8002. ¹ . ‘ ² Inquilinus et mercenarius non comedet illud’: quod significet qui ex sola indole naturali bonum faciunt, et qui propter lucrum, quod non cum illis, constat ex significatione ‘inquilini’ quod sint qui bonum faciunt ex sola indole naturali, de qua sequitur; ex significatione ‘mercenarii’ quod sint qui propter lucrum bonum faciunt, de qua etiam sequitur; et ex significatione ‘non comedere illud’ quod sit non esse cum illis, de qua mox supra n. 8001. Quod ‘inquilinus’ sit qui ex sola indole naturali bonum faciunt, est quia inquilini erant advenae ex aliis populis, et incolae, et cum Israelitis et Judaeis in una domo habitabant, et ‘cohabitare’ significat in bono simul esse; sed quia erant, ut dictum, ex populis extra Ecclesiam, bonum quod significatur non est bonum Ecclesiae sed est bonum non Ecclesiae; hoc bonum vocatur bonum naturale, ³ quia ex nativitate est hereditario, tale etiam bonum aliquibus est ex invaletudine ac imbecillitate; hoc bonum intelligitur per bonum quod faciunt qui significantur per ‘inquilinos’.

[2] Hoc bonum prorsus differt a bono Ecclesiae, nam per bonum Ecclesiae formatur apud hominem conscientia, quae est planum in quod ⁴ influunt angeli, et per quod datur cum illis consortium; at per bonum naturale non aliquod planum pro angelis formari potest; qui in hoc bono sunt faciunt bonum in tenebris ex caeco instinctu, non in luce veri ex influxu e caelo; quapropter ⁵ in altera vita abducuntur sicut paleae a vento, a quocumque, tam a malo quam a bono, ac plus a malo, qui novit adjungere ratiociniis aliquid affectionis et persuasionis; nec tunc abduci possunt ab angelis, nam angeli operantur per vera et bona fidei, ac influunt in planum quod intus in homine ⁶ ex veris et bonis fidei formatum est; ex his patet quod qui ex sola indole naturali bonum faciunt non possint consociari angelis; de illis et de sorte illorum in altera vita, videatur n. 3470, 3471, 3518, 4988, 4992, 5032, 6208, 7197.

[3] Quod inquilini sint qui non in terra sua, ⁷ nec in domo sua, sed in aliena commorantur, constat apud Moschen, Terra [non] vendetur praecise, Mea enim est terra, sed peregrini et inquilini vos Mecum, Lev. 25:23:

apud Davidem,

Audi preces meas, Jehovah, ad lacrimam meam ne taceas, quia peregrinus ego Tecum, inquilinus sicut omnes patres mei, Ps. 39:13 [KJV Ps. 39:12]:

et in libro Geneseos, Abraham dixit ad filios Chethi, Peregrinus et inquilinus ego vobiscum; date mihi possessionem sepulcri, xxiii [3, ] 4; per ‘peregrinum’ aeque ac per ‘inquilinum’ significatur advena ⁸ et incola ex alia terra, sed per ‘peregrinum’ significantur illi qui in veris Ecclesiae instruebantur et qui recipiebant illa, per ‘inquilinos’ autem qui in veris Ecclesiae ⁹ non instrui, quia illa non recipere volebant.

[4] Quod mercenarios attinet, erant illi qui pro mercede laborabant, erant servi sed non empti; quod illi dicti sint mercenarii, videatur Lev. 19:13, 25:4-6;

Deut. 24:14, 15;

quia mercenarii erant qui pro mercede laborabant, per illos in sensu interno intelliguntur qui bonum faciunt propter lucrum in mundo; et in sensu adhuc interiore qui bonum faciunt propter mercedem in altera vita, ita qui per opera mereri volunt.

[5] Qui bonum faciunt solum propter lucrum in mundo, illi nequaquam possunt consociari angelis, nam finis propter quem est mundus, hoc est, opulentia et eminentia, non autem caelum, hoc est, beatitudo et felicitas animarum; ¹⁰ finis est qui determinat actiones et dat illis quale; de illis qui bonum faciunt modo propter lucrum ita Dominus apud Johannem, Ego sum pastor bonus; pastor bonus animam suam ponit pro ovibus; mercenarius vero et qui non pastor, cujus oves non sunt propriae, videt lupum venientem, et deserit oves, fugitque; et lupus rapit illas et dispergit oves; mercenarius vero fugit quia mercenarius est, 10:11-13:

et apud Jeremiam,

Vitula pulcherrima Aegyptus; excidium a septentrione venit; mercenarii illius sicut vituli saginarii, nam etiam illi converterunt se, fugerunt simul, non constiterunt, quia dies exitii illorum venit super illos, 46:20, 21.

[6] Quod inquilini et mercenarii non consociarentur quoad sancta cum illis qui ab Ecclesia, apud Moschen, Ullus alienus non comedet sanctum, inquilinus sacerdotis et mercenarius non comedet sanctum, Lev. 22:10: et quod ex filiis inquilinorum emerentur servi qui servirent in perpetuum, apud eundem,

Servum et ancillam ex gentibus quae circum vos emetis; et etiam de filiis inquilinorum peregrinantium cum vobis, de his emetis, et de familia illorum quae vobiscum, licet pepererint in terra vestra, ut sint vobis in possessionem, inque ¹¹ hereditatem transmittatis eos filiis vestris post vos ad ¹² hereditandum possessione, in aeternum illis dominabimini, Lev. 25:44-46;

per ‘filios inquilinorum’ significantur scientifica quae ex solo naturali lumine; quod spiritualia vera illis dominabuntur, significatur per quod ‘servi ex filiis inquilinorum ¹³ emerentur possessione perpetua’.

[7] Qui vero bonum faciunt propter mercedem in altera vita, qui etiam per ¹⁴ mercenarios significantur, differunt ab illis de quibus nunc supra, quod ¹⁵ pro fine habeant vitam et felicitatem in caelo ¹⁶ ; sed quia finis ille determinat et convertit cultum Divinum illorum a Domino ad se, ac inde sibi solis bene volunt, at aliis modo quantum illi sibi; ¹⁷ et tunc amor sui inest singulis, non autem ¹⁸ amor proximi, ita non illis est genuina charitas; hi nec possunt consociari angelis, nam angeli prorsus aversantur et nomen et ideam ¹⁹ mercedis seu remunerationis; quod ²⁰ bene faciendum absque fine mercedis, docet Dominus apud Lucam, Amate inimicos vestros, et benefacite, atque mutuo date, nihil inde sperantes; tunc erit merces vestra multa, et eritis filii Altissimi, 6:32-35, tum 14:12-14.

De bonis meritoriis qualia sunt, videatur n. 1110, 1111, 1774, 1835, 1877, 2027, 2273, 2340, 2373, 2400, ²¹ 3816, 4007 fin. , ²² 4174, 4943, 6388-6390, 6392, 6393, 6478.

[8] Quod a Domino toties dicatur quod qui bonum faciunt mercedem in caelo habituri sint, ut Matth. 5:11, 12, 6:1, 2, 16, 10:41, 42, 20:1-16 ²³ ; Marcus 9:41 ²⁴ ; Luc. 6:23, 35, 14:14; Joh. 4:36, est quia homo antequam regeneratus est, non possit non cogitare de mercede; aliter vero cum regeneratus est, tunc indignatur si quis ²⁵ cogitat quod proximo benefaciat mercedis causa, nam jucundum et beatum sentit in benefaciendo, non autem in remuneratione; quod merces in sensu interno sit ¹⁸ jucundum affectionis charitatis, ²⁶ videatur n. 3816, 3956, 6388, 6478.

脚注:

3816. ‘Et servires mihi gratis? indica mihi, Quid merces tua?’ quod significet quod erit medium conjunctionis, constat a significatione ‘servire gratis’ quod sit absque obligatorio; et ex significatione ‘mercedis’ quod sit medium conjunctionis; ‘merces’ aliquoties nominatur in Verbo, et ibi non aliud in sensu interno significat quam medium conjunctionis; causa est quia angeli prorsus nihil audire volunt de mercede, quod sit propter aliquid apud illos, ¹ immo aversantur prorsus ideam mercedis pro aliquo bono seu beneacto; sciunt enim quod apud unumquemvis quod proprium seu suum est, non sit nisi malum, et quia ita, quicquid faciunt ex proprio seu suo, contrarium mercedi secum haberet, et quod omne bonum sit ex Domino, et quod influat, et hoc ex sola misericordia, ita non a se, propter quod de mercede cogitent, immo ipsum bonum non fit bonum cum de mercede propter id cogitatur, nam finis propter se ilico se adjungit, qui finis quantum se adjungit, tantum inducit negationem quod a Domino et quod a misericordia, proinde tantum removet influxum, consequenter tantum ² a se caelum et beatitudinem quae bono et ejus affectioni inest; affectio boni seu amor in Dominum et amor erga proximum in se habet beatum et felix; ipsi affectioni et amori hoc inest; ex affectione et ejus beatitudine aliquid facere et simul propter mercedem, sunt sibi prorsus opposita; inde nunc est quod angeli per mercedem cum ea nominatur in Verbo, non percipiant aliquid mercedis, sed id quod gratis et ex misericordia a Domino illis donatur; ³ at merces pro medio conjunctionis inservit illis qui nondum ⁴ initiati sunt ⁵ ,

[2] qui enim nondum initiati sunt bono et ejus affectioni, hoc est, qui nondum plene regenerati, illi non possunt aliter quam etiam de mercede cogitare, quia bonum quod faciunt, non faciunt ex affectione boni, sed ex affectione beati et felicis propter se,

⁶ et simul ex timore pro inferno; sed cum regeneratur homo, tunc invertitur hoc, et fit affectio boni, quae cum est, non amplius mercedem spectat;

[3] hoc illustrari potest ab illis quae in vita civili ⁷ , qui habet amorem patriae, et in tali affectione erga patriam est ut sit ei voluptas ex bene velle ei benefacere, is, si ei hoc negaretur, doleret et supplicaret ut ei copia benefaciendi daretur, hoc enim affectionis ejus est, proinde ⁸ voluptatis et beatitudinis; talis etiam honoratur et ad dignitates evehitur quia hae sunt illi media patriae inserviendi, tametsi vocantur mercedes; at qui in nulla affectione patriae sunt, sed modo in affectione sui et mundi, ii propter honores et opes faciunt, quas etiam ut fines spectant; tales praeferunt se patriae, seu suum bonum communi bono, et sunt sordidi respective, et usque volunt prae aliis apparere quod ex sincero amore faciant quod faciunt; at cum de eo apud se cogitant, negant quod aliquis hoc faciat, et mirantur quod aliquis possit: qui tales sunt in vita corporis respective ad patriam seu publicum ibi, tales etiam sunt in altera vita respective ad regnum Domini ibi, sequitur enim unumquemvis affectio ejus seu amor, nam affectio seu amor est vita cujusvis.

脚注: