2575. ‘Ecce dedi mille argenti fratri tuo’: quod significet abundantiam infinitam veri rationalis bono adjuncti, constat ex significatione ‘mille’ quod sit multum et innumerum, hic infinitum seu infinita abundantia, quia praedicatur de Domino, de qua ejus significatione 'infra; a significatione ‘argenti’ quod sit verum rationale de qua n. 1551, 2048; et a significatione ‘fratris’ quod sit caeleste bonum vero rationali, ut frater sorori, adjunctum ¹ , n. 2524, 2557 inde patet quod ‘dedi mille argenti fratri tuo’ significet abundantiam infinitam veri rationalis bono adjuncti; quod bono data, quod est ‘frater’, non autem vero, est quia a bono verum, non vicissim: de infinita illa abundantia, videatur n. 2572.

[2] Quod ‘mille’ in Verbo significent multum ac innumerum, et cum praedicantur de Domino, quod infinitum, patet ab his locis;

apud Mosen,

Ego Jehovah Deus tuus, Deus zelotes, visitans iniquitatem patrum super filios, super tertios, et super quartos, osoribus Mei' et faciens misericordiam millibus amantibus Me, et custodientibus praecepta Mea, Exod. 20:5, 6; 34:7; Deut. 5:9, 10:

et apud Jeremiam,

Jehovah faciens misericordiam in millenos, et retribuens iniquitatem patrum in sinum filiorum eorum post eos, 32:18;

ubi per ‘millia et millenos’ non significatur aliquod definitum sed infinitum, misericordia enim Domini est infinita quia Divina:

apud Davidem,

Currus Dei binae myriades, milleni duplicati, Dominus in illis, Sinai in sanctitate, Ps. 68:18 [KJV Ps. 68:17];

[3] ubi ‘myriades et milleni’ pro innumerabilibus:

apud eundem,

Cadet a latere tuo mille, et myrias a dextra tua, ad te non accedet, Ps. 91:7;

ubi ‘mille et myrias’ etiam pro innumerabilibus; et quia de Domino, Qui per Davidem in Psalmiis intelligitur, pro omnibus qui inimici sunt apud eundem,

Penuaria nostra plena depromentia de cibo ad cibum, greges nostri parientes mille, et decem mille in plateis nostris, Ps. 144:13;

etiam ibi ‘mille, et decem mille seu myrias’ pro innumerabilibus:

apud eundem,

Mille anni in oculis Tuis sicut dies heri, cum transiit, Ps. 90:4;

‘mille anni’ pro quod absque tempore, ita pro aeterno quod est infinitum temporis:

apud Esaiam,

Mille unum a coram increpatione unius, a coram increpatione quinque, fugietis, donec remaneatis sicut malus super capite montis, 30:17;

ubi ‘mille unum seu chilias’ pro multis absque definito numero, ‘quinque’ pro paucis, n. 649:

apud Mosen,

Jehovah Deus patrum vestrorum addat super vos, sicut vos, mille vicibus, et benedicat vobis, Deut. 1:11;

ubi ‘mille vices’ pro innumeris, sicut in communi sermone, in quo etiam mille pro multis dicuntur, sicut quod millies dictum, quod mille modis factum: similiter apud Joshuam, Vir unus de vobis persequetur mille, quia Jehovah Deus vester pugnat vobis, 23:10.

[4] Quia mille definitus est numerus in calculo, apparet in propheticis, imprimis cum ² historice connexa sunt, quod ‘mille’ significent mille, cum tamen significant absque certo numero multos seu innumerabiles; historica enim talis naturae sunt ut determinent ideas ad significationes proximas et proprias vocum, sicut etiam ad nomina, quae ibi, cum tamen per numeros, aeque ac per nomina, in Verbo significentur res, ut constare potest ex illis quae de numeris prius, n. 482, 487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075, 2252 ostensa sunt; inde est quod etiam aliqui autument per ‘mille annos’ in Apocalypsi 20:1-7, mille annos seu mille tempora significari, ex causa, ut dictum, quia prophetica ibi historice descripta sunt, cum tamen per ‘mille annos’ ibi nihil nisi ³ multum indeterminatum, tum alibi quoque infinitum temporis seu aeternum, significatur.

脚注:

2252. Quod ‘forte sint quinquaginta justi in medio urbis significet quod vera possint esse plena bonis, constat ex signification’ ‘quinquaginta’ quod sit plenum, ex significatione ‘justi’ quod si bonum, de qua n. 612, 2235, ex ‘medii’ quod sit intus, n. 1074, et ex ‘urbis’ quod sit verum, n. 402; ita ‘ ¹ quinquaginta justi in medio urbis’ sunt in sensu interno quod vera possint intus esse plena bonis quod ille sensus in his verbis sit, nemo ex littera potest videre, nam historica sensus litteralis prorsus aliunde seu aliter cogitare ferunt mentem, at usque quod haec verba ² ita percipiantur ab illis qui in sensu interno sunt, pro certo scio; ipsi etiam numeri, ut hic quinquaginta, et in sequentibus, quadraginta quinque, quadraginta, triginta viginti, et decem, ab illis qui in sensu interno sunt, nusquam percipiuntur ut numeri, sed ut res aut status, ut n. 482, x487, 575, 647, 648, 755, 813, 1963, 1988, 2075 ostensum est.

[2] Antiqui enim Ecclesiae suae status etiam per numeros designabant, qui eorum computus qualis fuit, constare potest a significatione 'numerosum in locis citatis numerorum significationem habuerunt ex repraesentativis quae existunt in mundo spirituum, ubi cum aliquid apparet sicut numeratum non significat aliquod determinatum per numeros, sed rem, aut statum ut constare potest ex illis quae allata sunt n. 2129 et 2130, tum n. 2089: de duodecim ³ , quod sint omnia fidei; similiter se habet cum numeri: qui nunc sequuntur; inde patet quale est Verbum in sensu interno.

[3] Quod ‘quinquaginta’ significent plenum, est inde quod sit numerus qui sequitur post septem in septem, seu quadraginta novem, sic ut is sit impletio eorum; quare in Ecclesia repraesentativa septem sabbatorum festum erat die quinquagesimo, et jubilaeum anno quinquagesimo; de septem sabbatorum festo ita apud Mosen,

Numerabitis vobis a crastino sabbati, a die afferre vos manipulum motitationis, septem sabbata integra erunt, usque ‘ad a crastino’ ⁴ sabbati septimi numerabitis quinquaginta dies, et offeretis munus novam Jehovae, Lev. 23:15, 16.

De jubilaeo apud eundem,

Numerabis tibi septem sabbata annorum, septem annos septem vicibus, et erunt tibi dies septem sabbatorum annorum, novem et quadraginta anni, ... et sanctificabitis annum quinquagesimum, et proclamabitis libertatem in terra omnibus habitatoribus ejus, jubilaeus ille erit vobis, Lev. 25:8, 10;

[4] inde ⁵ patet quod ‘quinquagesimum’ sit plenum sabbatorum: praeterea, ubicumque nominantur ⁶ quinquaginta in Verbo, significant plenum; ut quod Recensiti Levitae a filio triginta annorum et supra usque ad filium quinquaginta annorum, Num. 4:23, 35, 39, 43, 47; 8:25 ⁷ ;

pro pleno seu ultimo statu obeundi tunc ministerii: quod Vir concumbens cum puella virgine, daret patri puellae quinquaginta argenti, et esset illi in uxorem, nec posset repudiare eam, Deut. 22:29;

pro plena mulcta, et plena restitutione: Quod David Arafnae pro area, ubi altare Jehovae exstruxit, dederit quinquaginta siclos argenti, 2 Sam. 24:24;

pro pleno pretio, et pleno empto: Quod Absalom fecerit sibi currum et equos, et habuerit quinquaginta viros currentes ante illum, 2 Sam. 15:1;

similiter Adonijah currus et equites, et quinquaginta viros currentes ante illum, 1 Reg. 1:5, pro plena excellentia et magnitudine. Ab antiquis enim habuerunt certos numeros repraesentativos et significativos quos observabant, qui etiam in ritibus eorum mandati sunt, sed plerique nesciebant quid significarent;

[5] et sic quia ‘quinquaginta’ significant plenum, et is numerus etiam repraesentativus fuit, ut dictum, significatur per illum idem in parabola Domini de oeconomo qui dixit ad debitorem olei, Quantum debes domino meo? hic dixit, Centum batos olei; tum dixit ei, Sume syngrapham tuam, et sedens ocius scribe ⁸ quinquaginta, Luc. 16:6;

‘quinquaginta’ pro plena solutione; quia est numerus, quidem apparet quod nihil praeter numerum involvat, cum tamen in sensu interno ubivis per illum numerum, plenum sit intellectum: sicut etiam apud Haggaeum, Venit ad torcular ad hauriendum quinquaginta e torculari, fuit viginti, 2:16;

nempe quod pro pleno non fuerit multum; ‘quinquaginta’ ibi apud Prophetam non dicta fuissent nisi illa ⁹ significavissent.

脚注: