7102. ‘Ne forte incidat in nos peste et gladio’: quod significet ad evitandum damnationem mali et falsi, constat ex significatione ‘ne forte incidat’ quod sit ne incurrant, nempe in damnationem ¹ ; ex significatione ‘pestis’ quod sit damnatio mali, de qua sequitur; et ex significatione ‘gladii’ quod sit vastatio veri, tum punitio falsi, de qua n. 2799, ita quoque damnatio, nam punitio falsi, devastato vero, est damnatio.

[2] In Verbo quattuor genera vastationum et punitionum memorantur, nempe gladius, fames, fera mala, ac pestis; et per ‘gladium’ significatur vastatio veri, et punitio falsi; per ‘famem’ vastatio boni et punitio mali; per ‘feram malam’ punitio mali ex falso; ² per ‘pestem’ punitio mali quod non ex falso sed ex malo; et quia significatur punitio, etiam significatur damnatio, nam haec est punitio illorum qui in malo perseverant: de quattuor his ³ punitionum generibus ita apud Ezechielem,

Quando quattuor judicia mea mala, gladium, et famem, et feram malam, et pestem, misero super Hierosolymam, ad exscindendum ex ea hominem et bestiam, 14:21:

apud eundem,

Mittam super vos famem, et feram malam, ⁴ et orbam faciam te, et pestis et sanguis transibit per te, imprimis gladium adducam super te, 5:17:

[3] quod per ‘pestem’ significetur punitio mali, et ejus damnatio, patet a sequentibus his locis:

apud Ezechielem,

Qui in vastitatibus gladio morientur, et qui super faciebus agri, ferae dabo illum ad devorandum illum, et qui in munitionibus et cavernis, peste morientur, 33:27;

‘in vastitatibus gladio mori’ pro esse in vastatione veri et inde in damnatione falsi; ‘qui super faciebus agri ferae dari ad devorandum’ pro damnatione illorum qui in malo ex falso sunt; ‘qui in munitionibus et cavernis peste mori’ pro damnatione mali quod per falsum ⁵ se munit:

apud eundem,

[4] Gladius foris, et pestis atque fames intus; qui in agro gladio morietur, qui vero in urbe, illum fames et pestis comedent, 7:15;

‘gladius’ pro vastatione veri et damnatione falsi; ‘fames et pestis’ pro vastatione boni et damnatione mali; gladius dicitur ‘foris’ ac fames et pestis ‘intus’ quia vastatio veri est extra ⁶ , vastatio autem boni intra ⁷ ; at cum vivitur secundum falsum, damnatio significatur per ‘qui in agro gladio morietur’, ⁸ et cum vivitur in malo quod ⁹ defenditur per falsum, damnatio significatur per ‘qui in urbe illum fames et pestis comedent’:

[5] in Levitico,

Adducam super vos gladium ulciscentem ultionem foederis; ubi si congregemini in urbes vestras, mittam pestem in medium vestri, et tradam vos in manum hostis; dum fracturus sum vobis baculum panis ¹⁰ , 26:25, 26;

hic similiter ‘gladius’ pro vastatione veri et damnatione falsi; ‘pestis’ pro damnatione mali; vastatio boni quae significatur per ‘famem’ describitur per quod fracturus sit illis baculum panis ¹¹ ; per ‘urbes’ in quas congregarentur, pariter ut supra, significantur falsa per quae defendunt mala; quod ‘urbes’ sint vera, ita in opposito sensu falsa, videatur n. 402, 2268, 2712, 2943, 3216, 4492, 4493,

[6] apud Ezechielem,

Ideo quod sanctuarium Meum ¹² polluisti omnibus abominationibus tuis, tertia tui pars peste morientur, et [fame] consumentur in medio tui; deinde tertia gladio cadent circa te; tertiam tandem in omnem ventum dispergam, ita ut gladium evaginem post eos, 5:[11, ] 12; ‘fames’ pro damnatione mali, ‘gladius’ pro damnatione falsi; ‘dispergere in omnem ventum’ et ‘gladium evaginare post illos’ pro dissipare vera, et ¹³ falsa arripere:

[7] apud Jeremiam,

Si obtulerint holocaustum aut minham, Ego non approbans ea, sed gladio, fame, et peste Ego consumam eos, 14:12:

apud eundem,

Percutiam habitatores urbis hujus, et hominem et bestiam; peste magna morientur; postea dabo Zedekiam regem Jehudae, et servos ejus, et populum, et residuos in urbe hac a peste, et a gladio, et a fame, in manum Nebuchadnezaris; qui manserit in urbe hac morietur gladio, et fame, et peste; qui vero exiverit, et ¹⁴ desciverit ad Chaldaeos obsidentes vos, vivet, et fiet illi anima ejus in spolium, 21:6, 7, 9:

apud eundem,

Mittam in eos gladium, famem, et pestem, donec consumuntur a super terra, 24:10;

ibi quoque per ‘gladium’ significatur vastatio veri, per ‘famem’ vastatio boni, per ‘pestem’ damnatio: ¹⁵ praeter per ‘gladium’, ‘famem’, et ‘pestem’ in sequentibus locis, Jer. 27:8 ¹⁶ , 29:17, 18, 32:24, 36, 34:17, 38:2, 42:17, 22, 44:13; ¹⁷ Ezech. 12:16.

[8] Quia tria illa ordine suo sequuntur, idcirco illa tria proposita fuerunt Davidi a Gade Propheta, nempe, Si venirent septem anni famis; si tribus mensibus fugeret coram hostibus; ¹⁸ et si tres dies pestis in terra, 2 Sam. 24:13;

‘fugere coram hostibus’ pro gladio:

apud Amos, Misi in vos pestem in via Aegypti, occidi gladio juvenes vestros, cum captivitate equorum vestrorum, 4:10;

‘pestis in via Aegypti’ ¹⁹ pro vastatione boni per falsa, quae sunt ‘via Aegypti’; ‘occidi gladio juvenes cum captivitate equorum’ pro vastatione veri, per ‘juvenes’ significantur vera, et per ‘equos’ intellectualia, 9 n. 2761, 2762, 3217, 5321, 6534:

apud Ezechielem,

Pestis et sanguis transibit per te, 5:17:

apud eundem,

Mittam in eam pestem et sanguinem in plateis ejus, 28:23;

ibi pestis pro adulterato bono, et ‘sanguis’ pro falsificato vero; quod 10 ‘sanguis’ sit falsificatum verum, videatur n. 4735, ²⁰ 6978:

apud Davidem,

Non timebis tibi a pavore noctis, a telo volat interdiu, a peste quae in caligine serpit, a morte vastat in meridie, Ps. 91:5, 6;

‘pavor noctis’ pro falso quod in occulto est; ‘telum volat interdiu’ pro falso quod in aperto; ‘pestis quae in caligine serpit’ pro malo quod in occulto; ‘mors vastat in meridie’ pro malo quod in aperto; quod pestis sit malum et damnatio mali, patet ex eo quod dicitur ‘mors’, quae distinguitur ibi solum a ‘peste’, per quod dicatur de ‘morte quod vastet in meridie’ et de ‘peste quod in caligine serpat’:

apud eundem,

Direxit viam irae suae; non prohibuit a morte animam illorum, et vitam illorum pesti conclusit, Ps. 78:50;

ibi de Aegyptiis; ‘pestis’ pro omni genere ²¹ mali et ejus damnatione.

脚注:

2333. ‘Et mane surgatis, et eatis in viam vestram’: quod significet sic confirmationem in bono et vero, constare potest a significatione ‘mane surgere’, tum a significatione ‘ire in viam’. ‘Mane’ in Verbo significat regnum Domini, et quicquid est regni Domini, ita principaliter bonum amoris et charitatis, quod ex Verbo confirmabitur ad vers. 15: ‘via’ autem significat verum, videatur n. 627; inde sequitur quod postquam fuerint: in domo ejus et ibi pernoctaverint, quo significatum quod mansionem in bono charitatis apud eum haberent, ‘mane surgerent et irent in viam suam’, quo significatur ita confirmatum esse in bono et vero.

[2] Ex his, sicut ex reliquis, patet quam remotus est sensus internus a sensu litterae, et inde quam inconspicuus, imprimis in historicis Verbi, et quod non pateat nisi singulae voces secundum constantem earum in Verbo significationem explicentur; quare cum in sensu litterae tenentur ideae, sensus internus non aliter apparet quam obscurum et tenebrosum quid; at, vicissim cum in sensu interno tenentur ideae, apparet similiter sensus litterae obscurus, immo ab angelis sicut nihil, nam angeli non amplius sunt in ¹ mundanis et corporeis quales sunt hominis, sed in ¹ spiritualibus et caelestibus, in quas mirabiliter mutantur voces sensus litterae, cum ab homine qui legit Verbum, ad sphaeram in qua sunt angeli, hoc est, ad caelum ascendit, et hoc ex correspondentia spiritualium cum mundanis, et ² caelestium cum corporeis, quae correspondentia constantissima est: sed qualis, nondum detectum, modo nunc in explicatione vocum, nominum et numerorum, quoad sensum internum, in Verbo;

[3] ut sciatur qualis illa correspondentia est, seu quod idem, quomodo ideae mundanae et corporeae transeunt in correspondentes ideas spirituales et caelestes, cum illae elevantur ad caelum, sit pro exemplo ‘mane’, et ‘via’: cum legitur mane, ut hic ‘mane surgere’, tunc angeli non ideam alicujus mane diei capiunt, sed ideam mane in sensu spirituali. ita similem ac apud Samuelem, Petra Israelis, ... ille sicut lux mane cum oritur sol, mane non nubes, 2 Sam. 23:3, 4 ³ :

et apud Danielem,

Sanctus dixit ad me, Usque ad vesperam, cum fit mane bis mille trecenta, ⁴ 8:14, 16;

ita pro ‘mane’ percipiunt Dominum, aut regnum Ipsius, aut caelestia amoris et charitatis, et quidem illa cum varietate secundum seriem rerum in Verbo quod legitur. Similiter ubi legitur ‘via’, ut hic ‘ire in viam vestram’, non habere possunt aliquam ideam viae, sed spiritualem aut caelestem aliam, nempe similem ac apud Johannem, quod Dominus dixit, Ego sum via et veritas, 14:6;

et quae apud Davidem,

Viam tuas Jehovah notas fac mihi, duc viam meam in veritate, Ps. 25:4, 5:

et apud Esaiam,

Viam intelligentiarum nosse fecit ipsi, 40:14;

ita pro ‘via’ percipiunt verum, et hoc tam in historicis quam propheticis Verbi; historica enim non amplius curant angeli, quia ideis eorum prorsus non adaequata sunt, quare loco eorum talia quae sunt Domini et Ipsius regni percipiunt; quae etiam in pulchro ordine et concinna serie in sensu interno consequuntur; propterea, ut quoque pro angelis sit Verbum, omnia historica ibi sunt repraesentativa, et singula verba significativa talium, quod peculiare habet Verbum prae omni alio scripto.

脚注: