8801. ‘Si bestia si vir non vivet’: quod significet quod bonum et verum vitam spiritualem ¹ amittat, constat ex significatione ‘bestiae’ quod sit affectio boni, de qua n. 45, 46, 142, 143, 246, 714, 715, 776, 2179, 2180, 3218, 3519, 5198, 7523, ex significatione ‘viri’ quod sit verum, de qua n. 3134, 3459, 7716, et ex significatione ‘vivere’ quod sit vita spiritualis, de qua n. 5890; inde ‘non ² vivere’ est illam amittere. Bonum et verum vitam amittunt cum non percipitur amplius influxus a Domino, nam inde illis est vita; ipsum bonum et verum tunc quoad externam ³ speciem quidem apparent sicut bonum et verum, sed non aliter quam sicut pictum quod in se non est vivum.

脚注:

142. Vers. 19, 20. Et formavit Jehovah Deus ex humo omnem bestiam agri, et omnem avem caelorum, et adduxit ad hominem ad videndum quid vocaret id; et quicquid vocabat id homo, animam viventem, id nomen ejus. Et vocabat homo nomina omni bestiae, et avi caelorum, et omni ferae agri; et homini non invenit auxilium tanquam apud illum. Per ‘bestias’ significantur caelestes affectiones; per ‘aves caelorum’ spirituales; seu per ‘bestias’, quae sunt voluntatis, per ‘aves’, quae sunt intellectus: ‘adducere ad hominem ad videndum ut vocaret nomine’ est dare ei nosse quales sunt; ‘quodque vocaverit nomina’ est quod cognoverit quales essent: et tametsi noverit quales affectiones boni et cognitiones veri a Domino donatae, essent, usque affectabat proprium, quod exprimitur per idem ac prius, quod ‘non invenerit auxilium tanquam apud illum’.