന മണത്തു അവനെ അനുഗ്രഹിച്ചു പറഞ്ഞതുഇതാ, എന്റെ മകന്റെ വാസന യഹോവ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്ന വയലിലെ വാസനപോലെ.

28 ദൈവം ആകാശത്തിന്റെ മഞ്ഞും ഭൂമിയുടെ പുഷ്ടിയും അനവധി ധന്യവും വീഞ്ഞും നിനക്കു തരുമാറാകട്ടെ.

29 വംശങ്ങള്‍ നിന്നെ സേവിക്കട്ടെ; ജാതികള്‍ നിന്നെ വണങ്ങട്ടെ; നിന്റെ സഹോദരന്മാര്‍ക്കും നീ പ്രഭുവായിരിക്ക; നിന്റെ മാതാവിന്റെ പുത്രന്മാര്‍ നിന്നെ വണങ്ങട്ടെ. നിന്നെ ശപിക്കുന്നവന്‍ എല്ലാം ശപിക്കപ്പെട്ടവന്‍ ; നിന്നെ അനുഗ്രഹിക്കുന്നവന്‍ എല്ലാം അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവന്‍ .

30 യിസ്ഹാക്‍ യാക്കോബിനെ അനുഗ്രഹിച്ചുകഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ യാക്കോബ് തന്റെ അപ്പനായ യിസ്ഹാക്കിന്റെ മുമ്പില്‍നിന്നു പുറപ്പെട്ടു; ഉടനെ അവന്റെ സഹോദരന്‍ ഏശാവ് വേട്ടകഴിഞ്ഞു മടങ്ങിവന്നു.

31 അവനും രുചികരമായ ഭോജനം ഉണ്ടാക്കി അപ്പന്റെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുചെന്നു അപ്പനോടുഅപ്പന്‍ എഴുന്നേറ്റു മകന്റെ വേട്ടയിറച്ചി തിന്നു എന്നെ അനുഗ്രഹിക്കേണമേ എന്നു പറഞ്ഞു.

32 അവന്റെ അപ്പനായ യിസ്ഹാക്‍ അവനോടുനീ ആര്‍ എന്നു ചോദിച്ചതിന്നുഞാന്‍ നിന്റെ മകന്‍ , നിന്റെ ആദ്യജാതന്‍ ഏശാവ് എന്നു അവന്‍ പറഞ്ഞു.

33 അപ്പോള്‍ യിസ്ഹാക്‍ അത്യന്തം ഭ്രമിച്ചു നടുങ്ങിഎന്നാല്‍ വേട്ടതേടി എന്റെ അടുക്കല്‍ കൊണ്ടുവന്നവന്‍ ആര്‍? നീ വരുംമുമ്പെ ഞാന്‍ സകലവും തിന്നു അവനെ അനുഗ്രഹിച്ചിരിക്കുന്നു; അവന്‍ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെട്ടവനുമാകും എന്നു പറഞ്ഞു.

34 ഏശാവ് അപ്പന്റെ വാക്കു കേട്ടപ്പോള്‍ അതി ദുഃഖിതനായി ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചുഅപ്പാ, എന്നെ, എന്നെയും കൂടെ അനുഗ്രഹിക്കേണമേ എന്നു അപ്പനോടു പറഞ്ഞു.

35 അതിന്നു അവന്‍ നിന്റെ സഹോദരന്‍ ഉപായത്തോടെ വന്നു നിന്റെ അനുഗ്രഹം അപഹരിച്ചുകളഞ്ഞു എന്നു പറഞ്ഞു.

36 ശരി, യാക്കോബ് എന്നല്ലോ അവന്റെ പേര്‍; രണ്ടു പ്രാവശ്യം അവന്‍ എന്നെ ചതിച്ചു; അവന്‍ എന്റെ ജ്യേഷ്ഠാവകാശം അപഹരിച്ചു; ഇപ്പോള്‍ ഇതാ, എന്റെ അനുഗ്രഹവും അപഹരിച്ചുകളഞ്ഞു എന്നു അവന്‍ പറഞ്ഞു. നീ എനിക്കു ഒരു അനുഗ്രഹവും കരുതിവെച്ചിട്ടില്ലയോ എന്നു അവന്‍ ചോദിച്ചു.

37 യിസ്ഹാക്‍ ഏശാവിനോടുഞാന്‍ അവനെ നിനക്കു പ്രഭുവാക്കി അവന്റെ സഹോദരന്മാരെ ഒക്കെയും അവന്നു ദാസന്മാരാക്കി; അവന്നു ധാന്യവും വീഞ്ഞുംകൊടുത്തു; ഇനി നിനക്കു ഞാന്‍ എന്തു തരേണ്ടു മകനേ എന്നു ഉത്തരം പറഞ്ഞു.

38 ഏശാവ് പിതാവിനോടുനിനക്കു ഒരു അനുഗ്രഹം മാത്രമേ ഉള്ളുവോ, അപ്പാ? എന്നെ, എന്നെയും കൂടെ അനുഗ്രഹിക്കേണമേ, അപ്പാ എന്നു പറഞ്ഞു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു.

39 എന്നാറെ അവന്റെ അപ്പനായ യിസ്ഹാക്‍ ഉത്തരമായിട്ടു അവനോടു പറഞ്ഞതുനിന്റെ വാസം ഭൂമിയിലെ പുഷ്ടിക്കുടാതെയും മീതെ ആകാശത്തിലെ മഞ്ഞു കൂടാതെയും ഇരിക്കും.

40 നിന്റെ വാളുകൊണ്ടു നീ ഉപജീവിക്കും; നിന്റെ സഹോദരനെ നീ സേവിക്കും. നിന്റെ കെട്ടു അഴിഞ്ഞുപോകുമ്പോള്‍ നീ അവന്റെ നുകം കഴുത്തില്‍നിന്നു കുടഞ്ഞുകളയും.

41 തന്റെ അപ്പന്‍ യാക്കോബിനെ അനുഗ്രഹിച്ച അനുഗ്രഹം നിമിത്തം ഏശാവു അവനെ ദ്വേഷിച്ചുഅപ്പനെക്കുറിച്ചു ദുഃഖിക്കുന്ന കാലം അടുത്തിരിക്കുന്നു; അപ്പോള്‍ ഞാന്‍ എന്റെ സഹോദരനായ യാക്കോബിനെ കൊല്ലും എന്നു ഏശാവു ഹൃദയത്തില്‍ പറഞ്ഞു.

42 മൂത്തമകനായ ഏശാവിന്റെ വാക്കു റിബെക്കാ അറിഞ്ഞപ്പോള്‍, അവള്‍ ഇളയമകനായ യാക്കോബിനെ ആളയച്ചു വിളിപ്പിച്ചു അവനോടു പറഞ്ഞതുനിന്റെ സഹോദരന്‍ ഏശാവ് നിന്നെ കൊന്നു പകവീട്ടുവാന്‍ ഭാവിക്കുന്നു.

43 ആകയാല്‍ മകനേഎന്റെ വാക്കു കേള്‍ക്കനീ എഴുന്നേറ്റു ഹാരാനില്‍ എന്റെ സഹോദരനായ ലാബാന്റെ അടുക്കലേക്കു ഔടിപ്പോക.

44 നിന്റെ സഹോദരന്റെ ക്രോധം ശമിക്കുവോളം കുറെ നാള്‍ അവന്റെ അടുക്കല്‍ പാര്‍ക്ക.

45 നിന്റെ സഹോദരന്നു നിന്നോടുള്ള കോപം മാറി നീ അവനോടു ചെയ്തതു അവന്‍ മറക്കുംവരെ അവിടെ താമസിക്ക; പിന്നെ ഞാന്‍ ആളയച്ചു നിന്നെ അവിടെ നിന്നു വരുത്തിക്കൊള്ളാം; ഒരു ദിവസം തന്നേ നിങ്ങള്‍ ഇരുവരും എനിക്കു ഇല്ലാതെയാകുന്നതു എന്തിനു?

46 പിന്നെ റിബെക്കാ യിസ്ഹാക്കിനോടുഈ ഹിത്യസ്ത്രീകള്‍ നിമിത്തം എന്റെ ജീവന്‍ എനിക്കു അസഹ്യമായിരിക്കുന്നു; ഈ ദേശക്കാരത്തികളായ ഇവരെപ്പോലെയുള്ള ഒരു ഹിത്യ സ്ത്രീയെ യാക്കോബ് വിവാഹം കഴിച്ചാല്‍ ഞാന്‍ എന്തിന്നു ജീവിക്കുന്നു? എന്നു പറഞ്ഞു.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#3525

学习本章节

  
/10837  
  

3525. 'Jacob said to Rebekah his mother' means the Lord's perception from Divine Truth concerning natural truth. This is clear from the meaning of 'saying' in historical narratives of the Word as perceiving, dealt with in 3509, from the representation of 'Jacob' as natural truth, dealt with in 3305, and from the representation of 'Rebekah' as the Divine Truth of the Lord's Divine Rational, dealt with in 3012, 3013, 3077. The reason why perception from Divine Truth concerning natural truth is the meaning and not, as appears to be the case from the sense of the letter, from natural truth concerning Divine Truth, is that all perception which the natural possesses originates in the rational. Here, therefore, since the subject has reference to the Lord, perception originating in the Divine Truth of the Divine Rational is meant.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#3012

学习本章节

  
/10837  
  

3012. Genesis 24

1. And Abraham, being old, was advanced in years; 1 and Jehovah blessed Abraham in all things.

2. And Abraham said to his servant, the oldest of his house, who administered all that he had, Put now your hand under my thigh.

3. And I will make you swear by Jehovah, the God of heaven and the God of the earth, that you do not take a wife for my son from the daughters of the Canaanites in whose midst I am dwelling;

4. But that you go to my land and to the place of my nativity; and you shall take a wife for my son Isaac.

5. And the servant said to him, Perhaps the woman is not willing to go after me to this land: Must I take your son back to the land from which you came?

6. And Abraham said to him, Beware that you do not by any chance take my son back there.

7. Jehovah, the God of heaven, who took me from my father's house and from the land of my nativity, and who spoke to me, and who swore to me, saying, To your seed I will give this land, He will send His angel before you, and you shall take a wife for my son from there.

8. And if the woman is not willing to go after you, you are clear from this my oath; only do not take my son back there.

9. And the servant put his hand under the thigh of Abraham his master, and swore to him concerning this matter.

10. And the servant took ten camels from his master's camels, and went; and every good thing that was his master's was in his hand; and he rose up and went to Aram Naharaim, to the city of Nahor.

11. And he made the camels kneel down outside and away from the city near a well of water, at evening time, at the time that women go out to draw water.

12. And he said, O Jehovah, the God of my master Abraham, make it go right for me today 2 and deal mercifully with my master Abraham.

13. Behold, I am standing beside a spring of water and the daughters of the men of the city are coming out to draw water.

14. And let it be that the girl to whom I say, Let down now your pitcher and I will drink, and she says, Drink, and also I will give your camels a drink - let her be the one whom You have appointed for Your servant Isaac. And in this I shall know that You have dealt mercifully with my master.

15. And so it was, before he had finished speaking, that behold, Rebekah came out, who was born to Bethuel, the son of Milkah, the wife of Nahor, Abraham's brother; and her pitcher was on her shoulder.

16. And the girl was very good looking, a virgin, and no man had known her. And she went down to the spring, and filled her pitcher, and went up.

17. And the servant ran to meet her and said, Let me sip now a little water from your pitcher.

18. And she said, Drink, my lord. And she hastened and lowered her pitcher on to her hand and gave him a drink.

19. And she finished giving him the drink and said, I will draw for your camels also until they have finished drinking.

20. And she hastened and emptied her pitcher into the trough, and ran again to the well to draw, and drew for all his camels.

21. And the man, wondering at her, remained silent so as to know whether Jehovah had prospered his way or not.

22. And so it was, when the camels finished drinking, that the man took a gold nose-jewel, half a shekel in weight, and two bracelets to go on her hands, ten [shekels] of gold in weight.

23. And he said, Whose daughter are you? Tell me now, is there at your father's house a place for us to spend the night?

24. And she said to him, I am the daughter of Bethuel, the son of Milkah, whom she bore to Nahor.

25. And she said to him, There is both straw and also much fodder with us, and a place to spend the night.

26. And the man bowed, and bowed down to Jehovah.

27. And he said, Blessed be Jehovah, the God of my master Abraham, who has not abandoned His mercy and His truth towards my master. As for me, being on the way, Jehovah has led me to the house of my master's brethren.

28. And the girl ran and told [those of] her mother's house all about these things.

29. And Rebekah had a brother, and his name was Laban; and Laban ran to the man outside, to the spring.

30. And so it was - when he saw the nose-jewel and the bracelets on his sister's hands, and when he heard the words of Rebekah his sister, who said, Thus the man spoke to me - that he went to the man, and behold, he was standing with the camels at the spring.

31. And he said, Come, O blessed of Jehovah; why do you stand outside? And I have swept the house, and there is a place for the camels.

32. And the man came to the house. And he ungirded the camels, and gave straw and fodder to the camels, and water to wash his feet and the feet of the men who were with him.

33. And [food] was set before him to eat, and he said, I am not eating until I have spoken my words. And he said, Speak on!

34. And he said, I am Abraham's servant.

35. And Jehovah has blessed my master greatly and has made him great, and has given him flocks and herds, and silver and gold, and male and female servants, and camels and asses.

36. And Sarah my master's wife bore a son to my master in her old age; and to him he has given all that he has.

37. And my master made me swear, saying, You shall not take a wife for my son from the daughters of the Canaanites, in whose land I am dwelling;

38. But you shall go to my father's house, and to my family, and you shall take a wife for my son.

39. And I said to my master, Perhaps the woman is not going to follow me.

40. And he said to me, Jehovah, before whom I have walked, will send His angel with you and will prosper your way; and you shall take a wife for my son from my family and from my father's house.

41. Then you will be clear from my oath, because you have come to my family; and if they will not give her to you, you will be clear from my oath.

42. And I came today to the spring and said, O Jehovah, the God of my master Abraham, if You will, prosper now my way which I am walking in.

43. Behold, I am standing at a spring of water; and let it be that the young woman going out to draw, to whom I say, Give me a drink now of a little water from your pitcher,

44. And she says to me, Drink, and I will also draw for your camels - let her be the woman whom Jehovah has appointed for my master's son.

45. I had scarcely finished speaking in my heart, and behold, Rebekah came out, with her pitcher on her shoulder; and she went down to the spring and drew, and I said to her, Give me a drink now.

46. And she hastened and lowered her pitcher from upon her, and said, Drink, and also I will give your camels a drink; and I drank, and she gave the camels also a drink.

47. And I asked her and said, Whose daughter are you? And she said, The daughter of Bethuel, Nahor's son, whom Milkah bore to him. And I put a jewel on her nose, and bracelets on her hands.

48. And I bowed, and bowed down to Jehovah, and blessed Jehovah, the God of my master Abraham, who led me into the way of truth to take the daughter of my master's brother for his son.

49. And now if you are going to show mercy and truth to my master, tell me; and if not, tell me, and I will look to the right or to the left.

50. And Laban answered, then Bethuel, and they said, From Jehovah has this thing come; we cannot speak to you bad or good.

51. Behold, Rebekah is before you; take her and go, and let her be your master's son's wife, as Jehovah has spoken.

52. And so it was, when Abraham's servant heard their words, that he bowed down to the earth to Jehovah.

53. And the servant brought out vessels of silver and vessels of gold, and garments, and gave them to Rebekah; and he gave precious things to her brother and to her mother.

54. And they ate and drank, he and the men who were with him, and stayed the night; and they rose up in the morning, and he said, Send me to my master.

55. And her brother said, and her mother, Let the girl stay with us a week or ten days; 3 after that you will go.

56. And he said to them, Do not delay me, since Jehovah has prospered my way. Send me away and let me go to my master.

57. And they said, Let us call the girl and ask her personally. 4

58. And they called Rebekah and said to her, Are you going to go with this man? And she said, I will go.

59. And they sent away Rebekah their sister, and her nurse, and Abraham's servant and his men.

60. And they blessed Rebekah and said to her, Our sister, may you become thousands of myriads, and may your seed inherit the gate of those who hate you.

61. And Rebekah rose up, and her maids, and they rode on the camels and went after the man. And the servant took Rebekah and went.

62. And Isaac had come from 5 Beer Lahai Roi, and was dwelling in the land of the south.

63. And Isaac came out to meditate in the field towards evening, and lifted up his eyes and saw, and behold, the camels were coming.

64. And Rebekah lifted up her eyes and saw Isaac, and dropped down from upon the camel.

65. And she said to the servant, Who is that man there walking in the field to meet us? And the servant said, He is my master. And she took a veil and covered herself.

66. And the servant told Isaac all the things that he had done.

67. And Isaac brought her into the tent of Sarah his mother; and he took Rebekah, and she became his wife, and he loved her. And Isaac was comforted after [the death of] his mother.

CONTENTS

Described in the internal sense is the whole process by which truth was joined to good in the Lord's Divine Rational. In this chapter it is the process of introduction which precedes that joining together. Isaac is the good of the rational, Rebekah here is the truth that has to be introduced into good, and Laban the affection for good in the natural man.

脚注:

1. literally, came into days

2. literally, make it take place in front of me today

3. literally, stay with us days or ten

4. literally, ask her mouth

5. literally, came from coming [from]

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org