圣经文本

 

Genesis第48章

学习

   

1 His ita transactis, nuntiatum est Joseph quod ægrotaret pater suus : qui, assumptis duobus filiis Manasse et Ephraim, ire perrexit.

2 Dictumque est seni : Ecce filius tuus Joseph venit ad te. Qui confortatus sedit in lectulo.

3 Et ingresso ad se ait : Deus omnipotens apparuit mihi in Luza, quæ est in terra Chanaan : benedixitque mihi,

4 et ait : Ego te augebo et multiplicabo, et faciam te in turbas populorum : daboque tibi terram hanc, et semini tuo post te in possessionem sempiternam.

5 Duo ergo filii tui, qui nati sunt tibi in terra Ægypti antequam huc venirem ad te, mei erunt : Ephraim et Manasses, sicut Ruben et Simeon reputabuntur mihi.

6 Reliquos autem quos genueris post eos, tui erunt, et nomine fratrum suorum vocabuntur in possessionibus suis.

7 Mihi enim, quando veniebam de Mesopotamia, mortua est Rachel in terra Chanaan in ipso itinere, eratque vernum tempus : et ingrediebar Ephratam, et sepelivi eam juxta viam Ephratæ, quæ alio nomine appellatur Bethlehem.

8 Videns autem filios ejus dixit ad eum : Qui sunt isti ?

9 Respondit : Filii mei sunt, quos donavit mihi Deus in hoc loco. Adduc, inquit, eos ad me, ut benedicam illis.

10 Oculi enim Israël caligabant præ nimia senectute, et clare videre non poterat. Applicitosque ad se, deosculatus et circumplexus eos,

11 dixit ad filium suum : Non sum fraudatus aspectu tuo : insuper ostendit mihi Deus semen tuum.

12 Cumque tulisset eos Joseph de gremio patris, adoravit pronus in terram.

13 Et posuit Ephraim ad dexteram suam, id est, ad sinistram Israël : Manassen vero in sinistra sua, ad dexteram scilicet patris, applicuitque ambos ad eum.

14 Qui extendens manum dexteram, posuit super caput Ephraim minoris fratris : sinistram autem super caput Manasse qui major natu erat, commutans manus.

15 Benedixitque Jacob filiis Joseph, et ait : Deus, in cujus conspectu ambulaverunt patres mei Abraham, et Isaac ; Deus qui pascit me ab adolescentia mea usque in præsentem diem :

16 angelus, qui eruit me de cunctis malis, benedicat pueris istis : et invocetur super eos nomen meum, nomina quoque patrum meorum Abraham et Isaac, et crescant in multitudinem super terram.

17 Videns autem Joseph quod posuisset pater suus dexteram manum super caput Ephraim, graviter accepit : et apprehensam manum patris levare conatus est de capite Ephraim, et transferre super caput Manasse.

18 Dixitque ad patrem : Non ita convenit, pater : quia hic est primogenitus, pone dexteram tuam super caput ejus.

19 Qui renuens, ait : Scio, fili mi, Scio : et iste quidem erit in populos, et multiplicabitur : sed frater ejus minor, major erit illo : et semen illius crescet in gentes.

20 Benedixitque eis in tempore illo, dicens : In te benedicetur Israël, atque dicetur : Faciat tibi Deus sicut Ephraim, et sicut Manasse. Constituitque Ephraim ante Manassen.

21 Et ait ad Joseph filium suum : En ego morior, et erit Deus vobiscum, reducetque vos ad terram patrum vestrorum.

22 Do tibi partem unam extra fratres tuos, quam tuli de manu Amorrhæi in gladio et arcu meo.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#6226

学习本章节

  
/10837  
  

6226. ‘Et sedit super lecto’: quod significet quod versum ad naturale, constat ex significatione ‘lecti’ quod sit naturale, de qua n. 6188: quod ‘Israel sedit super lecto’ sit quod bonum spirituale versum sit ad naturale, est quia per quod ‘Israel incurvavit se super caput lecti’, cap. praec. xlvii, versu ultimo, significatum sit quod bonum spirituale verteret se ad illa quae interioris naturalis sunt, videatur n. 6188; idcirco per quod inde se removerit et ‘sederit super lecto’ significatur quod se verterit ad naturale. Quid sit se vertere ad interius naturale, et ad exterius, non ad captum dici potest, quia paucissimi sciunt quod naturale interius et exterius sit, et quod cogitatio nunc sit in illo nunc in hoc, et qui non hoc sciunt nec reflectunt super id, et proinde non per aliquid experientiae cognitionem illius rei sibi acquirere potuerunt; hoc tamen commune est apud unumquemque, sed cum differentia; nunc enim elevatur cogitatio ad illa quae sunt superiora, et nunc delabitur ad illa quae sunt inferiora, 1 ita cogitatio hominis nunc spectat sursum, nunc deorsum.

[2] Praeterea quisque videre potest quod ‘Israel incurvaverit se super caput lecti’ et quod dein ‘sederit super lecto’ sint res leviores quam ut memorarentur in Verbo sanctissimo nisi involvissent arcanum; quod arcanum non nisi quam per sensum internum detegi potest, consequenter non nisi quam per cognitionem quid singulae voces significant in sensu spirituali, hoc est, in illo sensu in quo sunt angeli; nam angeli non cogitant sicut homo 2 ex objectis mundi, corporis et telluris, sed ex objectis caeli; inter quae qualis differentia 3 , ex correspondentiis de quibus ad finem plurium capitum, imprimis patet.

脚注:

1. The Manuscript inserts et apud regeneratos nunc elevatur ad affectionem volendi bonum, et nunc delabitur ad affectionem sciendi verum.

2. The Manuscript inserts nec loquuntur per voces quae.

3. The Manuscript inserts est.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.