Apocalypsis Explicata#272
272. "Et habebant super capitibus suis coronas aureas." - Quod significet omnia vera in ordinem disposita a Divino Bono, ita quoque omnes caelos priores, constat ex significatione "viginti quatuor seniorum qui super viginti quatuor thronis amicti vestibus albis", quod sint omnia vera caelorum, ita omnes caeli tam superiores quam inferiores (de qua mox supra, n. 270, 271); et ex significatione "coronae aureae", quod sit Divinum Bonum, ex quo vera (de qua sequitur). Omnia vera caeli et ecclesiae sunt ex Divino Bono; vera quae non inde sunt non sunt vera; vera quae non ex bono sunt, sunt sicut crustae absque nucleo, ac sicut domus in qua non homo habitat, sed fera: talia etiam sunt vera quae fidei vocantur absque bono charitatis; bonum charitatis est bonum a Domino, ita Bonum Divinum. Quia nunc "seniores super thronis" significant vera caelorum, et "coronae aureae" bonum ex quo illa, ideo seniores visi sunt cum coronis. Simile significatur per "coronas regum", "reges" enim in sensu repraesentativo significant vera, et "coronae" super capitibus eorum significant bonum ex quo vera: (quod "reges" significent vera, videatur supra, n. 31(a)): inde est quod coronae sint ex auro, "aurum" enim pariter significat bonum (supra, n. 242 (a, d, e)).
[2] Quod "coronae" significent bonum et inde sapientiam, et quod vera sint quae coronantur, constare potest ex sequentibus his locis:
- Apud Davidem,
"Germinare faciam cornu Davidi, disponam lucernam Uncto meo, hostes ejus induam pudore, sed super Ipso florebit corona Ejus" (Psalmuss 132:17, 18);
per "Davidem" ibi, et per "Unctum", intelligitur Dominus (videatur supra, n. 205); per "cornu", Ipsius potentia; "lucerna" est Divinum Verum ex quo Divina intelligentia; per "coronam" Divinum Bonum ex quo Divina sapientia et ex quo regimen Ipsius; mala et falsa sunt "hostes" qui induentur pudore.
[3] Apud eundem,
"Iram exerces cum Uncto tuo, ... damnasti in terram usque coronam Ipsius" (Psalm. 89 [39,] 40 [B.A. Psalm. 89:38, 39]);
ibi etiam "Unctus" pro Domino; "ira" pro statu tentationum, in quo fuit cum in pugnis cum infernis; lamentatio tunc describitur per "iram" et "damnationem", prout ultima Domini in cruce quod desereretur; crux enim erat ultima tentationum seu pugnarum cum infernis, et post ultimam illam induit Divinum Bonum Divini Amoris, et sic univit Divinum Humanum Ipsi Divino quod in Ipso.
[4] Apud Esaiam,
In die illo erit Jehovah Zebaoth in coronam Ornatus, et in cidarim decoris reliquiis populi sui" (28:5);
"corona ornatus" pro sapientia quae est boni a Divino; "cidaris decoris" pro intelligentia quae est veri ex illo bono.
[5] Apud eundem,
"Propter Zionem non tacebo, et propter Hierosolymam non quiescam, usque dum exeat sicut splendor justitia ejus, et salus ejus sicut lampas ardeat;... et eris corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei tui" (62:1, 3);
per "Zionem" et "Hierosolymam" intelligitur ecclesia, per "Zionem" ecclesia quae in bono, et per "Hierosolymam" ecclesia quae in veris ex illo bono; inde dicitur "corona decoris in manu Jehovae, et cidaris regni in manu Dei"; "corona decoris" est sapientia quae boni, ac "cidaris regni" est intelligentia quae veri; et quia per "coronam" significatur sapientia quae boni, ideo dicitur "in manu Jehovae", et quia per "cidarim" significatur intelligentia quae veri, ideo dicitur "in manu Dei", nam ubi agitur de bono dicitur "Jehovah", et ubi de vero dicitur "Deus" (videatur n. 2586, 2769, 6905).
[6] Apud Jeremiam,
"Dic regi et dominae, Demittite vos, sedete, quia descendit ornamentum capitis vestri, corona decoris vestri" (13:18);
"corona decoris" pro sapientia quae boni ("decus" est Divinum Verum ecclesiae, n. 9815).
[7] Apud eundem,
"Cessavit gaudium cordis nostri, conversa est in luctum chorea nostra; cecidit corona capitis nostri" (Threni 5:15, 16);
"corona capitis" quae cecidit, pro sapientia quae illis qui ab ecclesia per Divinum Verum, quae cessavit una cum beatitudine interna.
[8] Apud Ezechielem,
"Dedi monile super nasum tuum, et inaures super aures tuas, et coronam ornatus super caput tuum" (16:12);
agitur ibi de Hierosolyma quae est ecclesia, ibi de ejus prima instauratione; per "monile super nasum" significatur perceptio boni; per "inaures super aures" significatur perceptio veri et obedientia; per "coronam super caput" significatur sapientia inde.
Apud Hiobum,
"Gloriam a me abstraxit, et removit coronam capitis mei" (19:9);
"gloria" pro intelligentia ex Divino Vero; "corona capitis" pro sapientia inde.
[9] In Apocalypsi,
"Vidi, cum ecce equus albus, et sedens super illo habens arcum, cui data est corona; Hic exivit vincens et ut vinceret" (6:2);
"equus albus et Sedens super illo", est Dominus quoad Verbum; "arcus" est doctrina veri per quam pugnatur; inde patet quod "corona", quia de Domino, sit Divinum Bonum, quod induit etiam quoad Humanum, ut victoriae praemium.
[10] Et alibi,
"Postea vidi, cum ecce nubes (alba), et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream, et in manu sua falcem acutam" (14:14);
"nubes alba" pro Verbi sensu litterali (n. 4060, 1 4391, 2 5922, 6343, 6752, 8281 (, 8781]); "Filius hominis" pro Domino quoad Divinum Verum; "corona aurea" pro Divino Bono ex quo Divinum Verum; "falx acuta" pro dissipatione mali et falsi.
[11] Quod "corona" sit Divinum Bonum ex quo Divinum Verum, repraesentabatur per bracteam auri a facie cidaris quae super Aharonem, quae bractea etiam, vocabatur "corona" et "coronamentum", de qua ita in Exodo,
"Facies bracteam auri, et sculpes super illa sculptura sigilli, Sanctitas Jehovae; et pones illam super filo hyacinthini, et erit super cidari e regione faciei" (28:36, 37).
Quod illa bractea dicatur "corona sanctitatis" et "coronamentum", videatur Exodus 39:30; Leviticus 8:9. (Sed quid per illa in specie significatur, videatur in Arcanis Caelestibus, n. 9930-9936, ubi singula explicata sunt.)
脚注:
Arcana Coelestia#6752
6752. ‘Et vocavit nomen ejus Moscheh’: quod significet quale status tunc, constat ex significatione ‘nominis’ et ‘vocare nomen’ quod sit quale, de qua n. 144, 145, 1754, 1896, 2009, 2724, 3006, 3421, 6674; hic quale status quia cum nominatur aliquis, ipsum nomen tunc significat statum, n. 1946, 2643, 3422, 4298; quale status quod significatur, 1 est 2 quale status legis Divinae in principio apud Dominum, et 3 quale status veri Divini principio apud hominem qui regeneratur 4 . Duo sunt imprimis qui repraesentant Dominum quoad Verbum, nempe Moses et Elias, ‘Moses’ Dominum quoad libros historicos, ‘Elias’ quoad Prophetas; praeterea etiam sunt Elisaeus, et ultimo Johannes Baptista, quare hic est qui intelligitur per ‘Eliam qui venturus’, Matth. 17:10-13; Luc. 1:17;
sed antequam ostendi potest quod ‘Moses’ repraesentet legem Divinam, 5 dicendum est quid lex Divina: lex Divina in lato sensu significat totum Verbum; in minus lato significat Verbum historicum; in stricto 6 quod per Mosen scriptum est; et in strictissimo decem praecepta tabulis lapideis super monte Sinai inscripta; Moses legem 7 in minus lato sensu, tum in stricto, et quoque in strictissimo repraesentat.
[2] Quod Lex in lato sensu sit totum Verbum, tam historicum quam propheticum, constat apud Johannem, Nos audivimus ex Lege, quod Christus (Messias) manet in aeternum, 12:34;
quod hic per ‘Legem’ intelligatur etiam Verbum propheticum, patet, nam hoc scriptum est apud Esai. 9:5, 6 [KJV 6, 7];
apud Davidem,
apud eundem,
Ut impleretur Verbum scriptum in Lege, Odio habuerunt Me sine causa, 15:25;
similiter, nam hoc scriptum est apud Davidem, Ps. 35:19:
apud Matthaeum, Amen dico vobis, Usque dum praetereat caelum et terra, iota unum ac unum corniculum non praeteribit de Lege, donec omnia fiant, 5:18 8 ; hic ‘Lex’ in lato sensu pro toto Verbo.
[3] Quod Lex in minus lato sensu sit Verbum historicum, constat apud Matthaeum, Omnia quaecumque volueritis ut faciant vobis homines, sic et vos facite illis; haec enim est Lex et Prophetae, 7:12;
hic distinguitur Verbum in Legem et Prophetas, et quia Verbum 9 est distinctum in Historicum et 10 Propheticum, sequitur quod per ‘Legem’ intelligatur Verbum historicum, et per ‘Prophetas’ Verbum propheticum: similiter apud eundem, 11
In his duobus mandatis Lex et Prophetae pendent, Matth. 22:38-[KJV Matth. 22:40]:
12 apud Lucam,
Lex et Prophetae usque ad Johannem, abhinc regnum Dei evangelizatur, 16:16; 13 Matth. 11:13'.
[4] Quod Lex in stricto sensu sit Verbum quod scriptum est per Mosen, constat apud Mosen,
Cum absolvisset Moses scribere verba Legis hujus super librum, usque dum consummavit illa; praecepit Moses Levitis portantibus arcam Jehovae, dicendo, Accipiendo librum Legis hujus, et ponite illum a latere arcae foederis Jehovae Dei vestri, Deut. 31:24-26; 14 liber Legis' pro Libris Mosis:
apud eundem,
Si non custodias facere omnia verba Legis hujus scripta in libro hoc, omnem morbum et omnem plagam, quae non scripta in libro Legis hujus, occulte mittet Jehovah super te, usque dum perdaris, Deut. 28:58, 61;
similiter:
apud Davidem,
In Lege Jehovae beneplacitum illius, et in Lege Ipsius meditatur diu et noctu, Ps. 1:2;
‘Lex Jehovae’ pro Libris Mosis, nam nondum Libri prophetici, nec historici modo Liber Joschuae et 15 Judicum: praeter 16 in locis ubi dicitur ‘Lex Mosis’, de quibus in mox sequentibus.
[5] Quod Lex in strictissimo sensu sint decem praecepta tabulis lapideis super monte Sinai inscripta, notum est, videatur 17 Jos. 8:32;
sed haec Lex etiam vocatur Testimonium, Exod. 25:16, 21.
[6] Quod Moses repraesentet Legem in minus lato sensu, seu Verbum historicum, tum quoque Legem in stricto, et quoque in 18 strictissimo, constat ex illis locis ubi loco 19 Legis dicitur ‘Moses’, et ubi Lex vocatur ‘Lex Mosis’, ut apud Lucam, Dixit illi Abraham, Habent Mosen et Prophetas, audiunto illos; si Mosen et Prophetas non audiunt, nec si quis ex mortuis resurrexerit, persuadebuntur, 16:29, 31; 20 hic per ‘Mosen et Prophetas’ 21 simile significatur quod per ‘Legem et Prophetas’, 22 nempe Verbum historicum et propheticum, inde patet quod ‘Moses’ sit Lex seu Verbum historicum: apud eundem,
Jesus incipiens a Mose et ab omnibus prophetis, et interpretatus est in omnibus scripturis, quae ad Ipsum pertinerent, 24:27 23 :
apud eundem,
Oportet impleri omnia quae scripta sunt in Lege Mosis et Prophetis et Psalmiis de Me, 24:44:
apud Johannem,
Philippus dixit, Quem scripsit Moses in Lege 24 , invenimus Jesum, 1:46 [KJV 45]:
apud eundem,
In Lege Moses nobis praecepit, 8:5:
apud Danielem,
Defluxit super nos maledictio et juramentum, quod scriptum in Lege Mosis servi Dei, quia peccavimus Ipsi. Sicut scriptum in Lege Mosis, omne malum 25 venit super nos, 9:11, 13:
26 apud Joschuam, Joschua scripsit super lapide altaris copiam Legis Mosis, 8:32;
[7] ‘Lex Mosis’ dicitur quia per ‘Mosen’ repraesentatur Dominus quoad Legem, hoc est, quoad Verbum, 27 in [minus] lato sensu quoad Verbum historicum; inde 28 est quod tribuatur Mosi, quod 29 est Domini, ut apud Johannem, Moses dedit vobis Legem: Moses dedit vobis circumcisionem; si circumcisionem accipit homo in sabbato, ita ut non solvatur Lex Mosis, 7:19, 22, 23:
apud Marcum, Moses dixit, Honora patrem tuum et matrem tuam, 7:10:
apud eundem,
Jesus respondens dixit illis, Quid vobis praecepit Moses? Dixerunt, Moses permisit libellum repudii scribere, et dimittere, 10:3, 4 30 : et quia ob repraesentationem tribuitur Mosi, quod Domini est, dicitur et ‘Lex Mosis’, et ‘Lex Domini’, apud Lucam, Cum impleti sunt dies purificationis illorum, juxta Legem Mosis, deduxerunt Ipsum in Hierosolymam ut sisterent Domino quemadmodum scriptum est in Lege Domini quod omnis masculus aperiens uterum, sanctum Domino vocandus, et ut darent sacrificium juxta quod dictum in Lege Domini, par turturum et duos pullos 31 columbarum, 2:22-24, 39.
[8] Quia ‘Moses’ repraesentabat Legem, licuit illi intrare ad Dominum super monte Sinai, et non solum recipere tabulas Legis ibi sed etiam audire Legis statuta et judicia, et illa mandare populo; et quoque dicitur quod inde in Mosen crederent in aeternum, Dixit Jehovah ad Mosen, Ecce Ego veniam ad te in nebula nubis, ut audiat populus quando locutus fuero ad te, et etiam in te credant in aeternum, Exod. 19:9;
‘in nebula nubis’ dicitur quia per ‘nubem’ intelligitur Verbum in littera; inde quoque cum Moses intravit ad Dominum super monte Sinai, dicitur quod intraverit ‘in nubem’, Exod. 20:18, 24:2, 18, 32 34:2-5;
quod ‘nubes’ sit sensus litteralis Verbi, videatur Praefatio ad Gen. xviii, tum n. 4060, 4391, 5922, 6343 fin. ;
[9] et quia repraesentabat Legem seu Verbum, ideo quoque, Cum 33 descendit de monte Sinai, radiabat cutis facierum ejus cum loqueretur; et dabat super facies suas velamen, Exod. 34:28 ad fin. ;
‘radiatio 34 facierum’ significabat internum Legis, nam 35 hoc est in luce caeli, et ideo vocatur gloria, n. 5922, 36 et ‘velamen’ significabat externum 37 Legis; quod ‘velaret faciem cum loqueretur cum populo’, erat quia internum illi obtectum erat, et ita obscuratum 38 isti populo ut non sustinuerint aliquid lucis inde; quod ‘facies’ sit internum, videatur n. 1999, 2434, 39 3527, 3573, 4066, 4796-4805, 5102, 5695. Quia per ‘Mosen’ repraesentabatur Dominus quoad Verbum historicum, et per ‘Eliam’ Dominus quoad Verbum propheticum, idcirco cum transformatus Dominus, Visi sunt Moses et Elias cum Ipso colloquentes, Matth. 17:3;
nec alii cum Domino, 40 quando in mundo Divinum Ipsius apparuit, colloqui potuerunt quam qui repraesentabant Verbum, nam collocutio 41 cum Domino est per Verbum 42 ; quod ‘Elias’ repraesentaverit Dominum quoad Verbum, videatur n. 2762, 5247 fin;
[10] et quia uterque, tam ‘Moses’ quam ‘Elias’, simul repraesentabat totum Verbum, idcirco ubi agitur de Elia, quod mitteretur ante Dominum, 43 memoratur uterque apud Malachiam,
Mementote Legis Mosis, servi mei, quam praecepi illi in Chorebo pro toto Israele, statutorum et judiciorum: En Ego mittens vobis Eliam prophetam, antequam venit dies Jehovae magnus et terribilis, 3:22-24 [KJV 4:4-6];
involvunt illa, quod praecederet qui annuntiaret Adventum 44 secundum Verbum.
脚注:
1. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
2. qualis [or qualiter] lex Divina
3. verum Divinum
4. The Manuscript inserts, nam Moses hic repraesentat Dominum quoad Legem Divinam in principio et verum Divinum apud hominem qui regeneratur.
5. The Manuscript inserts prius.
6. The Manuscript inserts sensu Verbum.
7. The Manuscript inserts Divinam.
8. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
9. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
10. The Manuscript inserts in.
11. The Manuscript inserts Omnes Prophetae et Lex usque ad Johannem prophetarunt, 11:13:
apud eundem,
12. The Manuscript inserts et.
13. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
14. The Manuscript inserts hic.
15. The Manuscript inserts Liber.
16. The Manuscript deletes in and inserts a.
17. The Manuscript inserts Exod. xxv:
18. strictiori
19. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
20. quod
21. idem significetur ac
22. quod per Legem et Prophetas intelligantur Verbum tam Historicum quam Propheticum, supra videatur; et quia omne Verbum intelligitur, et per prophetas Verbumpropheticum, patet quod per Mosen... (about 8 to 10 undeciphered words follow here).
23. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
24. The Manuscript inserts et Prophetis.
25. The Manuscript inserts hoc.
26. The Manuscript inserts et in strictissimo sensu pro Decem praeceptis.
27. The Manuscript inserts et.
28. quoque tribuitur
29. The following two (or in some cases more) words are transposed in the Manuscript.
30. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
31. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
32. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
33. descenderet
34. facies
35. internum est
36. The Manuscript inserts et est in luce coeli, .
37. ejus
38. The following word or phrase is crossed out in the Manuscript, but it does appear in the first edition.
39. The editors of the third Latin edition made a minor correction here. For details, see the end of the appropriate volume of that edition.
40. cum
41. The Manuscript inserts Domini cum angelis et cum homine, et reciproca horum.
42. The Manuscript inserts, Verbum enim scriptum est aeque pro Angelis ac pro homine.
43. The Manuscript places this after idcirco.
44. Domini
