272. "Et habebant super capitibus suis coronas aureas." - Quod significet omnia vera in ordinem disposita a Divino Bono, ita quoque omnes caelos priores, constat ex significatione "viginti quatuor seniorum qui super viginti quatuor thronis amicti vestibus albis", quod sint omnia vera caelorum, ita omnes caeli tam superiores quam inferiores (de qua mox supra, n. 270, 271); et ex significatione "coronae aureae", quod sit Divinum Bonum, ex quo vera (de qua sequitur). Omnia vera caeli et ecclesiae sunt ex Divino Bono; vera quae non inde sunt non sunt vera; vera quae non ex bono sunt, sunt sicut crustae absque nucleo, ac sicut domus in qua non homo habitat, sed fera: talia etiam sunt vera quae fidei vocantur absque bono charitatis; bonum charitatis est bonum a Domino, ita Bonum Divinum. Quia nunc "seniores super thronis" significant vera caelorum, et "coronae aureae" bonum ex quo illa, ideo seniores visi sunt cum coronis. Simile significatur per "coronas regum", "reges" enim in sensu repraesentativo significant vera, et "coronae" super capitibus eorum significant bonum ex quo vera: (quod "reges" significent vera, videatur supra, n. 31(a)): inde est quod coronae sint ex auro, "aurum" enim pariter significat bonum (supra, n. 242 (a, d, e)).

[2] Quod "coronae" significent bonum et inde sapientiam, et quod vera sint quae coronantur, constare potest ex sequentibus his locis:

- Apud Davidem,

"Germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto meo, hostes ejus induam pudore, sed super Ipso florebit corona Ejus" (Psalmuss 132:17, 18);

per "Davidem" ibi, et per "Unctum", intelligitur Dominus (videatur supra, n. 205); per "cornu", Ipsius potentia; "lucerna" est Divinum Verum ex quo Divina intelligentia; per "coronam" Divinum Bonum ex quo Divina sapientia et ex quo regimen Ipsius; mala et falsa sunt "hostes" qui induentur pudore.

[3] Apud eundem,

"Iram exerces cum Uncto tuo, ... damnasti in terram usque coronam Ipsius" (Psalm. 89 [39,] 40 [B.A. Psalm. 89:38, 39]);

ibi etiam "Unctus" pro Domino; "ira" pro statu tentationum, in quo fuit cum in pugnis cum infernis; lamentatio tunc describitur per "iram" et "damnationem", prout ultima Domini in cruce quod desereretur; crux enim erat ultima tentationum seu pugnarum cum infernis, et post ultimam illam induit Divinum Bonum Divini Amoris, et sic univit Divinum Humanum Ipsi Divino quod in Ipso.

[4] Apud Esaiam,

In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam Ornatus, et in cidarim decoris reliquiis populi sui" (28:5);

"corona ornatus" pro sapientia quae est boni a Divino; "cidaris decoris" pro intelligentia quae est veri ex illo bono.

[5] Apud eundem,

"Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, usque dum exeat sicut splendor justitia ejus, et salus ejus sicut lampas ardeat;... et eris corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei tui" (62:1, 3);

per "Zionem" et "Hierosolymam" intelligitur ecclesia, per "Zionem" ecclesia quae in bono, et per "Hierosolymam" ecclesia quae in veris ex illo bono; inde dicitur "corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei"; "corona decoris" est sapientia quae boni, ac "cidaris regni" est intelligentia quae veri; et quia per "coronam" significatur sapientia quae boni, ideo dicitur "in manu Jehovae", et quia per "cidarim" significatur intelligentia quae veri, ideo dicitur "in manu Dei", nam ubi agitur de bono dicitur "Jehovah", et ubi de vero dicitur "Deus" (videatur n. 2586, 2769, 6905).

[6] Apud Jeremiam,

"Dic regi et dominae, Demittite vos, sedete, quia descendit ornamentum capitis vestri, corona decoris vestri" (13:18);

"corona decoris" pro sapientia quae boni ("decus" est Divinum Verum ecclesiae, n. 9815).

[7] Apud eundem,

"Cessavit gaudium cordis nostri, conversa est in luctum chorea nostra; cecidit corona capitis nostri" (Threni 5:15, 16);

"corona capitis" quae cecidit, pro sapientia quae illis qui ab ecclesia per Divinum Verum, quae cessavit una cum beatitudine interna.

[8] Apud Ezechielem,

"Dedi monile super nasum tuum, et inaures super aures tuas, et coronam ornatus super caput tuum" (16:12);

agitur ibi de Hierosolyma quae est ecclesia, ibi de ejus prima instauratione; per "monile super nasum" significatur perceptio boni; per "inaures super aures" significatur perceptio veri et obedientia; per "coronam super caput" significatur sapientia inde.

Apud Hiobum,

"Gloriam a me abstraxit, et removit coronam capitis mei" (19:9);

"gloria" pro intelligentia ex Divino Vero; "corona capitis" pro sapientia inde.

[9] In Apocalypsi,

"Vidi, cum ecce equus albus, et sedens super illo habens arcum, cui data est corona; Hic exivit vincens et ut vinceret" (6:2);

"equus albus et Sedens super illo", est Dominus quoad Verbum; "arcus" est doctrina veri per quam pugnatur; inde patet quod "corona", quia de Domino, sit Divinum Bonum, quod induit etiam quoad Humanum, ut victoriae praemium.

[10] Et alibi,

"Postea vidi, cum ecce nubes (alba), et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, et in manu sua falcem acutam" (14:14);

"nubes alba" pro Verbi sensu litterali (n. 4060, ¹ 4391, ² 5922, 6343, 6752, 8281 (, 8781]); "Filius hominis" pro Domino quoad Divinum Verum; "corona aurea" pro Divino Bono ex quo Divinum Verum; "falx acuta" pro dissipatione mali et falsi.

[11] Quod "corona" sit Divinum Bonum ex quo Divinum Verum, repraesentabatur per bracteam auri a facie cidaris quae super Aharonem, quae bractea etiam, vocabatur "corona" et "coronamentum", de qua ita in Exodo,

"Facies bracteam auri, et sculpes super illa sculptura sigilli, Sanctitas Jehovae; et pones illam super filo hyacinthini, et erit super cidari e regione faciei" (28:36, 37).

Quod illa bractea dicatur "corona sanctitatis" et "coronamentum", videatur Exodus 39:30; Leviticus 8:9. (Sed quid per illa in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 9930-9936, ubi singula explicata sunt.)

脚注:

6397. ‘Judicabit populum suum sicut una tribuum Israelis’: quod significet quod unum sit ex veris in communi quae repraesentant tribus Israelis, constat ex significatione ‘judicare’ quod sit verum in suo officio, de qua sequitur; ex significatione ‘populi’ quod sint illi qui in vero sunt, de qua n. 1259, 1260, 2928, 3295, 3581, 4619; hic illi qui in vero sunt et nondum in bono, ¹ nam sunt illi ‘Dan’ seu ‘populus Danis’, ² n. 6396; ex repraesentatione ‘tribuum Israelis’ quod sint omnia ³ vera et bona fidei in communi, de qua n. 3858, 3926, 3939, 4060, 6335, inde per ‘judicabit populum ⁴ sicut una tribuum Israelis’ significatur quod verum hoc quod per ‘Danem’ repraesentatur, sit ⁵ unum inter vera communia quae repraesentant tribus Israelis: Quod ‘judicare populum suum’ sit verum in suo officio, est quia per ‘tribus Israelis’ repraesentantur omnia vera in communi, ut ex locis supra ⁶ citatis constare potest; et vera sunt quae judicant, ita per ‘judicare populum suum’ significatur verum in suo officio.

[2] In Verbo legitur quod ‘viginti quatuor seniores sessuri sint super thronis, et judicaturi gentes et populos’; ⁷ et quod duodecim apostoli similiter sessuri sint super thronis, et judicaturi duodecim tribus Israelis'; qui non sensum internum Verbi novit, credet quod ita fiet, at quomodo id intelligendum, constare potest cum ex sensu interno scitur quid significant ‘viginti quatuor seniores’, et quid ‘duodecim apostoli’, ⁸ tum quid ‘throni’, quod nempe omnia vera in suo complexu secundum quae judicium; ⁹ similiter intelligitur hic per ‘judicare populum sicut una tribuum Israelis’, non quod illi aut aliqui seniores illorum judicaturi sint, sed quod ipsa vera quae per illos significantur proinde Dominus solus, nam ab Ipso omne verum procedit. De viginti quatuor senioribus quod sessuri super thronis et judicaturi, ita apud Johannem, Circa thronum erant throni viginti et quatuor, et super thronis vidi viginti et quatuor seniores sedentes, indutos vestimentis albis, qui habebant super capitibus suis coronas aureas, Apoc. 4:4, xi 1:16;

et apud eundem,

Vidi thronos, et consederunt super illis, et judicium datum est illis, Apoc. 20:4: de duodecim apostolis apud Matthaeum, Jesus dixit, Vos qui secuti estis Me in regeneratione, quando sedebit Filius hominis super throno gloriae Suae, sedebitis etiam vos super duodecim thronis judicantes duodecim tribus Israelis, 19:28:

et apud Lucam,

Ego dispono vobis, sicut disposuit Pater Mihi regnum, ut comedatis et bibatis super mensa Mea in regno Meo; et sedeatis super thronis judicantes duodecim tribus Israelis, 22 [29, ] 30;

[3] quod ¹⁰ hic non viginti quatuor seniores nec duodecim apostoli ¹¹ intelligantur, sed omnia vera et bona in communi, constare potest ex eo quod nullus homo, ne quidem aliquis angelus, possit aliquem judicare; interiora enim qualia sunt et qualia erunt, et hoc in aeternum, nemo scire potest quam solus Dominus; quod per ‘duodecim apostolos’ similia ac per ‘duodecim tribus’ significata sint, nempe omnia vera et bona in complexu, videatur n. 2129, 2553, 3488, 3858 fin. Ex his nunc patet quod per ‘Dan judicabit populum suum sicut una tribuum Israelis’ significetur quod verum quod repraesentatur per ‘Danem’, sit unum inter vera ¹² communia, per quae judicium.

脚注: