圣经文本

 

Exodus第7章

学习

   

1 και ειπεν κυριος προς μωυσην λεγων ιδου δεδωκα σε θεον φαραω και ααρων ο αδελφος σου εσται σου προφητης

2 συ δε λαλησεις αυτω παντα οσα σοι εντελλομαι ο δε ααρων ο αδελφος σου λαλησει προς φαραω ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ εκ της γης αυτου

3 εγω δε σκληρυνω την καρδιαν φαραω και πληθυνω τα σημεια μου και τα τερατα εν γη αιγυπτω

4 και ουκ εισακουσεται υμων φαραω και επιβαλω την χειρα μου επ' αιγυπτον και εξαξω συν δυναμει μου τον λαον μου τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου συν εκδικησει μεγαλη

5 και γνωσονται παντες οι αιγυπτιοι οτι εγω ειμι κυριος εκτεινων την χειρα επ' αιγυπτον και εξαξω τους υιους ισραηλ εκ μεσου αυτων

6 εποιησεν δε μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος ουτως εποιησαν

7 μωυσης δε ην ετων ογδοηκοντα ααρων δε ο αδελφος αυτου ετων ογδοηκοντα τριων ηνικα ελαλησεν προς φαραω

8 και ειπεν κυριος προς μωυσην και ααρων λεγων

9 και εαν λαληση προς υμας φαραω λεγων δοτε ημιν σημειον η τερας και ερεις ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον και ριψον αυτην επι την γην εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εσται δρακων

10 εισηλθεν δε μωυσης και ααρων εναντιον φαραω και των θεραποντων αυτου και εποιησαν ουτως καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και ερριψεν ααρων την ραβδον εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και εγενετο δρακων

11 συνεκαλεσεν δε φαραω τους σοφιστας αιγυπτου και τους φαρμακους και εποιησαν και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων ωσαυτως

12 και ερριψαν εκαστος την ραβδον αυτου και εγενοντο δρακοντες και κατεπιεν η ραβδος η ααρων τας εκεινων ραβδους

13 και κατισχυσεν η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ελαλησεν αυτοις κυριος

14 ειπεν δε κυριος προς μωυσην βεβαρηται η καρδια φαραω του μη εξαποστειλαι τον λαον

15 βαδισον προς φαραω το πρωι ιδου αυτος εκπορευεται επι το υδωρ και στηση συναντων αυτω επι το χειλος του ποταμου και την ραβδον την στραφεισαν εις οφιν λημψη εν τη χειρι σου

16 και ερεις προς αυτον κυριος ο θεος των εβραιων απεσταλκεν με προς σε λεγων εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευση εν τη ερημω και ιδου ουκ εισηκουσας εως τουτου

17 ταδε λεγει κυριος εν τουτω γνωση οτι εγω κυριος ιδου εγω τυπτω τη ραβδω τη εν τη χειρι μου επι το υδωρ το εν τω ποταμω και μεταβαλει εις αιμα

18 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω τελευτησουσιν και εποζεσει ο ποταμος και ου δυνησονται οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ απο του ποταμου

19 ειπεν δε κυριος προς μωυσην ειπον ααρων τω αδελφω σου λαβε την ραβδον σου και εκτεινον την χειρα σου επι τα υδατα αιγυπτου και επι τους ποταμους αυτων και επι τας διωρυγας αυτων και επι τα ελη αυτων και επι παν συνεστηκος υδωρ αυτων και εσται αιμα και εγενετο αιμα εν παση γη αιγυπτου εν τε τοις ξυλοις και εν τοις λιθοις

20 και εποιησαν ουτως μωυσης και ααρων καθαπερ ενετειλατο αυτοις κυριος και επαρας τη ραβδω αυτου επαταξεν το υδωρ το εν τω ποταμω εναντιον φαραω και εναντιον των θεραποντων αυτου και μετεβαλεν παν το υδωρ το εν τω ποταμω εις αιμα

21 και οι ιχθυες οι εν τω ποταμω ετελευτησαν και επωζεσεν ο ποταμος και ουκ ηδυναντο οι αιγυπτιοι πιειν υδωρ εκ του ποταμου και ην το αιμα εν παση γη αιγυπτου

22 εποιησαν δε ωσαυτως και οι επαοιδοι των αιγυπτιων ταις φαρμακειαις αυτων και εσκληρυνθη η καρδια φαραω και ουκ εισηκουσεν αυτων καθαπερ ειπεν κυριος

23 επιστραφεις δε φαραω εισηλθεν εις τον οικον αυτου και ουκ επεστησεν τον νουν αυτου ουδε επι τουτω

24 ωρυξαν δε παντες οι αιγυπτιοι κυκλω του ποταμου ωστε πιειν υδωρ και ουκ ηδυναντο πιειν υδωρ απο του ποταμου

25 και ανεπληρωθησαν επτα ημεραι μετα το παταξαι κυριον τον ποταμον

26 ειπεν δε κυριος προς μωυσην εισελθε προς φαραω και ερεις προς αυτον ταδε λεγει κυριος εξαποστειλον τον λαον μου ινα μοι λατρευσωσιν

27 ει δε μη βουλει συ εξαποστειλαι ιδου εγω τυπτω παντα τα ορια σου τοις βατραχοις

28 και εξερευξεται ο ποταμος βατραχους και αναβαντες εισελευσονται εις τους οικους σου και εις τα ταμιεια των κοιτωνων σου και επι των κλινων σου και εις τους οικους των θεραποντων σου και του λαου σου και εν τοις φυραμασιν σου και εν τοις κλιβανοις σου

29 και επι σε και επι τους θεραποντας σου και επι τον λαον σου αναβησονται οι βατραχοι

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#7387

学习本章节

  
/10837  
  

7387. 'And covered the land of Egypt' means that the natural mind became such. This is clear from the meaning of 'covering', since it is used in regard to the natural mind, as the fact that it became filled with falsities and consequent reasonings, thus became such; and from the meaning of 'the land of Egypt' as the natural mind, dealt with in 5276, 5278, 5280, 5288, 5301.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#5276

学习本章节

  
/10837  
  

5276. 'A great abundance of corn in all the land of Egypt' means the multiplication of truth in both parts of the natural. This is clear from the meaning of 'an abundance of corn' as a multiplication of truth, dealt with below; and from the meaning of 'the land of Egypt' as both parts of the natural. For knowledge is meant by 'Egypt', see 1164, 1165, 1186, 1462, 4749, 4964, 4966; and since knowledge is meant by that land, so also is the natural meant by it, for the reason that as the expression 'factual knowledge' is used to describe what is stored in the natural, 'the land of Egypt' therefore means the natural mind in which factual knowledge is stored. This being so, 'all the land of Egypt' means both parts of the natural - the interior natural and the exterior natural, regarding which, see 5118, 5126. The reason 'an abundance of corn' means a multiplication of truth is that the expression describes the opposite of 'famine', by which an absence of truth is meant. The word used in the original language to express an abundance of corn - an antonym to 'famine' - means in the internal sense a vast wealth and sufficiency of religious knowledge; for 'famine' means an absence of it. Religious knowledge consists in nothing else than the truths present in a person's natural man which have not yet been made his own by him. The multiplication of such truths is what is meant here. Religious knowledge does not come to be truths residing with a person until that knowledge finds acceptance in his understanding, which happens when he firmly embraces it; and what are then truths residing with him are not made his own until he lives in conformity with them. For nothing is made a person's own other than that which is made part of his life; thus because those truths form his life, his true self is invested in them.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.