272. "Et habebant super capitibus suis coronas aureas." - Quod significet omnia vera in ordinem disposita a Divino Bono, ita quoque omnes caelos priores, constat ex significatione "viginti quatuor seniorum qui super viginti quatuor thronis amicti vestibus albis", quod sint omnia vera caelorum, ita omnes caeli tam superiores quam inferiores (de qua mox supra, n. 270, 271); et ex significatione "coronae aureae", quod sit Divinum Bonum, ex quo vera (de qua sequitur). Omnia vera caeli et ecclesiae sunt ex Divino Bono; vera quae non inde sunt non sunt vera; vera quae non ex bono sunt, sunt sicut crustae absque nucleo, ac sicut domus in qua non homo habitat, sed fera: talia etiam sunt vera quae fidei vocantur absque bono charitatis; bonum charitatis est bonum a Domino, ita Bonum Divinum. Quia nunc "seniores super thronis" significant vera caelorum, et "coronae aureae" bonum ex quo illa, ideo seniores visi sunt cum coronis. Simile significatur per "coronas regum", "reges" enim in sensu repraesentativo significant vera, et "coronae" super capitibus eorum significant bonum ex quo vera: (quod "reges" significent vera, videatur supra, n. 31(a)): inde est quod coronae sint ex auro, "aurum" enim pariter significat bonum (supra, n. 242 (a, d, e)).

[2] Quod "coronae" significent bonum et inde sapientiam, et quod vera sint quae coronantur, constare potest ex sequentibus his locis:

- Apud Davidem,

"Germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto meo, hostes ejus induam pudore, sed super Ipso florebit corona Ejus" (Psalmuss 132:17, 18);

per "Davidem" ibi, et per "Unctum", intelligitur Dominus (videatur supra, n. 205); per "cornu", Ipsius potentia; "lucerna" est Divinum Verum ex quo Divina intelligentia; per "coronam" Divinum Bonum ex quo Divina sapientia et ex quo regimen Ipsius; mala et falsa sunt "hostes" qui induentur pudore.

[3] Apud eundem,

"Iram exerces cum Uncto tuo, ... damnasti in terram usque coronam Ipsius" (Psalm. 89 [39,] 40 [B.A. Psalm. 89:38, 39]);

ibi etiam "Unctus" pro Domino; "ira" pro statu tentationum, in quo fuit cum in pugnis cum infernis; lamentatio tunc describitur per "iram" et "damnationem", prout ultima Domini in cruce quod desereretur; crux enim erat ultima tentationum seu pugnarum cum infernis, et post ultimam illam induit Divinum Bonum Divini Amoris, et sic univit Divinum Humanum Ipsi Divino quod in Ipso.

[4] Apud Esaiam,

In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam Ornatus, et in cidarim decoris reliquiis populi sui" (28:5);

"corona ornatus" pro sapientia quae est boni a Divino; "cidaris decoris" pro intelligentia quae est veri ex illo bono.

[5] Apud eundem,

"Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, usque dum exeat sicut splendor justitia ejus, et salus ejus sicut lampas ardeat;... et eris corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei tui" (62:1, 3);

per "Zionem" et "Hierosolymam" intelligitur ecclesia, per "Zionem" ecclesia quae in bono, et per "Hierosolymam" ecclesia quae in veris ex illo bono; inde dicitur "corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei"; "corona decoris" est sapientia quae boni, ac "cidaris regni" est intelligentia quae veri; et quia per "coronam" significatur sapientia quae boni, ideo dicitur "in manu Jehovae", et quia per "cidarim" significatur intelligentia quae veri, ideo dicitur "in manu Dei", nam ubi agitur de bono dicitur "Jehovah", et ubi de vero dicitur "Deus" (videatur n. 2586, 2769, 6905).

[6] Apud Jeremiam,

"Dic regi et dominae, Demittite vos, sedete, quia descendit ornamentum capitis vestri, corona decoris vestri" (13:18);

"corona decoris" pro sapientia quae boni ("decus" est Divinum Verum ecclesiae, n. 9815).

[7] Apud eundem,

"Cessavit gaudium cordis nostri, conversa est in luctum chorea nostra; cecidit corona capitis nostri" (Threni 5:15, 16);

"corona capitis" quae cecidit, pro sapientia quae illis qui ab ecclesia per Divinum Verum, quae cessavit una cum beatitudine interna.

[8] Apud Ezechielem,

"Dedi monile super nasum tuum, et inaures super aures tuas, et coronam ornatus super caput tuum" (16:12);

agitur ibi de Hierosolyma quae est ecclesia, ibi de ejus prima instauratione; per "monile super nasum" significatur perceptio boni; per "inaures super aures" significatur perceptio veri et obedientia; per "coronam super caput" significatur sapientia inde.

Apud Hiobum,

"Gloriam a me abstraxit, et removit coronam capitis mei" (19:9);

"gloria" pro intelligentia ex Divino Vero; "corona capitis" pro sapientia inde.

[9] In Apocalypsi,

"Vidi, cum ecce equus albus, et sedens super illo habens arcum, cui data est corona; Hic exivit vincens et ut vinceret" (6:2);

"equus albus et Sedens super illo", est Dominus quoad Verbum; "arcus" est doctrina veri per quam pugnatur; inde patet quod "corona", quia de Domino, sit Divinum Bonum, quod induit etiam quoad Humanum, ut victoriae praemium.

[10] Et alibi,

"Postea vidi, cum ecce nubes (alba), et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, et in manu sua falcem acutam" (14:14);

"nubes alba" pro Verbi sensu litterali (n. 4060, ¹ 4391, ² 5922, 6343, 6752, 8281 (, 8781]); "Filius hominis" pro Domino quoad Divinum Verum; "corona aurea" pro Divino Bono ex quo Divinum Verum; "falx acuta" pro dissipatione mali et falsi.

[11] Quod "corona" sit Divinum Bonum ex quo Divinum Verum, repraesentabatur per bracteam auri a facie cidaris quae super Aharonem, quae bractea etiam, vocabatur "corona" et "coronamentum", de qua ita in Exodo,

"Facies bracteam auri, et sculpes super illa sculptura sigilli, Sanctitas Jehovae; et pones illam super filo hyacinthini, et erit super cidari e regione faciei" (28:36, 37).

Quod illa bractea dicatur "corona sanctitatis" et "coronamentum", videatur Exodus 39:30; Leviticus 8:9. (Sed quid per illa in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 9930-9936, ubi singula explicata sunt.)

脚注:

1925. ‘Invenit eam angelus Jehovae’: quod significet interioris hominis cogitationem, nempe apud Dominum, constare potest a repraesentatione et significatione ‘angeli Jehovae’. ‘Angelus Jehovae’ aliquoties memoratur in Verbo, et ubivis cum in bono sensu, repraesentat et significat aliquod essentiale apud Dominum et a Domino; quid autem repraesentat et significat, constare potest ex serie. Fuerunt angeli qui missi ad homines, ut et locuti per prophetas, sed quod locuti, non fuit ab angelis sed per angelos; status enim eorum tunc fuit ut non sciverint aliter quam quod ii fuerint Jehovah, hoc est, Dominus, sed mox cum elocuti sunt, redierunt in statum suum pristinum, et locuti sicut a se:

[2] ita se habuit cum angelis qui locuti sunt Verbum Domini, quod ex multa experientia hodie simili in altera vita mihi nosse datum, de qua experientia, ex Divina Domini Misericordia, in sequentibus; quae causa est quod angeli quandoque dicti fuerint Jehovah; ut manifeste constat ab angelo qui apparuit Mosi in rubo, de quo ita, Apparuit angelus Jehovae Mosi, in flamma ignis e medio rubi:... vidit Jehovah quod secederet ad videndum, et clamavit ad eum Deus e medio rubi... Dixit Deus ad Mosen, Sum Qui Sum; ... et dixit adhuc Deus ad Mosen, Sic dices ad filios Israelis, Jehovah Deus patrum vestrorum misit me ad vos, Exod. 3:2, 4, 14, 15; ex quibus patet quod angelus fuerit qui apparuit Mosi ut flamma in rubo, et quod ille locutus sicut Jehovah, quia per illum Dominus seu Jehovah:

[3] ut enim locutio fiat ad hominem per voces, quae sunt soni articulati, et in ultima natura, Dominus ministerio angelorum utitur, implendo eos Divino et quae propria eorum sunt, sopiendo, ut non sciant aliter tunc quam quod ipsi Jehovah; ita Divinum Jehovae quod in supremis, delabitur in infimum naturae in quo est homo quoad visum et auditum. Similiter angelus qui locutus cum Gideone, de quo ita in libro Judicum, Apparuit Gideoni angelus Jehovae, et dixit ad eum, Jehovah tecum, potens robore: et dixit ad eum Gideon, In me Domine mi, ... quare invenit nos omne id?... et aspexit eum Jehovah, et dixit, Vade in robore tuo; ... tunc dixit ad eum Jehovah, Atqui ero tecum, 6:12, 13, ¹ 14, 16: et postea, Vidit Gideon, quod angelus Jehovae ille, et dixit Gideon, Ah Domine Jehovih, quandoque vidi angelum Jehovae ² facies ad facies; et dixit ei Jehovah, Pax tibi, ne timeas, ibid. Gen. 16:22, 23: ubi similiter fuit angelus sed in illo statu tunc, ut non sciverit ³ aliud quam quod ille Jehovah seu Dominus esset. In libro Judicum alibi, Ascendit angelus Jehovae ex Gilgal ad Bochim, et dixit, Ascendere feci vos ex Aegypto, et adduxi vos in terram, quam juravi patribus vestris, et ⁴ dixi, Non irritum faciam foedus meum vobiscum in aeternum, 2:1;

ubi similiter angelus loquitur nomine Jehovae, dicens se eduxisse eos e terra Aegypti, cum tamen angelus non eduxit, sed Jehovah, ut multoties alibi dicitur.

[4] Inde constare potest quomodo angeli locuti sunt per prophetas, nempe quod Ipse Dominus locutus, tametsi per angelos, et quod angeli ne hilum a se; quod a Domino Verbum, constat a multis locis, etiam apud Matthaeum, Ut impleretur id quod dictum a Domino per prophetam, dicentem, Ecce virgo in utero habebit, et pariet filium, 1:22, 23: praeter alibi. Quia Dominus loquitur per angelos quando cum homine, inde est quod etiam Dominus passim in Verbo dicatur angelus, et tunc per angelum aliquod essentiale apud Dominum et a Domino, ut dictum, significatur, ut hic, quod interior Domini cogitatio, quare etiam angelus hic ⁵ quoque Jehovah ac Deus in hoc capite appellatur, ut in vers. 13, ‘Et Hagar vocavit nomen Jehovae loquentis ad se, Tu Deus videns me’.

[5] Alibi similiter per angelos aliquid speciale Domini significatur, ut apud Johannem, Septem stellae angeli septem Ecclesiarum sunt, Apoc. 1:20;

angeli Ecclesiarum non dantur, sed per ‘angelos’ significatur illud quod est Ecclesiae, ita quod Domini respective ad Ecclesias:

apud eundem,

Vidi murum sanctae Hierosolymae magnum et altum, habentem portas duodecim, et super portas angelos duodecim, et nomina scripta, quae sunt duodecim tribuum filiorum Israelis, Apoc. 21:12;

ubi per ‘duodecim angelos’ idem significatur quod per ‘duodecim tribus’, nempe omnia quae sunt fidei, ita Dominus a Quo fides et ejus omnia:

apud eundem,

Vidi angelum volantem in medio caeli, habentem evangelium aeternum, Apoc. 14:6;

ubi per ‘angelum’ significatur evangelium quod est solius Domini:

[6] apud Esaiam,

Angelus facierum Ipsius salvavit ⁶ nos, propter amorem suum, et propter clementiam suam, ille redemit eos, et tulit eos, et portavit eos, omnibus diebus aeternitatis, 63:9;

ubi per ‘angelum facierum’ intelligitur Domini misericordia erga universum genus humanum, quod redemerit eos: a Jacobo benedicente filiis Josephi similiter, Angelus, qui redemit me ab omni malo, benedicat pueris, Gen. 48:16;

ubi etiam redemptio quae ⁷ est Domini, per ‘angelum’ significatur:

apud Malachiam, Subito veniet ad templum Suum Dominus, Quem vos quaerentes, et angelus foederis, quem vos desideratis, 3:1;

quod Dominus per ‘angelum’ significetur, manifeste ibi patet, ubi ‘angelus foederis’ dicitur ⁸ ob Adventum Ipsius; adhuc manifestius quod per ‘angelum’ significetur Dominus, in Exodo, Ecce Ego mitto angelum coram te ad custodiendum te in via, et ad deducendum te ad locum, quem praeparavi; ... non sustinebit praevaricationem vestram, quia nomen Meum in medio illius, 23:20, 21.

Inde nunc constat quod per ‘angelum’ in Verbo intelligitur Dominus, sed quid Domini ex serie in sensu interno patet.

脚注: