329. Quoniam dicitur "Redemisti Deo nos in sanguine tuo", et hoc intra ecclesiam intelligitur prorsus secundum sensum litterae et non secundum aliquem sensum spiritualem, velim etiam ostendere quod per "sanguinem" non intelligatur sanguis seu Passio crucis Domini, sed Divinum Verum procedens a Domino, ac receptio ejus ab homine; ita quod per "Redemisti nos in sanguine tuo" sit quod vindicaverit et liberaverit ab inferno illos qui agnoscunt Ipsum et recipiunt Divinum Verum ab Ipso (ut supra, n. 328, dictum est). Ad illustrationem hujus rei velim adducere sequentia: -Quoniam in Ecclesia Israelitica omnia quae mandata sunt repraesentativa caelestium et spiritualium erant, et ne hilum quod non erat, ideo etiam mandatum est, cum primum instituebatur Cena Paschalis,

Quod sumerent de sanguine, et darent super duos postes et super superliminare, super domibus in quibus comederent pecudem Paschalem. "et erit sanguis vobis in signum super domibus, ubi vos; quumque videro sanguinem, praeteribo praeter vos, nec erit in vobis plaga a perditore, quum percussero terram Aegypti." Et porro, "Sumetis fasciculum hyssopi, et intingetis in sanguinem qui in pelvi, et attingere facietis super superliminare et duos postes de sanguine qui in pelvi: vos autem non exibitis quisquam extra ostium domus suae usque mane; et transibit Jehovah ad percutiendum Aegyptum, cumque viderit sanguinem super superliminari et super duobus postibus, praeteribit Jehovah praeter ostium, et non permittet percussori venire ad domos vestras ad percutiendum" (Exodus 12:7, 13, 22, 23):

qui non scit quod aliquis sensus spiritualis in Verbo sit, credit quod per "sanguinem" hic intelligatur sanguis Domini super cruce; sed hoc prorsus non intelligitur in caelo; verum ibi angeli per Cenam Paschalem hic simile intelligunt quod per Sanctam Cenam institutam a Domino, in qua loco pecudis Paschalis sunt Panis et Vinum: et tunc dixit Dominus quod Panis esset Caro Ipsius, et Vinum esset Sanguis Ipsius; et quisque scit, aut scire potest, quod panis et vinum sint quae nutriunt corpus, panis ut cibus et vinum ut potus; et quod in Verbo, quod in suo sinu est spirituale, etiam illa spiritualiter intelligenda sint, ita "panis" pro omni cibo spirituali, et "vinum" pro omni potu spirituali.

[2] Cibus spiritualis est omne bonum quod communicatur et datur homini a Domino, ac potus spiritualis est omne verum quod communicatur et datur homini a Domino. Haec duo, nempe bonum et verum, seu amor et fides, faciunt hominem spiritualem; seu amor et fides dicitur, quia omne bonum est amoris et omne verum est fidei. Inde constare potest quod per "panem" intelligatur Divinum Bonum Divini Amoris Domini, et quoad hominem, id receptum ab illo; et quod per "vinum" intelligatur Divinum Verum procedens ex Divino Bono Divini Amoris Domini, et quoad hominem, id receptum ab illo. Quia Dominus dicit quod Caro Ipsius sit Panis, et Sanguis Ipsius sit Vinum, constare potest quod per "Carnem Domini" intelligatur Divinum Bonum Divini Amoris Ipsius, et per "comedere" illam intelligatur recipere id, appropriare sibi, et sic conjungi Domino; et quod per "Sanguinem Domini" intelligatur Divinum Verum procedens ex Divino Bono Divini Amoris Ipsius, et per "bibere" illum intelligatur recipere id, appropriare sibi, et sic conjungi Domino.

[3] Etiam nutritio spiritualis est ex bono et vero quae procedunt a Domino, sicut est nutritio omnis corporis ex cibo et potu: inde etiam est correspondentia illorum, quae talis est, ut ubi in Verbo nominatur aliquid cibi et quod inservit pro cibo, intelligatur bonum; et ubi nominatur aliquid potus et quod inservit pro potu, intelligatur verum. Ex his constare potest quod per "sanguinem", quem filii Israelis ex pecude Paschali jussi sunt dare super duos postes et super superliminare domuum illorum, intelligatur Divinum Verum procedens a Domino; hoc etiam receptum fide et vita tutatur hominem contra mala quae exsurgunt ex inferno; nam Dominus in Divino Suo Vero est apud hominem, est enim Ipsius Domini apud illum, immo Ipse apud illum. Quis non, qui ex sana ratione cogitat, videre potest, quod Dominus non sit in sanguine suo apud aliquem, sed in Divino suo, quod est Bonum amoris et Bonum fidei, quod recipitur ab homine? (Quid autem singula ibi significant, nempe quid "duo postes" et "superliminare", quid "perditor" et "percussor" et quid "Aegyptus", et quid plura in illo capite, videatur in Arcanis Caelestibus, ubi illa explicata sunt.)

[4] Ex his nunc absque ulteriore explicatione constat quid significatur per Domini verba cum instituit Sanctam Cenam:

"Edentibus illis Jesus accepit panem, et benedixit, fregit et dedit discipulis, et dixit, Accipite, comedite, hoc est Corpus meum: et accepit poculum, et gratiis actis dedit eis, dicens, Bibite ex eo omnes, hoc enim est Sanguis meus Novi Foederis qui pro multis effunditur.... . Dico vobis quod non bibiturus sim a nunc ex hoc genimine vitis usque ad diem illum quando hoc bibero vobiscum [novum] in regno".... "Dei" (Matthaeus 26:26-29; Marcus 14:22-25; Luca 22:15-20):

quia per "vinum" intelligitur Divinum Verum nutriens spiritualem vitam, ideo Dominus illis dicit, "Dico vobis quod non bibiturus sim a nunc ex hoc genimine vitis usque ad diem illum quando hoc bibero vobiscum novum in regno Dei"; inde patet quod spirituale sit quod intelligitur, dicit enim quod "Ipse bibiturus sit cum illis", et quod "in regno Dei" seu in caelo; et quod etiam "esurus" cum illis de pecude Paschali ibi (Luca 22:16).

[5] Ex illis quae supra dicta sunt, etiam constat quid significatur per haec Domini verba,

"Panis quem Ego dabo Caro mea est. .... .Amen, amen dico Vobis, Nisi comederitis Carnem Filii hominis, et biberitis Ipsius Sanguinem, non habebitis vitam in Vobis: qui comedit meam Carnem, et bibit meum Sanguinem, habet vitam aeternam, et Ego resuscitabo illum extremo die; nam Caro mea est vere cibus, et Sanguis meus est vere potus: qui comedit meam Carnem et bibit meum Sanguinem, in Me manet et Ego in illo. .... .Hic Panis est qui e caelo descendit" (Johannes 6:50-58);

quod "Caro" Domini sit Divinum Bonum et "Sanguis" Divinum Verum, utrumque ab Ipso, constare potest ex eo, quod illa sint quae nutriunt animam; inde dicitur, "Caro mea est vere cibus et Sanguis meus est vere potus"; et quia homo per Divinum Bonum et Verum conjungitur Domino, ideo etiam dicitur, "Qui comedit Carnem meam et bibit Sanguinem meum, habebit vitam aeternam", et quoque, "in Me manet et Ego in illo." Quod Dominus ita locutus sit, nempe quod dixerit "Carnem" suam et "Sanguinem" suum, et non Divinum Bonum suum ac Divinum Verum suum, est ut sensus litterae Verbi esset ex talibus quae correspondent spiritualibus in quibus sunt angeli; inde conjunctio hominum ecclesiae per Verbum cum illis, quae alioqui non foret (videatur Doctrina Novae Hierosolymae, n. 252, 258-262; et in opere De Caelo et Inferno 303-310).

[6] Quoniam "sanguis" significat Divinum Verum procedens a Domino, et per receptionem ejus ab homine fit conjunctio cum Domino, ideo sanguis vocatur "Sanguis foederis", "foedus" enim significat conjunctionem. Sanguis vocatur "Sanguis foederis" a Domino cum instituit Sanctam Cenam; dixit enim,

"Bibite ex eo omnes, hoc enim est Sanguis meus Novi Foederis" seu "Testamenti " (Matth. 26 [27,] 28; Marcus 14:24; Luc. 22:20 ¹ ).

Vocatur etiam "Sanguis foederis" apud Mosen, ubi haec:

"Venit Moses" ex Monte sinai, "et renuntiavit populo omnia verba Jehovae, et omnia judicia:.... et scripsit Moses omnia verba Jehovae, et surrexit mane in matutino, et aedificavit altare sub monte, .... et misit pueros filiorum Israelis, et obtulerunt holocausta et sacrificaverunt sacrificia pacifica Jehovae juvencos; et accepit Moses dimidium sanguinis et posuit in crateribus, et dimidium sanguinis sparsit super altare, et accepit Librum Foederis, et legit in auribus populi; et dixerunt, Omnia quae locutus Jehovah faciemus et audiemus; et accepit [Moses] sanguinem et sparsit super populum, et dixit, Ecce Sanguis Foederis quod pepigit Jehovah cum vobis super omnia verba haec. .... .Et viderunt Deum Israelis, et sub pedibus Ipsius sicut opus lapidis sapphiri, et sicut substantia caeli ² quoad munditiem" (Exodus 24:3-11);

quod "sanguis" hic significet Divinum Verum procedens a Domino, ac receptum ab homine, et inde conjunctionem, patet, nam dimidium ejus spargebatur super altare, et dimidium super populum; per "altare" enim significabatur omnis cultus qui ex bono amoris, et per "populum" illi qui faciunt cultum ac recipiunt bonum amoris per vera; omnis enim receptio Divini boni fit per vera facta vitae, et conjunctio inde est per bonum in illis veris. Quod per bonum in illis veris seu per vera facta vitae sit conjunctio, et quod sanguis fuerit repraesentativum ejus, constat evidenter ex verbis ibi; factum enim hoc est quando Moses descendit e monte Sinai, unde promulgata fuit Lex, et quoque statuta et judicia quae observaturi, ac dicitur quod "Moses scripserit omnia verba illa Jehovae", et "legerit in auribus populi", qui dixerunt, "Omnia quae dixit Jehovah faciemus et audiemus"; quae bis dixerunt (videatur ibi versu 3 et 7);

[7] verba seu vera per facere fiunt vitae: et quia scripsit Moses verba illa, vocavit illa "Librum Foederis", per quod significatur quod per illa sit conjunctio. Per Legem a Jehovah promulgatam e Monte Sinai, et per statuta et judicia quae etiam tunc mandata fuerunt, significatur omne Divinum Verum, seu Divinum Verum in toto complexu; inde est quod haec vocentur "Liber Foederis", et Arca in qua ille Liber erat, "Arca Foederis"; "foedus" significat conjunctionem. Quia Divinum Verum, per quod conjunctio, procedit a Domino, ideo etiam Dominus illis visus est sub pedibus sicut opus lapidis sapphiri; quod visus sic "sub pedibus" significat quod Divinum Verum tale sit in ultimis; Divinum Verum in ultimis est Divinum Verum in sensu litterae Verbi: "opus lapidis sapphiri" significat translucentiam ejus a Divino Vero in sensu interno seu spirituali; "Deus Israelis" est Dominus.

(Quod "lapis sapphiri" significet translucentiam a veris internis, videatur n. 9407; et quod "Deus Israelis" sit Dominus quoad Divinum Humanum, videatur supra, n. 328 [f] .) Inde nunc patet quod per Divinum Verum factum sit foedus seu conjunctio, et quod sanguis sparsus super altare et dimidium ejus super populum fuerit repraesentativum ejus, quoniam "sanguis" significat Divinum Verum procedens a Domino, et receptum ab homine, ut supra dictum est.

(Quod "foedus" significet conjunctionem, videatur n. 665, 666, 1023, 1038, 1864, 1996, 2003, 2021, 6804, 8767, 8778, 9396, 10632. Quod Lex in stricto sensu significet decem praecepta Decalogi, et in lato sensu totum Verbum, ita omne Divinum Verum, n. 2606, 3382, 6752, ³ 7463, 9417:

quod inde Mons Sinai" significet caelum ubi Dominus ex quo Divinum Verum, seu ex quo Lex in sensu stricto et in sensu lato, n. 8399, 8753, 8793, 8805, 9420: et quod altare fuerit principale repraesentativum Domini et cultus ipsius ex bono amoris, n. 921, 2777, 2811, 4489, 4541, 8935, 8940, 9388, 9389, 9714, 9963, 9964, 10123, 10151, 10242, 10245, 10642.)

[8] Quoniam "sanguis" significat Divinum Verum procedens a Domino ac receptum ab homine, unde conjunctio, ideo omnia quae repraesentativa essent Divinorum procedentium a Domino, quae vocantur caelestia et spiritualia, inaugurabantur per oleum et per sanguinem, et tunc dicta sunt sancta; quod inaugurarentur per oleum et per sanguinem ut repraesentarent, erat causa, quia per "oleum" significabatur Divinum Bonum Divini Amoris, et per "sanguinem" Divinum Verum inde procedens, verum enim procedit ex bono. Quod per oleum inaugurationes et sanctificationes factae fuerint, videbitur in sequentibus in suo articulo; hic solum memoranda sunt quae per sanguinem:-

Ut cum ⁴ sanctificarentur Aharon et filii ejus, quod spargeretur sanguis super cornua altaris, et circumcirca altare; et super Aharonem et filios ejus, superque vestes eorum (Exodus 29:12, 16, 20, 21; Leviticus 8:24);

Quod spargeretur sanguis septem vicibus ante velum quod super arca, et super cornua altaris suffitus (Leviticus 4:6, 7, 17, 18);

Quod antequam intraret Aharon intra velum ad propitiatorium, sacrificaret et suffiret, et sanguinem digito spargeret ad propitiatorium septies versus orientem (Leviticus 16:12-15);

Quod sanguis holocausti et sacrificii spargeretur super altare, circum altare, et ad fundamentum altaris (Leviticus 1:5, 11, 15; 3:2, 8, 13; 4:25, 30, 34; 5:9; 8:15, 24; 17:6: Num. 18 ⁵ 17: Deuteronomius 12:27);

Quod sanguis spargeretur super cornua altaris, et sic altare expiaretur (Exodus 30:10; Leviticus 16:18, 19).

Quod sanguis ex holocaustis et sacrificiis super altare, circum altare aut ad fundamentum ejus, sparsus et effusus fuerit, erat quia altare cum holocaustis et sacrificiis super eo repraesentavit et inde significavit omnem cultum ex bono amoris et inde veris; et quia vera procedunt ex bono, ideo sanguis circum altare sparsus et effusus est, circum enim significat procedens.

[9] (Sed illa melius constare possunt ex iis quae de Holocaustis et Sacrificiis in Arcanis Caelestibus ostensa sunt, ut ex sequentibus:Quod holocausta et sacrificia significaverint omnia cultus ex bono amoris et inde veris, n. 923, 6905, 8680, 8936, 10042. Quod ideo holocausta et sacrificia dicta fuerint "panis", n. 2165; ex causa quia panis significat omne quod nutrit spiritualem vitam, n. 2165, 3478, 4976, 5147, 5915, 6118, 8410, 8418, 9323, 10686. Quod holocausta et sacrificia significaverint Divina caelestia et spiritualia, quae sunt interna ecclesiae, ex quibus omnia cultus, n. 2180, 2805, 2807, 2830, 3519: cum variatione secundum varia cultus, n. 2805, 6905, 8936:

quod ideo plura genera holocaustorum et sacrificiorum fuerint, et in illis varii processus, et quoque variae bestiae ex quibus, n. 2830, ⁶ 9391, 9990. Quod varia quae in specie significaverunt, sciri possint ex singulis processus evolutis per sensum internum, n. 10042. Quod in ritualibus et processualibus sacrificiorum contineantur arcana caeli, n. 10057; quod in genere contineantur arcana glorificationis Humani Domini, et in sensu respectivo arcana regenerationis hominis ac purificationis ejus a malis et falsis, n. 9990, 10022, 10042, 10053, 10057. Quid significabatur per "minchas", quae erant panes et placentae, quae etiam sacrificabantur, n. 10079. Quid per "libamen" quod erat vinum, n. 4581, 10137.)

[10] Ex his intellectis sciri potest, quod per "sanguinem sacrificii" etiam alibi in Verbo significetur Divinum Verum:

Ut apud Ezechielem,

"Dic avi omnis alae et bestiae agri, Congregamini et venite, congregate vos a circuitu super sacrificium meum quod sacrifico vobis, sacrificium magnum super montibus Israelis, ut comedatis carnem et bibatis sanguinem; carnem fortium comedetis, et sanguinem principum terrae bibetis, .... et comedetis pinguedinem ad saturitatem, et bibetis sanguinem usque ad ebrietatem, de sacrificio meo quod sacrifico vobis: et satiabimini super mensa mea equo, curru, .... omni viro belli:.... sic dabo gloriam meam inter gentes" (39:17-21);

agitur ibi de restauratione ecclesiae; et per "Israelem" et "Jacobum" intelliguntur omnes qui ab ecclesia, de quibus ideo haec dicuntur: per "sacrificium magnum super montibus Israelis", significantur omnia cultus eorum; per "carnem" et per "adipem" significatur bonum amoris, et per "sanguinem" verum ex illo bono, ex quibus cultus; abundantia utriusque describitur per quod "comederent carnem et pinguedinem ad saturitatem", et quod "biberent sanguinem usque ad ebrietatem", et hoc "ex sacrificio": quare etiam dicitur, quod "satiarentur super mensa mea equo, curru, et omni viro belli", per "equum" enim significatur intellectus veri, per "currum" doctrina, et per "virum belli" verum pugnans contra falsum et destruens illud. Quis non videre potest quod per "sanguinem" hic non intelligatur sanguis? ut quod "sanguinem principum terrae biberent", et quod "sanguinem biberent usque ad ebrietatem ex sacrificio." "Principes terrae" significant principalia vera ecclesiae; inde eorum "sanguis" significat nutritionem spiritualem ex illis veris. Quia talia significantur, ideo in eo capite etiam ultimo dicitur de Israele, per quem significatur ecclesia,

"Tunc non abscondam amplius facies meas ab iis, quia effundam spiritum meum supra Israelem" ([Ezech. 39] vers. 29).

Quod dicatur "Dic avi omnis alae et bestiae agri", est quia per "avem omnis alae" significatur spirituale verum in omni complexu, et per "bestiam agri" affectio boni. (Quod per "aves" in Verbo significentur spiritualia, videatur n. 745, 776, 866, 988, ⁷ 991, 3219, 5149, 7441: similiter per "alas", n. 8764, 9514; quod per "bestias" significentur affectiones, et per "bestias agri" affectiones boni, n. 2180, 3218, 3519, 5198, 9090, 9280, 10609; et quod inde at aves et bestiae in sacrificiis adhibitae fuerint, n. 1823, 3519, 7523, 9280.)

[11] Ad confirmationem quod "bestia agri" et "avis" talia significent, velim hic modo unum locum ex Verbo adducere,

"Feriam illis foedus in die illo cum bestia agri, et cum ave caelorum, et reptili terrae; et arcum et gladium et bellum frangam de terra, .... et desponsabo te Mihi in aeternum, et desponsabo te Mihi in justitia et in judicio, et in misericordia et in miserationibus, et desponsabo te Mihi in veritate" (Hoschea 2:18, 19, 20);

per "ferire foedus cum bestia agri et cum ave caelorum" significatur cum affectionibus boni et cum veris spiritualibus; cum his enim conjungitur Dominus homini, est enim Dominus in iis apud illum; quare dicitur "cum illis foedus" ("foedus" est conjunctio).

Quod "bestiae" significent affectiones boni, et "aves" spiritualia, in sequentibus in suis articulis plene ostendetur.

[12] Quoniam "adeps" in sacrificiis significabat Divinum Bonum et "sanguis" Divinum Verum, utrumque a Domino, ac utrumque receptum ab homine faciebat conjunctionem, ideo prohibitum fuit posteris Jacobi, seu Judaeis et Israelitis, comedere ullum adipem et ullum sanguinem (Videatur Leviticus 3:17; 7:23-27; 17:11-14; Deuteronomius 12:17, 23-25; 15:23): causa erat, quia gens illa non in aliquo bono amoris, nec in aliquo vero boni fuit, sed in falsis mali; et "adipem et sanguinem comedere" apud illos significaret commixtionem veri ex bono cum falso ex malo, quod est profanatio; inde quoque constare potest quod per "sanguinem" significetur Divinum Verum.

(Quod "adeps" seu "pinguedo" in Verbo significet bonum amoris, videatur n. 353, 5943, 6409, 10033; et quod Judaei et Israelitae solum in externis et non in internis fuerint, et inde non in veris et bonis spiritualibus, sed in falsis mali, et quod omnia cultus eorum fuerint externa separata ab internis, et quod usque per externa repraesentare potuerint interna cultus, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 248.)

[13] Quoniam "sanguis" in sacrificiis significabat Divinum Verum, ideo etiam

Vetitum illis fuit sacrificare super fermentato sanguinem sacrificii (Exodus 23:18; 34:25);

per "fermentum" enim significatur falsum, et per "fermentatum" verum falsificatum (videatur n. 2342, 7906, 8051, 9992).

[14] Causa quod "Caro Domini" significet Divinum Bonum Divini Amoris, et quod "Sanguis Ipsius" significet Divinum Verum procedens ex illo Bono, est quia duo sunt quae procedunt ex Divino Humano Domini, nempe Divinum Bonum et Divinum Verum; hoc inde est Sanguis Ipsius et illud est Caro Ipsius. Id quod procedit est Divinum Caeleste et Divinum Spirituale, quae faciunt caelos in communi et in particulari. (Sed ⁸ hoc melius constare potest ex illis, quae in opere De Caelo et Inferno in sequentibus articulis ostensa sunt: nempe, Quod Divinum Domini faciat Caelum, n. 7-12: quod Divinum Domini in Caelo sit Amor in Ipsum et Charitas erga Proximum, n. 13-19: quod inde totum Caelum in toto et in parte referat unum Hominem, n. 59-77: quod hoc sit ex Divino Humano Domini, n. 78-87: et porro ex illis quae De Sole in Caelo, et De Luce et Calore inde; et Quod Calor sit Divinum Bonum, et Lux Divinum Verum, utrumque procedens a Domino, n. 116-140.) Ex illis omnibus aliquatenus comprehendi potest unde est quod Divinum procedens intelligatur per "carnem et sanguinem", nempe Divinum Bonum per "carnem", et Divinum Verum per "sanguinem."

[15] Sunt etiam duo apud hominem quae faciunt ejus vitam spiritualem, nempe bonum amoris et verum fidei. Voluntas est receptaculum boni amoris apud eum, et intellectus est receptaculum veri fidei apud eum. Omnia quae mentis sunt, hoc est, quae voluntatis et intellectus, correspondentiam habent cum omnibus quae corporis; quapropter moventur haec ad nutum illius. Correspondentia voluntatis est in genere cum carne, et correspondentia intellectus est cum sanguine. Inde est quod proprium voluntarium hominis in Verbo intelligatur per "carnem", et proprium intellectuale per "sanguinem": ut apud Matthaeum,

Jesus dixit Simoni, "Beatus, quia caro et sanguis non revelavit tibi" (16:17).

Haec allata sunt ut sciatur quod in Verbo voluntaria et intellectualia, ita spiritualia, intelligantur per "carnem" et "sanguinem" ubi de homine, et quod Divina ubi de Domino. Sed haec sint pro illis quorum mens potest elevari supra naturales ideas et videre causas.

[16] Hoc etiam est quod significatur per "sanguinem et aquam" quae exivit ex pectore Domini, de quo ita apud Johannem,

"Quidam ex militibus.... latus Ipsius fodit, et statim exivit sanguis et aqua: et qui vidit testatur, et firmum est testimonium ejus; ille scit se vera dicere ut et vos credatis" (19:34, 35):

haec facta sunt ut significarent conjunctionem Domini cum humano genere per Divinum Verum procedens ex Divino Bono Amoris Ipsius; "pectus" significat Divinum Amorem; "sanguis et aqua" significant Divinum Verum procedens, "sanguis" Divinum Verum quod pro spirituali homine, et "aqua" Divinum Verum quod pro naturali: omnia enim quae de Passione Domini in Verbo memorantur, etiam significant (videatur supra, n. 83, 195 [c]); et quia illa significant Amorem Ipsius, et salvationem hominis per Divinum Verum procedens ab Ipso, ideo etiam Evangelista dicit, "Qui vidit testatur, et firmum est testimonium ejus; ille scit se vera dicere ut et vos credatis."

[17] Ad illa quae nunc adducta sunt, velim adjicere sequentia e Verbo:

Apud Sachariam,

"Exulta valde, filia Zionis; clange, filia Hierosolymae; ecce Rex tuus venit, .... et loquetur pacem gentibus; et dominari Ipsius a mari usque ad mare, et a flumine usque ad fines terrae: etiam te, per sanguinem foederis tui emittam vinctos tuos e fovea in qua non aqua" (9:9-11):

haec de Domino, et de instauratione ecclesiae apud gentes ab Ipso; per "sanguinem foederis" hic intelligitur Divinum Verum per quod conjunctio Domini cum illis qui ab ecclesia Ipsius erunt (ut supra) ; quare etiam dicitur, "Emittam vinctos tuos e fovea in qua non aqua", et per illos significantur gentes quae in falsis ex ignorantia sunt; "fovea in qua non aqua" significat ubi non verum, et "emittere illos" inde significat liberare ex illis; quod per "aquam" significetur verum ecclesiae, videatur supra (n. 71); et quod per "vinctos in fovea" significentur qui in falsis ex ignorantia, et tamen in desiderio sciendi vera, in Arcanis Caelestibus (n. 4728, 4744, 5038, 6854, 7950).

[18] Apud Davidem,

Deus "animas egenorum servabit, a dolo et violentia redimet animam eorum, et pretiosus erit sanguis illorum in oculis Ipsius; et vivet, et dabit illi de auro Schebae, et orabit pro illo jugiter, omni die benedicet illi, ...in capite montium agitabitur fructus ejus" (Psalmuss 72:13-16):

agitur hic de "egenis", per quos significantur qui desiderant vera ex affectione spirituali; de his dicitur quod "a dolo et violentia redimet animam eorum", per quod significatur liberatio a malis et falsis quae destruunt bona amoris et vera fidei: receptio Divini Veri ab illis, quod accepta et grata, significatur per quod "pretiosus erit sanguis illorum in oculis Ipsius"; "ibi est Divinum Verum receptum: reformatio eorum describitur per quod "vivet et dabit illi de auro Schebae, et orabit pro illo jugiter, omni die benedicet illi"; "aurum Schebae" est bonum charitatis; "orare pro illis jugiter" significat quod continue detinebuntur a falsis et tenebuntur in veris, et "benedicet illi" significat quod continue erunt in bono charitatis et fidei: quare etiam dicitur, "in capite montium agitabitur fructus ejus"; "caput montium" significat caelum unde a Domino illis bonum amoris, quod est "fructus."

[19] Apud Mosen,

"Non recedet sceptrum de Jehudah, nec legislator ab inter pedes ejus, usque dum venit Schiloh;.... qui ligabit ad vitem asininum pullum suum, et ad vitem nobilem filium asinae suae, dum laverit in vino indumentum suum, et in sanguine uvarum velamen suum" (Genesis 49:10, 11):

agitur in eo prophetico de Domino, de quo dicitur, "Ligabit ad vitem asininum pullum suum, et ad vitem nobilem filium asinae suae", et quod "lavabit in vino indumentum suum, et in sanguine uvarum velamen suum", et per "vitem" significatur ecclesia, ac per "vinum" et "sanguinem uvarum" significatur Divinum Verum. (Quid per reliqua, videatur in explicatione super illa verba in Arcanis Caelestibus.)

Simile per "sanguinem uvae" intelligitur in Deuteronomio (32:14),

ubi agitur de Ecclesia Antiqua reformata per Divinum Verum.

[20] Ex his quae in hoc articulo et in praecedente ostensa sunt, constare potest illis qui agnoscunt spiritualem sensum Verbi quod per "Redemisti Deo nos in sanguine tuo" intelligatur conjunctio cum Divino per agnitionem Domini et per receptionem Divini Veri ab Ipso: et quod simile per "sanguinem" intelligatur in Libro hoc prophetico in capite 12, ubi dicitur,

Quod Michael et angeli ejus vicerint draconem per sanguinem Agni et per verbum testimonii ⁹ illorum (vers. 11);

"sanguis Agni" et "verbum testimonii" dicitur, quia "sanguis Agni" significat receptionem Divini Veri a Domino, et "verbum testimonii" agnitionem Divini Humani Ipsius.

[21] Quod "sanguis significet Divinum verum, adhuc constare potest ex sensu opposito ejus, in quo "sanguis" significat violentiam Divino Vero illatam per falsa mali, et per illa destructionem ejus: et quia opposita etiam manifestant quid significatur in sensu genuino, ideo velim aliqua loca adducere in quibus "sanguis" et "sanguines" id significant. Sciendum est quod pleraque in Verbo etiam oppositum sensum habeant, et quod ex illo sensu sciri possit quid significatur in sensu genuino. Sint itaque haec pro illustratione:

In Apocalypsi,

"Secundus Angelus effudit phialam suam in mare, et factum est quasi sanguis mortui; et omne animal vivens in mari mortuum est. Et tertius angelus effudit phialam suam in flumina et in fontes aquarum, et factae sunt sanguis" (16:3, 4);

et alibi,

Duo testes "potestatem habent super aquas, convertendi eas in sanguinem" (Apocalypsis 11:6);

apud Esaiam,

"Aquae Nimrim desolationes erunt, .... et aquae Dimonis plenae sunt sanguine" (15:6, 9);

apud Davidem,

"Misit tenebras et obtenebravit, .... vertit aquas eorum in sanguinem, et occidit piscem eorum" (Psalm. 105:28, 29 ¹⁰ ):

ex his locis ex opposito apparet quid significat "sanguis"; "sanguis" enim in genuino sensu significat Divinum Verum, et apud recipientes verum ex bono; inde in opposito sensu significat violentiam illatam Divino Vero, ac apud illos qui id faciunt falsum ex malo. Hoc oppositum apparet ex eo, quod dicantur "aquae" maris, fluminum et fontium "versae in sanguinem"; per "aquas" enim significantur vera, quare per "sanguinem" ibi falsa, quae destruunt vera: per "animal vivens in mari" et per "piscem" significantur vera scientifica; ita per illa ex sanguine mortua et occisa significantur illa vera etiam destructa. (Quod per aquas" significentur vera, videatur supra, n. 71; et quod per "pisces" vera scientifica quae naturalis hominis, in Arcanis Caelestibus, n. 40, 991.)

[22] Porro in Apocalypsi,

"Aspexi cum aperuisset sigillum sextum, et ecce terrae motus magnus factus est, et sol factus est niger ut saccus, et luna tota facta est [sicut] sanguis" (6:12);

apud Apocalypsi,

"Dabo prodigia in caelis et in terra, sanguinem, et ignem, et columnas fumi; sol vertetur in caliginem, et luna in sanguinem, antequam venit dies Jehovae magnus" (3:3, 4 [B.A. 2:30, 31]):

etiam hic ex opposito cognoscitur quod "sanguis" significet violentiam illatam Divino Vero; per "solem" enim in Verbo significatur Divinum Caeleste, quod est Divinum Bonum, et per "lunam" significatur Divinum Spirituale, quod est Divinum Verum; ideo dicitur quod "luna vertetur in sanguinem."

(Quod "luna" id significet, videatur in opere De Caelo et Inferno 118, 119.)

[23] Apud Esaiam,

"Qui ambulat in justitiis, et loquitur rectitudines, .... obturat aurem suam ne audiat sanguines, et occludit oculos suos ne videant malum" (33:15);

quod "obturare aurem ne audiat sanguines" sit ne audiat falsa ex malo, patet.

Apud Davidem,

"Perdes loquentes mendacium, virum sanguinum et doli abominatur Jehovah" (Psalmuss 5:7 [B.A. 6]);

"vir sanguinum et doli" pro illis qui in falsis ex malo sunt; quare dicitur, "Perdes loquentes mendacia"; "mendacia" in Verbo significant falsa.

Apud Esaiam,

"Fiet relictus in Zione et residuus in Hierosolyma sanctus dicetur Ipsi, omnis scriptus ad vitam in Hierosolyma; cum laverit Dominus excrementum filiarum Zionis, et sanguines Hierosolymae abluerit e medio ejus per spiritum judicii et per spiritum expurgationis" ( ¹¹ 4:3,4.

[24] Apud Ezechielem,

"In die quo nata es, praeterivi praeter te, et vidi te conculcatam in sanguinibus tuis; et dixi tibi, In sanguinibus tuis vive; et dixi tibi, In sanguinibus tuis vive. .... .Lavite...et ablui sanguines a super te et unxi te oleo" (16:5, 6, 9, 22, 36, 38);

agitur etiam hic de Hierosolyma, per quam significatur ecclesia quoad doctrinam veri; primum hic de falsis mali in quibus fuit antequam reformata, et dein de ejus reformatione; falsa mali significantur per quod visa sit "conculcata in sanguinibus"; et reformatio ejus per quod "laverit et abluerit sanguines, et unxerit oleo"; "lavare" significat purificare per vera, "abluere sanguines" significat removere falsa mali, et "ungere oleo" significat donare bono amoris.

[25] In Threnis,

"Ob peccata prophetarum" Hierosolymae, "iniquitates sacerdotum ejus, effundentium in medio ejus sanguinem justorum; errarunt caeci in plateis, polluti sunt sanguine; ea quae non possunt tangunt vestimentis suis" (4:13, 14]);

"terrae motus" significat perversionem ecclesiae per falsificationem veri; et "vestis polluta sanguinibus" significat falsificationem sensus litterae Verbi.

[26] Apud Jeremiam,

"Malitias docuisti vias tuas, etiam in alis [tuis] inventi sunt sanguis animarum innocentium, non in perfossione inveni eos, sed in omnibus illis" (2:33, 34);

simile hic significatur per "sanguinem inventum in alis" quod supra per "quae non possunt tangunt vestimentis suis" ("alae" sunt vestimenta); quod "non in perfossione invenerit eos, sed in omnibus illis", significat quod ipsa vera non ausi fuerint destruere, sed quod vera sensus litterae falsificaverint ("alae" significant illa vera).

[27] Apud Esaiam,

"Manus vestrae sanguinibus plenae sunt" (1:15):

apud eundem,

"Manus vestrae pollutae sunt sanguine, et digiti vestri iniquitate; labia vestra locuta sunt mendacia, et lingua vestra perversitatem meditata est;.... pedes eorum ad malum currunt, et festinant ad effundendum sanguinem innocentem; cogitationes eorum cogitationes iniquitatis" (59:3, 7):

"manus pollutae sanguine et digiti iniquitate", significat quod in omnibus eorum sit falsum et malum falsi; "manus" et "digiti" significant potentiam, et inde omnia apud illos quae possunt: quia haec significantur, ideo etiam dicitur, "Labia vestra locuta sunt mendacia, et lingua vestra perversitatem meditata est"; "mendacia" sunt falsa, et "perversitas" est malum falsi: quod "pedes eorum festinent ad effundendum sanguinem innocentem", significat ad destruendum bonum amoris et charitatis; hoc significatur per "effundere sanguinem innocentem"; bonum innocentiae est ex quo omne bonum et verum caeli et ecclesiae (videatur in opere De Caelo et Inferno 276-283). Ex his constare potest quid in communi sensu per "sanguines" in plurali significatur, quod nempe violentia illata tam veris quam bonis Verbi et ecclesiae.

Quoniam per "effundere sanguinem innocentem" significatur destruere bonum amoris et charitatis, ideo omnibus modis praecautum fuit ne sanguis innocens effunderetur, et si effunderetur

Quod terra expiaretur (Deuteronomius 19:10, 13; 21:1-9);

"terra" enim significat ecclesiam.

[28] Apud Esaiam,

"Jehovah exiens e loco suo ad visitandum iniquitatem.... terrae; tunc revelabit terra sanguines suos, et non celabit amplius occisos suos" (26:21);

per "sanguines" quos terra revelabit significantur omnia falsa et mala quae destruxerunt vera et bona ecclesiae; "terra" est ecclesia ubi illa: per "occisos" significantur qui per illa perierunt.

(Quod "occisi" significent illos qui per falsa et mala perierunt, videatur supra, n. 315.) In Apocalypsi

In Babylonia "sanguis prophetarum et sanctorum inventus est et omnium qui occisi sunt super terra ( ¹² 18:24);

"sanguis prophetarum et sanctorum" pro exstinctis veris et bonis, et "occisi" pro illis qui per falsa et mala perierunt (ut mox supra).

[29] Simile intelligitur per

Sanguinem prophetarum "qui effusus super terram, a sanguine Abelis justi usque ad sanguinem Sachariae filii Barachiae, quem occiderunt inter Templum et Altare" (Matthaeus 23:30, 34, 35; Luca 11:50, 51);

in sensu spirituali per "Abelem" intelliguntur illi qui in bono charitatis sunt, et abstracte a persona ipsum illud bonum; et per "Cainum" illi qui solam fidem faciunt unicum salutis medium, et bonum charitatis nihili, et inde id rejiciunt et occidunt; et per "Sachariam" intelliguntur illi qui in veris doctrinae sunt, et abstracte a persona ipsum verum doctrinae: inde per utriusque "sanguinem" significatur exstinctio omnis boni et veri: per quod "occiderint illum inter Templum et Altare" significatur in Sensu spirituali omnimoda rejectio Domini, nam "Templum" significat Dominum quoad Divinum Verum, et "Altare" Ipsum quoad Divinum Bonum, et [per] "inter illa" significatur utrumque simul. (Quod Abel in sensu repraesentativo sit bonum charitatis, videatur n. 342, ¹³ 3541179, 3325; et quod Cain sit fides sola separata a charitate, n. 340, ¹⁴ 347, 1179, ¹⁵ 3325.

Quod "propheta" significet doctrinam veri, n. 2534, 7269.

Quod "Templum" significet Dominum quoad Divinum Verum, ac "Altare" Ipsum quoad Divinum Bonum, et in sensu respectivo regnum Domini et ecclesiam quoad illa, n. 2777, 3720, 9714, 10642. Quod inter utrumque significet ubi conjugium Divini Veri ac Divini Boni est, n. 10001, 10025.)

[30] In Verbo pluries legitur de condemnatis ad mortem, quod sanguines illorum super illis essent; et per id in spirituali sensu intelligitur quod damnatio esset super illis propter falsa et mala per quae destruxerunt vera et bona ecclesiae; nam per "sanguines" in genere significantur omnia falsa doctrinae, vitae et cultus, per quae mala quae destruunt ecclesiam: haec mala quoad partem recensentur apud Ezechielem (cap. 18:10-13); haec etiam significantur per "sanguines" apud Johannem,

"Quotquot Ipsum receperunt, dedit iis potestatem ut filii Dei essent, credentibus in nomen Ipsius, qui non ex sanguinibus, neque e voluntate carnis, neque e voluntate viri, sed ex Deo nati sunt" (1:12, 13);

per "nomen Domini" intelliguntur omnia vera et bona per quae colendus est; per "sanguines" intelliguntur omnia falsa et mala quae destruunt; per "voluntatem carnis" et per "voluntatem viri" significantur omnia mala amoris et falsa fidei, "caro" enim significat proprium hominis voluntarium ex quo omne malum, et "vir" significat proprium hominis intellectuale ex quo omne falsum, "voluntas" est ubi illa; "a Deo nasci" est regenerari per vera fidei et per vitam secundum illa.

脚注:

315. "Tanquam occisum." - Quod significet a paucis adhuc agnitum, constat ex significatione "occisi", cum de Domino, quod sit quod non sit agnitus; hic quod Humanum Ipsius sit Divinum a paucis agnitum, nam dicitur "Agnus stans tanquam occisus", et per "Agnum" significatur Dominus quoad Divinum Humanum (ut mox supra, n. 314, ostensum est): hoc simile est cum eo quod de Domino dictum est supra, cap. 1 vers. 18, "Et factus sum mortuus", per quod significatur quod rejectus (de quo videatur supra, n. 83). Per "occidi" in sensu spirituali seu interno non intelligitur occidi quoad corpus sed quoad animam; et occiditur homo quoad animam quando non amplius in aliquo bono fidei est, tunc enim nulla ei vita spiritualis est, sed pro illa mors, quae mors spiritualis vocatur; at vero cum de Domino dicitur "occisus", non significatur illud, quia Dominus est ipsa Vita, et dat cuivis vitam spiritualem; sed significatur quod vel rejectus, vel quod non agnitus sit; est enim sicut nullus apud illos qui non agnoscunt, et magis apud illos qui negant. Ipse Dominus quidem agnoscitur in ecclesia, et quoque Divinum Ipsius, sed quoad Humanum sicut solus homo, et non sicut Deus; inde est quod non agnoscatur Divinum Humanum Ipsius: hoc itaque est quod intelligitur per "Agnum stantem sicut occisum." Sed quod Dominus etiam quoad Humanum Deus sit, videatur in Doctrina Novae Hierosolymae (n. 280-310), et videbitur ad finem hujus operis, ubi id manifeste demonstrabitur.

[2] Illi qui ex sensu litterae Verbi solum cogitant, et non simul ex doctrina genuini veri, non aliter sciunt quam quod per "occidi" in Verbo intelligatur occidi quoad corpus; sed quod intelligatur occidi quoad animam, constabit ex locis quae inde mox adducentur. In confesso enim est quod Verbum in suo sinu sit spirituale, tametsi in sensu litterae est naturale; ac spiritualiter occidi est perire quoad animam, quod fit apud eos qui non recipiunt vitam caeli, quae vocatur "vita aeterna", et quoque simpliciter "vita", et sic quibus loco ejus est mors quae est damnatio; et quia hoc in confesso est, sequitur quod per "occidi" in Verbo intelligatur perire ex falsis et malis. Dominus autem spiritualiter dicitur "occisus", quando negatur verum et rejicitur bonum quae ab Ipso: apud hos etiam nec agnoscitur; nam qui negat et rejicit illa quae ab Ipso, etiam negat et rejicit Ipsum, Dominus enim est apud hominem in suis veris et bonis.

[3] Sed hic agitur de Divino Humano Ipsius; quod hoc non adhuc agnoscatur, notum est; causas dicam: una est, quia gens Pontificia omnem Divinam potestatem, quae est Domino etiam quoad Humanum, in Primatem suum transtulerunt, nolentes audire quod Divinum fuerit, quia ex Humano Ipsius: altera est, quia illi qui non ex illa gente sunt fidem solam fecerunt unicum salutis medium, et charitatis vitam nullum; et qui hoc faciunt, non percipere possunt Humanum Domini aliter ac humanum alterius hominis; quapropter etiam caece manent in doctrina Trinitatis ex fide Athanasii, nec possunt illustrari.

[4] Quod "occidi in Verbo significet spiritualiter occidi, constare potest ex sequentibus locis:

Apud Esaiam,

"Tu.... sicut surculus abominabilis, vestimentum occisorum, confossi gladio;.... nam terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti;.... parate filiis ejus mactationem" (14:19-21);

haec de Babele, per quam significatur profanatio boni et veri et inde destructio ecclesiae: comparatur illa "vestimento occisorum qui confossi gladio", quia "vestimentum occisorum" significat abominandum falsum conspurcans et destruens illa quae ecclesiae sunt, qui ideo dicuntur "confossi gladio", quia "gladius" significat falsum destruens verum: inde dicitur, "Terram tuam perdidisti, populum tuum occidisti"; per "terram" intelligitur ecclesia, et per "populum" illi ibi qui in veris sunt, quos occidere est destruere per falsa: "Parate filiis ejus mactationem" significat quod perdenda sint eorum falsa ("filii ejus" sunt falsa).

[5] Apud Jeremiam,

"Erunt confossi Jehovae in die illo a fine terrae ad finem terrae" (25:33);

per "confossos Jehovae a fine terrae ad finem terrae", significantur illi apud quos destructa sunt omnia vera ecclesiae per falsa; "confossi Jehovae" significant illos apud quos destructa sunt, et "a fine terrae ad finem terrae significat omnia ecclesiae.

[6] Apud eundem,

"Propterea da filios eorum fami, et defluere fac illos super manus gladii, .... ut homines" ¹ rari "fiant, occisi morte, juvenes eorum percussi gladio in bello" (18:21);

"filios dare fami, et defluere facere super manus gladii" significat, exstinguere vera ecclesiae per defectum cognitionum veri, et per falsa; "filii" sunt vera, "fames "est defectus cognitionum, et "gladius" est falsum destruens verum: "ut homines ² rari "fiant, occisi morte", significat quod affectio veri et inde sapientia nulla; "homines" significant affectionem veri et inde sapientiam (videatur supra n. 280): "juvenes eorum percussi gladio in bello" significat quia vera sunt destructa per impugnationes falsi; "juvenes" sunt vera, "gladius" est falsum destruens, et "bellum" est impugnatio ejus.

[7] Apud Ezechielem,

"Transite per" Hierosolymam, "et percutite, nec parcat oculus vester, .... senem, juvenem, et virginem, et infantem, .... occidite ad perditionem: sed contra ullum virum, super quo signum, ne appropinquate" (9:5, 6);

haec dicta sunt a "viro induto linteis" seu ab angelo ad alios angelos, ac audita a Propheta; per quae non intellectum est ut transirent per Hierosolymam et percuterent et occiderent senes, juvenes, virgines et infantes ad perditionem, sed per "Hierosolymam" intelligitur ecclesia quoad doctrinam, et quod prorsus vastata sit quoad omnia bona et vera quae faciunt illam; per "senem" intelligitur sapientia quae est boni, per "juvenem" intelligentia quae est veri, per "virginem" affectio eorum, et per "infantem" omne bonum et verum nascens, in specie bonum innocentiae per quod omnia ecclesiae apud hominem nascuntur; per "virum super quo signum" ad quem non appropinquarent, significatur verum ex bono.

[8] Apud eundem,

"Ut lapident ³ eas lapide, discindant ⁴ eas gladiis, filios ⁵ earum et filias ⁶ earum occidant, et domos ⁷ earum igne comburant" (23:47);

haec dicta sunt de Samaria et de Hierosolyma, quae ibi vocantur "Ohola" et "Oholiba", per quas significantur binae ecclesiae, nempe spiritualis et caelestis, hic illae ecclesiae per falsa et mala devastatae: "lapidare lapide, et discindere gladiis", significat destructionem veri per falsa, "lapidatio" enim significabat poenam et mortem propter violentiam illatam Divino Vero, similiter "discissio per gladios"; " ⁸ filios et filias occidere" significat destruere omnia vera et bona ("filii" sunt vera et "filiae" bona); "et domos igne comburere", significat omnia quae sunt amoris et charitatis destruere per mala amoris sui et mundi; "domus" sunt interiora hominis, ita quae ejus amoris sunt, hic quod destructa; "ignis" est amor in utroque sensu.

[9] Apud Jeremiam,

"Jacuerunt in terra, plateis puer et senex, virgines meae et juvenes mei ceciderunt gladio; occidisti in die irae tuae, non pepercisti" (Thren. 2:21);

agitur etiam ibi de ecclesia devastata; "jacere in terra et in plateis", significat a malis et a falsis destructos; "puer et senex, virgines et juvenes ceciderunt gladio", significat, hic ut supra, omnia bona et vera cum intelligentia et sapientia; exstinctio eorum significatur per "occidisti in die irae tuae, non pepercisti"; "dies irae" significat ultimum statum ecclesiae, quando judicium. Tribuitur Jehovae quod occiderit, hoc est, exstinxerit illa, sed est ipse homo; sensus litterae est talis ut tribuatur Jehovae quod est ipsius hominis (videatur n. 2447, 5798, ⁹ 6071, ¹⁰ 6991, 6997, 7533, 7632, 7643, ¹¹ 7877 7679, 7710, 7926, 8227, 8282, 8483, 8632, ¹² 9010, 9128, 9306, 10431).

[10] Apud Amos,

"Exscindam judicem e medio" Moabi, "et omnes principes ejus occidam cum illo" (2:3);

per "Moabum" in Verbo intelliguntur qui adulterant bona ecclesiae; per "judicem" qui exscindetur, et per "principes" qui occidentur, significatur bonum quod adulteratur et vera quae inde falsificantur ("judex" est bonum, et "princeps" est verum).

[11] Apud Sachariam,

"Vox ejulatus pastorum, quod devastata sit magnificentia eorum. .... Sic dixit Jehovah Deus meus, Pasce oves occisionis, quas possessores earum occidunt. ...Pavi oves occisionis propter vos, miseri gregis" (11:3-5, 7);

per "oves occisionis quas possessores earum occidunt" significantur qui in bono sunt et per falsa doctrinae seducuntur; "oves" dicuntur qui in bono charitatis sunt, "pastores" sunt qui docent vera et per illa ducunt ad bonum.

[12] Apud Davidem,

"Occisi sumus omni die, reputati sumus sicut grex mactationis. Evigila...Domine, ...ne desere in perpetuum" (Psalmuss 44:23, 24 [B.A. 22, 23]);

"occisi sumus omni die" significat quod ex nobis semper labamur in falsa et seducamur per illa, cumprimis tempore cum falsa regnant; inde patet quid significat "grex mactationis"; ut elevemur ex illis a Domino, significatur per " Evigila Domine, ne desere nos in perpetuum."

[13] Apud Ezechielem,

"Evaginabunt gladios super pulchritudinem sapientiae tuae, et profanabunt splendorem tuum, in foveam demittent [te] , et morieris morte confossorum" (28:7, 8):

haec de principe Tyri, per quem significatur intelligentia quae ex cognitionibus veri, hic illa exstincta per falsa; "evaginare gladios super pulchritudinem sapientiae tuae" significat exstinctionem ejus per falsa; "demittere in foveam" significat immersionem in illa; "et mori morte confossorum" significat interitum et damnationem; "confossi" significant illos apud quos omne verum est exstinctum (videatur n. 4503, 9262), et "mors" significat damnationem.

[14] Apud Esaiam,

"Num juxta plagam percutientis illum, percussit eum? Num juxta caedem occisorum ejus occisus est?" (27:7);

haec de Jacobo et Israele, per quos significatur ecclesia, per "Jacobum" ecclesia externa, et per " Israelem" interna; tentationes illorum qui ab ecclesia ita describuntur, quae significantur per "Num juxta plagam percutientis illum percussit eum?" Et quod in tentationibus non succubuerint et sic perierint, significatur per "Num juxta caedem occisorum occisus est?" "caedes occisorum" significat perditionem per falsa.

[15] "Caedes" significat perditionem et damnationem etiam alibi apud eundem,

"In die caedis magnae cadent turres" (30:25);

"dies caedis magnae" significat ultimum judicium, quando damnantur et pereunt impii; "turres" significant doctrinas falsi.

[16] Apud eundem,

"Occidam fame radicem tuam, et residuos tuos occidet" ( ¹³ 14:30);

haec de Philisthaea, per quam significatur verum absque bono, seu fides absque charitate: "occidere fame radicem" significat perire prorsus ex non bono; "radix" est omne ex quo vivit: quare etiam dicitur, "residuos tuos occidet"; per "residuos" significantur omnia reliqua ecclesiae.

[17] Apud Jeremiam,

"Audivi.... vocem filiae Zionis; suspirat et expandit manus, .... quia delassata est anima mea ab occisoribus" (4:31);

ita describitur dolor ecclesiae labentis a veris in falsa: "filia Zionis" est ecclesia; "suspirat ¹⁴ et expandit manus" significat dolorem; "quia delassata est anima mea ab occisoribus" significat a falsis quae exstinguunt vitam spiritualem ("occisores" sunt illa falsa).

[18] Apud Esaiam,

"Ecce Jehovah exiens e loco suo ad visitandum iniquitatem terrae...; tunc revelabit terra sanguines suos, et non celabit amplius occisos suos" (26:21);

haec de die visitationis seu judicii, quando omnium iniquitates retegentur, quod intelligitur per "tunc revelabit terra sanguines suos, et non celabit amplius occisos suos"; "terra" significat ecclesiam, hic malos ibi; "sanguines" sunt mala quae destruxerunt bona ejus, et "occisi" sunt falsa quae destruxerunt vera ejus: sive dicas quod "occisi" significent falsa sive illos qui in falsis sunt, perinde est, quoniam illi in falsis sunt et falsa in illis, ac falsa in illis destruunt. Simile per "occisos" significatur alibi apud Esaiam,

"Quid facietis die visitationis et devastationis?.... Infra occisos cadent" (10:3, 4):

tum in Apocalypsi,

"Sanguis prophetarum et sanctorum inventus est in" Babylone, "et omnium qui occisi sunt in terra" (18:24);

quid per haec significatur, videbitur in sequentibus.

[19] Apud Esaiam,

"Visitabo super orbem malitiam, ...omnis inventus confodietur, et omnis congregatus cadet gladio" (13:11, 15);

etiam haec de Babylone: quod "omnis inventus confodietur" significat quod perituri ex malo; et quod "omnis congregatus cadet gladio" significat quod ex falso.

[20] Apud Matthaeum,

In consummatione saeculi "tradent vos in afflictionem, et occident vos" (24:9):

apud Johannem,

"Abalienabunt vos a synagogis; immo venit hora, ut omnis qui occiderit vos, putabit cultum sacrum offerre Deo" (16:2 ¹⁵ );

haec ad discipulos dicta sunt, et per "discipulos" in sensu spirituali repraesentativo intelliguntur omnia vera et bona ecclesiae; inde patet quid in eo sensu intelligitur per quod "occident" eos, quod nempe tunc destruent ecclesiae vera et bona.

[21] Apud Marcum,

In consummatione saeculi "tradet frater fratrem in mortem, pater liberos, consurgent liberi contra parentes, et occident eos" (13:12)

consummatio saeculi est ultimum tempus ecclesiae, quando falsa destruent vera, et mala destruent bona; per "fratrem", "patrem" et "liberos", non intelliguntur ibi frater, pater et liberi, sed falsum et verum ac bonum et malum; quod "frater tradet fratrem in mortem" significat quod falsum destruet bonum, in specie sola fides charitatem, nam fides in Verbo dicitur "frater" charitatis; quod "pater tradet liberos in mortem" significat quod bonum ecclesiae periturum per falsa mali ("pater" est bonum ecclesiae, et "liberi" sunt falsa mali); quod "consurgent liberi contra parentes et occident illos" significat quod falsa mali impugnabunt bona et vera ecclesiae, et destruent illa.

[22] Apud Lucam,

Homo qui plantavit vineam "misit servum ut de fructu vineae darent illi, sed coloni percusserunt eum et emiserunt vacuum; addidit mittere alium, et hunc etiam percutientes.... emiserunt vacuum; addidit mittere tertium, et hunc vulnerantes ejecerunt. Tunc Dominus vineae dixit, Quid faciam? mittam Filium meum dilectum. ...Sed dixerunt, Hic est heres; venite, occidamus Ipsum;.... . et ejicientes Ipsum extra vineam occiderunt" (20:10-16; Marcus 12:2-9):

haec de ecclesia apud Judaeos instituta dicta sunt; ac per illa describitur perversio et falsificatio omnis veri, quod illis ex Verbo, per traditiones et per applicationes ad se. Singula ibi sensum spiritualem continent, nam quicquid Dominus locutus est, spiritualiter etiam locutus est, quia ex Divino. Per "vineam" quam homo plantavit, significatur ecclesia quae in veris; per "servos" quos ter misit, intelligitur Verbum per Mosen et prophetas illis datum; ter dicitur, quia "tria" significant plenum et completum; quod "percusserint eos, vulneraverint, et emiserint vacuos extra vineam", significat quod falsificaverint et perverterint vera quae ibi ("emittere vacuos extra vineam" significat quod deprivaverint Verbum suis bonis et veris): per "Filium dilectum" intelligitur Dominus quoad Divinum Verum, qui inde etiam vocatur "Verbum"; quod "ejecerint Illum extra vineam et occiderint" significat quod non modo Ipsum, sed etiam omne Divinum Verum quod ab Ipso. (Videatur etiam supra, n. 83.)

[23] Apud Danielem,

"Post septimanas sexaginta duas excidetur Messias, sed non Sibi" (9:26);

per "Messiam" etiam intelligitur Dominus quoad Divinum Verum (videatur n. 3008, 3009); quod "Ille excidetur" significat non solum quod Ipse, sed etiam omne Divinum Verum apud illum populum; "sed non Sibi", significet quod revicturum sit apud illos qui in nova ecclesia; simile quod supra, capite primo Apocalypseos,

"Et qui vivens, et factus sum mortuus, et ecce vivens sum in saecula saeculorum" (vers. 18).

脚注: