Apocalypsis Revelata#704
704. "Facientes Signa ad abeundum ad Reges terrae et totius orbis ad congregandum illos in bellum diei illius magni Dei Omnipotentis" significat contestationes quod falsa eorum sint vera, et excitationes omnium in tota illa Ecclesia, qui in iisdem falsis sunt, ad impugnandum vera Novae Ecclesiae. - Quod "facere signa" sit testificari et quoque contestari quod verum sit, videatur supra (598, 599), hic quod falsa eorum sint vera; per "reges terrae et totius orbis" significantur qui principaliter in falsis ex malo sunt, hic omnes qui in iisdem falsis sunt in tota Ecclesia; per "reges" enim significantur qui in veris ex bono sunt, et in opposito sensu qui in falsis ex malo (483); per "terram" significatur Ecclesia (285) similiter per "orbem (551); per "abire ad congregandum illos in bellum" significatur excitare illos ad pugnam, seu ad impugnandum; per "bellum" enim significatur bellum spirituale, quod est falsi contra verum et veri contra falsum (500, 586); quod sit ad impugnandum vera Novae Ecclesiae, est quia dicitur "diei magni Dei Omnipotentis," et per diem illum significatur Adventus Domini, et tunc Nova Ecclesia; quod hoc per "diem magnum" ibi significetur, infra videbitur. Dicitur quod "spiritus daemonum" id facturi sint, quia per illos significantur cupiditates falsificandi vera, et ratiocinandi ex falsis, de quo mox supra (703). Ex his patet, quod per "spiritus daemonum facientes signa ad abeundum ad reges terrae et totius orbis ad congregandum illos in bellum diei illius magni Dei Omnipotentis," significentur contestationes ab illis qui intelliguntur per "Draconem," "Bestiam" et Pseudoprophetam," de quibus supra (701, 702), quod falsa eorum sint vera, et excitationes omnium in tota Ecclesia qui in iisdem falsis sunt, ad impugnandum vera Novae Ecclesiae. Quod per "diem magnum Dei Omnipotentis" significatur Adventus Domini, et tunc Nova Ecclesia, constat ex multis locis in Verbo, ut ex his:
"In Die illo exaltabitur Jehovah Solus," (Esaias 2:11);
"In Die illo Israel innitetur Jehovae, Sancto Israelis, in Veritate," (Esaias 10:20);
"In Die illo Radicem Jischaji gentes quaerent, et erit quies Ipsi gloria," (Esaias 11:10-11);
"In Die illo respicient oculi ad Sanctum Israelis," (Esaias 17:7, 9);
"In Die illo dicent, Ecce Deus noster Hic, Quem exspectavimus ut liberet nos," (Esaias 25:9);
"Cognoscet populus Meus Nomen Meum, et in Die illo, Ego Ille Qui loquens: ecce Me," (Esaias 52:6);
"Heu Magnus Dies Jehovae, et non erit sicut ille," (Jeremias 30:7; 1
"Ecce Dies venientes, quibus pangam Foedus novum, et quibus aedificabitur Civitas Jehovae," (Jeremias 31:27, 31, 38);
"In Diebus illis germinare faciam Davidi Germen justum," (Jeremias 33:15); 2
"Non stabunt in bello Diei Jehovae," (Ezechiel 13:5);
"In Die illo surget Michael princeps magnus, qui stat pro filiis populi tui. 3 In Die illo eripietur omnis qui invenietur scriptus in Libro," (Daniel 12:(1));
"In Die illo vocabis, Marite mi. In Die illo feriam illis foedus. In Die illo exaudiam," (Hoschea 2:16, 18, 21);
"Ecce Ego mitto Eliam antequam venit Dies Jehovae magnus," (Malachias 3:23 (B.A. 4:5));
"In Dic illo servabit Jehovah sicut gregem populum Suum," (Sacharias 9:16);
"In Die illo proteget Jehovah habitatores Hierosolymae," (Sacharias 12:8); 4
"Ecce Dies Jehovae venit. Dies unus qui notus erit Jehovae. In Die illo erit Jehovah unus, et Nomen Ipsius unum. In Die illo erit tumultuatio magna. In Die illo erit super tintinnabulis equorum, Sanctitas Jehovae," (Sacharias 14:1, 4, 6-7, 8, (9,) 13, 20-21).
Praeter haec loca sunt plura alia in quibus per "Diem illum" 5 intelligitur Adventus Domini, et tunc Nova Ecclesia ab Ipso (Ut in his: Esaias 4:2; 19:16, 18, 21, 24; 20:6; 6 22:20; 25:9; 7 28:5; 29:18; 30:25-26; 31:7; Jeremias 3:16-18; 23:5-7, 12, 20; 50:4, 20, 27; Ezechiel 24:26-27; 29:21; 34:11-12; 36:33; Hoschea 3:5; 6:1-2; Joel 3:2 (B.A. 2:29); 4:1, 14, 18 (B.A. 3:1, 14, 18); Obadias 1:15; Amos 9:11, 13; Micham 4:6; Habakuk 3:2, (16); Zephanias 3:11, 16, 19-20; Sacharias 2:15 (B.A. 11); Psalm. 72:7-8);
ac dies ille vocatur "Dies Jehovae"
(Joel 1:15; 2:1-2, 11; Amos 5:13, 18, 20; Zephanias 1:7, 14; 2:2-3; Sacharias 14:1; et alibi).
Quoniam Consummatio saeculi, hoc est, finis Ecclesiae veteris, est quando Adventus Domini et principium Ecclesiae Novae, ideo per "Diem Jehovae" permultis in locis etiam significatur finis prioris Ecclesiae; et dicitur quod tunc rumores, tumultus et bella; quae loca videantur collata in Doctrina Novae Hierosolymae de Domino (4, 5).
脚注:
1. 7 pro "37"
2. 15 pro "16"
3. tui pro "sui"
4. 12:8 pro "13:1"
5. Diem illum pro "Diem Jehovae"
6. 19:16, 18, 21, 24; 2:6 pro "20:6, 18, 21, 24"
7. 22:20; 25:9 pro "25:20"
Ezechiel第33章
1
Et factum est verbum Domini ad me, dicens :
2
Fili hominis, loquere ad filios populi tui, et dices ad eos : Terra, cum induxero super eam gladium, et tulerit populus terræ virum unum de novissimis suis, et constituerit eum super se speculatorem :
3
et ille viderit gladium venientem super terram, et cecinerit buccina, et annuntiaverit populo :
4
audiens autem, quisquis ille est, sonitum buccinæ, et non se observaverit, veneritque gladius, et tulerit eum, sanguis ipsius super caput ejus erit.
5
Sonum buccinæ audivit, et non se observavit : sanguis ejus in ipso erit ; si autem se custodierit, animam suam salvabit.
6
Quod si speculator viderit gladium venientem, et non insonuerit buccina, et populus se non custodierit, veneritque gladius, et tulerit de eis animam : ille quidem in iniquitate sua captus est, sanguinem autem ejus de manu speculatoris requiram.
7
Et tu, fili hominis, speculatorem dedi te domui Israël : audiens ergo ex ore meo sermonem, annuntiabis eis ex me.
8
Si me dicente ad impium : Impie, morte morieris : non fueris locutus ut se custodiat impius a via sua, ipse impius in iniquitate sua morietur, sanguinem autem ejus de manu tua requiram.
9
Si autem annuntiante te ad impium ut a viis suis convertatur, non fuerit conversus a via sua, ipse in iniquitate sua morietur, porro tu animam tuam liberasti.
10
Tu ergo, fili hominis, dic ad domum Israël : Sic locuti estis, dicentes : Iniquitates nostræ et peccata nostra super nos sunt, et in ipsis nos tabescimus : quomodo ergo vivere poterimus ?
11
Dic ad eos : Vivo ego, dicit Dominus Deus, nolo mortem impii, sed ut convertatur impius a via sua, et vivat. Convertimini, convertimini a viis vestris pessimis : et quare moriemini, domus Israël ?
12
Tu itaque, fili hominis, dic ad filios populi tui : Justitia justi non liberabit eum, in quacumque die peccaverit : et impietas impii non nocebit ei, in quacumque die conversus fuerit ab impietate sua : et justus non poterit vivere in justitia sua, in quacumque die peccaverit.
13
Etiamsi dixero justo quod vita vivat, et confisus in justitia sua fecerit iniquitatem, omnes justitiæ ejus oblivioni tradentur, et in iniquitate sua quam operatus est, in ipsa morietur.
14
Si autem dixero impio : Morte morieris : et egerit pœnitentiam a peccato suo, feceritque judicium et justitiam,
15
et pignus restituerit ille impius, rapinamque reddiderit, in mandatis vitæ ambulaverit, nec fecerit quidquam injustum, vita vivet, et non morietur.
16
Omnia peccata ejus, quæ peccavit, non imputabuntur ei : judicium et justitiam fecit : vita vivet.
17
Et dixerunt filii populi tui : Non est æqui ponderis via Domini : et ipsorum via injusta est.
18
Cum enim recesserit justus a justitia sua, feceritque iniquitates, morietur in eis.
19
Et cum recesserit impius ab impietate sua, feceritque judicium et justitiam, vivet in eis.
20
Et dicitis : Non est recta via Domini. Unumquemque juxta vias suas judicabo de vobis, domus Israël.
21
Et factum est in duodecimo anno, in decimo mense, in quinta mensis transmigrationis nostræ, venit ad me qui fugerat de Jerusalem, dicens : Vastata est civitas.
22
Manus autem Domini facta fuerat ad me vespere, antequam veniret qui fugerat : aperuitque os meum donec veniret ad me mane : et aperto ore meo, non silui amplius.
23
Et factum est verbum Domini ad me, dicens :
24
Fili hominis, qui habitant in ruinosis his super humum Israël, loquentes aiunt : Unus erat Abraham, et hæreditate possedit terram : nos autem multi sumus : nobis data est terra in possessionem.
25
Idcirco dices ad eos : Hæc dicit Dominus Deus : Qui in sanguine comeditis, et oculos vestros levatis ad immunditias vestras, et sanguinem funditis, numquid terram hæreditate possidebitis ?
26
stetistis in gladiis vestris, fecistis abominationes, et unusquisque uxorem proximi sui polluit : et terram hæreditate possidebitis ?
27
Hæc dices ad eos : Sic dicit Dominus Deus : Vivo ego, quia qui in ruinosis habitant, gladio cadent : et qui in agro est, bestiis tradetur ad devorandum : qui autem in præsidiis et speluncis sunt, peste morientur.
28
Et dabo terram in solitudinem et in desertum, et deficiet superba fortitudo ejus : et desolabuntur montes Israël, eo quod nullus sit qui per eos transeat :
29
et scient quia ego Dominus, cum dedero terram eorum desolatam et desertam, propter universas abominationes suas, quas operati sunt.
30
Et tu, fili hominis, filii populi tui, qui loquuntur de te juxta muros et in ostiis domorum, et dicunt unus ad alterum, vir ad proximum suum, loquentes : Venite, et audiamus quis sit sermo egrediens a Domino.
31
Et veniunt ad te, quasi si ingrediatur populus, et sedent coram te populus meus : et audiunt sermones tuos, et non faciunt eos, quia in canticum oris sui vertunt illos, et avaritiam suam sequitur cor eorum.
32
Et es eis quasi carmen musicum, quod suavi dulcique sono canitur : et audiunt verba tua, et non faciunt ea.
33
Et cum venerit quod prædictum est (ecce enim venit), tunc scient quod prophetes fuerit inter eos.
