4503. ‘Filii Jacobi venerunt super confossos et depraedati urbem’: quod significet quod omnis illa posteritas doctrinam destruxerint, constat ex significatione ‘filiorum Jacobi’ quod sint posteritas ex Jacobo, de qua supra; ex significatione ‘depraedari’ quod sit destruere; et ex significatione ‘urbis’ quod sit doctrina quae Ecclesiae, de qua supra n. 4500. Quod Shimeon et Levi postquam occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum exiverint, et quod dein ‘filii Jacobi venerint super confossos e depraedati urbem’, est arcanum quod non patet nisi ex sensu interno;

[2] arcanum hoc est quod postquam verum et bonum Ecclesiae quae per ‘Shimeonem et Levi’ repraesentantur, exstincta sunt, et loco illorum fuit ¹ falsum et malum, dein superaddita sint falsa et mala, quae in opposito sensu per reliquos filios Jacobi significantur; quod per unumquemque filium Jacobi aliquod commune fidei et charitatis repraesentatum sit, n. 2129, 3858, 3913, 3926, 3939, 4060 ostensum est; quid per Reubenem, videatur n. 3861, 3866, 3870; quid per Jehudam, n. 3881; quid per Dan, n. 3921-3923; quid per Naphtali n. 3927, 3928; quid per Gad, n. ² 3934, 3935; quid per Asher, n. 3938, 3939; quid per Jisaschar, n. 3956, 3957; quid per Zebulun, n. 3960, 3961; communia haec fidei et charitatis quae per illos repraesentata sunt, illius generis falsa et mala fiunt quando semel Ecclesiae verum et bonum exstincta sunt, et tunc illa superadduntur; nam falsa et mala continue in Ecclesia semel perversa et exstincta succrescunt; haec significantur per quod ‘filii Jacobi venerint super confossos et depraedati urbem’, postquam Shimeon et Levi occiderant omnem masculum in urbe atque Hamorem et Shechemum, sustulerantque Dinam, e exiverant.

[3] Quod per ‘confossos’ in Verbo significentur vera et bona exstincta, constare potest ab his locis:

apud Esaiam,

Tu projectus es e sepulcro tuo, sicut surculus abominabilis vestimentum occisorum, confossi gladio, descendentes ad lapides foveae, sicut cadaver conculcatum, 14:19;

ubi de Babele; ‘confossi gladio’ pro illis qui profanarunt vera Ecclesiae apud eundem,

Ita ³ ut confossi eorum projiciantur, et cadaverum eorum ascendat putor, 34:3;

ubi de falsis et malis quae infestant Ecclesiam; ‘confossi’ pro illis:

[4] apud Ezechielem,

Violenti gentium evaginabunt gladium super pulchritudinem sapientiae tuae, et profanabunt decorem tuum; in foveam demittent te, et morieris mortibus confossorum in medio marium, ⁴ 28:7, 8;

ubi de principe Tyri per quem primaria cognitionum veri et boni significantur; ‘mori mortibus confossorum in medio marium’ pro illis qui per scientifica excludunt falsa, et inde Ecclesiae vera conspurcant:

[5] apud eundem,

Etiam hi cum illis descendent in infernum ad confossos gladio; ... cum descendere factus fueris cum arboribus Edenis in terram inferiorem ⁵ , in medio praeputiatorum cubueris cum confossis gladio, 31:17, 18:

apud eundem,

Descende et cuba cum praeputiatis, in medio confossorum gladio cadent; ... alloquentur eum praecipui potentium in medio inferni, 32:19-21;

ibi de Pharaone et Aegypto; ‘confossi gladio’ pro illis qui per scientias insaniunt, fidem veri, quod est Ecclesiae, per illas apud se exstinguendo:

[6] apud Davidem,

Reputatus sum cum descendentibus foveam, factus sum sicut vir non robur, inter mortuos neglectus, sicut confossi cubantes in sepulcro ⁶ , quorum non meministi amplius, et qui a manu tua excisi sunt, Ps. 88:5, 6 [KJV Ps. 88:4, 5];

‘confossi in inferno, in fovea et in sepulcro’ pro illis qui vera et bona destruxerunt apud se per falsa et mala ⁷ ; quod in inferno non sint quia confossi gladio, quisque scire potest:

[7] apud Esaiam,

Urbs tumultuum, urbs exsultans, ... ⁸ non confossi gladio, et non occisi bello, ... omnes qui ⁹ inventi sunt in te vincti una, e longinquo fugerunt, 22:2, 3;

ibi de fallaciis ex sensualibus per quas vera Ecclesiae non videri possunt, de quibus ideo in dubio negativo sunt; illi dicuntur ‘confossi sed non gladio’:

[8] apud Ezechielem,

Ego adducens super te gladium, et perdens excelsa vestra, et destruentur altaria vestra, et frangentur statuae vestrae, et faciam cubare confossos vestros coram idolis vestris; ... cum ceciderint confossi in medio vestri, cognoscetis quod Ego Jehovah:... tunc agnoscetis, ... cum fuerint confossi in medio idolorum eorum, circum altare eorum, 6:[3], 4, 7, 13; ‘confossi’ pro illis qui in falsis doctrinae sunt:

[9] apud eundem,

Polluite domum, et implere atria confossis:... exiverunt et percusserunt in urbe, 9:7;

visio prophetica; ‘polluere domum et implere atria confossis’ pro profanare bona et vera: apud eundem,

Multiplicastis confossos vestros in urbe hac, et implevistis plateas ejus confosso, quapropter dixit Dominus Jehovih, Confossi vestri, quod posuistis in medio ejus, hi caro, et illa olla, et vos educet e medio ejus, 11:6, 7.

[10] Quia per ‘confossos’ significabantur illi ¹⁰ qui apud se exstinxerunt ¹¹ vera Ecclesiae per falsa et mala, ideo quoque in Ecclesia repraesentativa illi qui tetigerunt confossum, immundi erant, de quibus ita apud Mosen,

Omnis qui tetigerit super superficie agri confossum gladio, aut mortuum, aut os hominis, aut sepulcrum, immundus erit septem dies, Num. 19:16, 18;

et ideo inquisitio et expiatio per vitulam:

apud eundem,

Si invenitur confossus jacens in agro, ... nec scitur qui percusserit eum, tunc exibunt seniores urbis et judices, e metientur versus urbes quae circa confossum; fiet, ad urbem proximam confosso sument seniores urbis illius vitulam bovis per quam labor non factus, quae non traxit in jugo, et deducent... ad fluvium seu vallem, ... et decollabunt ibi vitulam, ... e lavabunt manus suas super vitula decollata, ... et dicent, Manus nostrae non fuderunt sanguinem, et oculi nostri non viderunt expia populo Tuo, Israeli, ... Jehovah, nec da sanguinem innocentem in medio populi Tui; et expiabitur illis sanguis, Deut. 21:1-8;

[11] quod ¹² illae leges latae sint, quia per ‘confossum’ significatur perversio, destructio et profanatio veri Ecclesiae per falsum et malum, patet ex singulis in sensu interno; ‘confossus jacens in agro’ dicitur quia per ‘agrum’ significatur Ecclesia, videatur n. 2971, 3310, 3766, per ‘vitulam per quam labor non factus’ significatur innocentia externi hominis quae est in ignorantia; si ex sensu interno illa non innotescerent, quisque miraturus esset quod processus expiatorius talis mandatus fuisset.

脚注:

3957. ‘Et vocavit nomen ejus Jisaschar’: quod significet quale, constat ex significatione ‘vocare nomen’ quod sit quale, ut supra n. 3923, 3935; nominatus enim est Jisaschar a ‘mercede’, inde involvit illa quae supra de mercede dicta sunt, et simul illa quae significantur per reliqua verba Leae. Quia per Jisascharem significatur merces, et merces in sensu ¹ externo est amor mutuus, ac in ² interno conjunctio boni et veri, licet referre quod paucissimi hodie in orbe Christiano sciant quod merces illud sit, et hoc ex causa quia non sciunt quid amor mutuus, et adhuc minus quod bonum conjungendum sit vero, ut homo possit esse in conjugio caelesti; cum perpluribus qui ex orbe Christiano fuerunt, in altera vita de illa re loqui datum est, et quoque cum doctioribus, at quod mirandum, vix aliquis eorum cum quibus loqui datum, de illa re aliquid noverat; cum tamen plura de illis scire ³ potuerunt ex seipsis, modo ratione sua uti voluerint; sed quia non solliciti fuerunt de vita post mortem, sed solum de vita in mundo, talia illis curae non fuerunt: quae scire ex seipsis potuerant, modo, ut dictum, ratione sua uti voluerint, sunt sequentia:

[2] Primum, quod dum exuitur homo corpore, multo illustriore intellectu polleat quam cum in corpore vivit, ex causa quia cum in corpore est, corporea et mundana cogitationes ejus occupant, quae inducunt obscurum; at cum exutus est corpore, quod talia non interpolent, sed quod sit sicut illi qui in interiore cogitatione sunt per abstractionem mentis suae a sensualibus externis; inde potuerunt scire ⁴ quod status post mortem sit multo perspicuior et illustrior quam status ante mortem, et cum moritur homo quod transeat ab umbra in lucem respective, quia ab illis quae sunt mundi ad illa quae sunt caeli, et ab illis quae sunt corporis ad illa quae sunt spiritus; at, quod mirum, tametsi haec intelligere possunt, usque contrarium cogitant, quod nempe status vitae in corpore sit perspicuus respective, et status vitae post exuitionem corporis sit obscurus.

[3] Alterum quod scire possunt si modo ratione sua utantur, est quod vita quam sibi comparavit homo in mundo, illum sequatur, seu quod ⁵ in tali sit post mortem; scire enim possunt quod nemo exuere possit vitam ab infantia sibi comparatam nisi prorsus moriatur, et quod illa vita momento non transmutari possit in aliam, minus in oppositam; ut pro exemplo: qui vitam doli sibi comparavit et in eo vitae suae jucundum habuit, quod vitam doli non exuere possit, ⁶ sed quod in illa vita quoque sit post mortem; aut qui in amore sui et inde in odiis et vindictis ⁷ contra illos qui non inserviunt, aut in similibus aliis, quod in illis post vitam corporis maneant, sunt enim ⁸ illa quae amant, et quae faciunt jucunda vitae eorum, proinde ipsissimam vitam; et quod sic auferri illis talia nequeant nisi simul exstinguatur omne vitae eorum ⁹ ; similiter in reliquis.

[4] Tertium quod homo scire potest ex se, est quod cum in alteram vitam transit, relinquat plura, sicut curas pro victu, curas pro amictu, curas pro habitatione, et quoque curas pro conquirendis pecuniis et opibus, nam talia ibi non sunt, etiam curas ut evehatur in dignitates, de quibus homo tantum cogitat in vita corporis; et quod pro illis alia succedant quae non sunt regni terrestris.

[5] Inde Quartum sciri potest, quod qui nihil aliud cogitavit in mundo quam talia, sic ut illa totum occupaverint, et in illis solis vitae ¹⁰ jucundum acquisiverit, non aptus sit esse inter illos quibus jucundum est caelestia, seu quae sunt caeli, cogitare.

[6] Inde quoque Quintum quod si externa illa quae sunt corporis et mundi, illis auferuntur, homo tunc sit qualis fuit intus, nempe quod sic cogitet et sic velit; si cogitationes intus tunc fuerant doli, machinationes, aspiratio ad dignitates, ad lucra, ad famam propter illa, si odia et vindictae et similia, quod tunc talia cogitet, ita quae sunt inferni, utcumque propter fines illos coram hominibus celaverit cogitationes suas, et in externa forma apparuerit honestus, et induxerit fidem aliis quod talia non volvat; quod externa illa seu simulationes honesti etiam ¹¹ auferantur in altera vita, etiam sciri potest, quia ¹² exuuntur externa cum corpore, ¹³ et externa non magis usui sunt; inde qualis homo tunc appariturus angelis, quisque ex se concludere potest.

[7] Sextum quod etiam sciri potest, est quod caelum seu Dominus per caelum continue operetur, et influat cum bono et vero, tunc si non apud illos in interiore eorum homine qui post mortem corporis vivit, sit aliquod recipiens boni et veri, sicut humus aut planum, quod bonum et verum influens non recipi possit, et quod ideo homo cum vivit in mundo, sollicitus esse debeat ut sibi interius tale planum comparet; hoc non comparari potest quam per quod cogitet bonum erga proximum, quodque velit ei bonum, et inde faciat ei bonum, et sic acquirat sibi jucundum vitae in talibus; hoc planum acquiritur per charitatem erga proximum, hoc est, per amorem mutuum; hoc planum est quod vocatur conscientia; in hoc influere potest bonum et verum a Domino, et inibi recipi, non autem ubi nulla charitas, proinde nulla conscientia est, ibi influens bonum et verum transfluit et vertitur in malum et in falsum.

[8] Septimum quod homo scire potest a se, est quod amor in Deum et amor erga proximum sint quae faciunt ut homo sit homo, distinctus a brutis animalibus, et quod illa constituant vitam caelestem sea caelum, et quod opposita constituant vitam infernalem seu infernum. Sed quod homo haec non sciat, est quia non vult scire, vivit enim vitam oppositam, tum quia non credit vitam post mortem dari, tum quoque quia principia fidei captaverat et nulla charitatis, et inde secundum plurium doctrinalia credit quod si vita post mortem detur, salvari possit ex fide, utcumque vixerit, et hoc si fidem acciperet in ultima hora ¹⁴ cum moritur.

脚注: