圣经文本

 

Genesis第40章:23

学习

       

23 Et tamen succedentibus prosperis, præpositus pincernarum oblitus est interpretis sui.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#5162

学习本章节

  
/10837  
  

5162. ‘Et extulit caput’: quod significet provisum et praevisum, constat ex significatione ‘extollere caput’ quod sit conclusum ex proviso, et quoque ex praeviso, de qua supra n. 5124, 5155,

provisum respective ad sensuale parti intellectuali subjectum, et retentum ut bonum, quod per ‘pincernam’ repraesentatur, et praevisum respective ad sensuale parti voluntariae subjectum, et rejectum ut malum, quod per ‘pistorem’ repraesentatur; bonum enim providetur et malum praevidetur, quia omne bonum est a Domino et omne malum ab inferno seu a proprio hominis; quod proprium hominis non nisi quam malum sit, videatur n. 210, 215, 694, 874-876, 987, 1023, 1044, 1047 1581, 3812 f, 4328.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#1023

学习本章节

  
/10837  
  

1023. ‘Et Ego, ecce Ego erigo foedus Meum’: quod significet Domini praesentiam in charitate, constare potest a significatione ‘foederis’, de qua n. 666, bi ostensum, quod foedus significet regenerationem, et quidem conjunctionem Domini cum homine regenerato per amorem; et quod conjugium caeleste sit ipsissimum foedus; proinde conjugium caeleste apud unumquemvis hominem regeneratum: quomodo hoc conjugium seu foedus se habet, prius quoque ostensum est; conjugium caeleste apud hominem Antiquissimae Ecclesiae luit in ejus proprio voluntario;

[2] at conjugium caeleste apud hominem Antiquae Ecclesiae factum est in ejus proprio intellectuali; quando enim voluntarium hominis prorsus corruptum factum est, tunc Dominus miraculose separavit proprium ejus intellectuale a proprio isto corrupto voluntario, et in proprio ejus intellectuali formavit novam voluntatem, quae est conscientia, et conscientiae insinuavit charitatem, et charitati innocentiam, ac ita conjunxit se, seu quod idem est, iniit foedus, cum homine.

[3] Quantum proprium voluntarium hominis separari potest a proprio hoc intellectuali, tantum Dominus praesens apud eum esse, seu se conjungere aut foedus inire cum eo, potest: tentationes et similia media regenerationis efficiunt ut proprium voluntarium hominis quiescat, sicut nullum fiat et quasi moriatur; quantum hoc, tantum Dominus per conscientiam proprio intellectuali hominis implantatam in charitate operari potest; hoc nunc est quod hic vocatur foedus.

  
/10837  
  

This is the Third Latin Edition, published by the Swedenborg Society, in London, between 1949 and 1973.