3585. Vers. 30-33. Et fuit, quemadmodum absolvit Jishak benedicere Jacobo, et fuit tantum exeundo exivit Jacob ex faciebus Jishaki patris sui, et Esau frater ejus venit e venatione sua. Et fecit etiam is cupedias, et adduxit patri suo, et dixit patri suo, Surgat pater meus, et edat e venatione filii sui, propterea ut benedicat mihi anima tua. Et dixit ei Jishak pater ejus, Quis tu? et dixit, Ego filius tuus, primogenitus tuus Esau. Et horruit Jishak horrore magno usque valde, et dixit, Quis igitur ille qui venatus venationem, et adduxit mihi, et edi ab omni antequam venisti, et benedixi ei? etiam benedictus erit. ‘Et fuit, quemadmodum absolvit Jishak benedicere Jacobo’ significat cum conjunctio prima ita facta: ‘et fuit tantum exeundo exivit Jacob ex faciebus Jishaki patris sui’ significat status progressionem et mutationem: ‘et Esau frater ejus venit e venatione sua’ significat boni verum et ejus adventum: ‘et fecit etiam is cupedias, et adduxit patri suo’ significat desiderabilia et delectabilia Divino Rationali: ‘et dixit patri suo, Surgat pater meus, et edat e venatione filii sui’ significat ut appropriaret sibi boni naturalis verum: ‘propterea ut benedicat mihi anima tua’ significat ut conjungeret: ‘et dixit ei Jishak pater ejus, Quis tu? et dixit, Ego filius tuus, primogenitus tuus Esau’ significat statum perceptionis de bono naturali et vero inde: ‘et horruit Jishak horrore magno usque valde’ significat alterationem magnam circa status inversionem: ‘et dixit, Quis igitur ille qui venatus venationem, et adduxit mihi’ significat inquisitionem de illo vero: ‘et edi ab omni antequam venisti’ significat quod appropriatum: ‘et benedixi ei, etiam benedictus erit’ significat quod conjunctum.