圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第39章

学习

   

1 Και εκ του κυανου και πορφυρου και κοκκινου εκαμον στολας λειτουργικας δια να λειτουργωσιν εν τω αγιω, και εκαμον τας αγιας στολας δια τον Ααρων, καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

2 Και εκαμε το εφοδ εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης.

3 Και εσφυρηλατησαν το χρυσιον εις λεπτας πλακας και εκοψαν αυτο εις συρματα, δια να εργασθωσιν αυτο εις το κυανουν και εις το πορφυρουν και εις το κοκκινον και εις την βυσσον με εντεχνον εργασιαν.

4 Εκαμον επωμιδας συναπτας δι' αυτο· συναπτομενας επι των δυο ακρων αυτου.

5 Και η κεντητη ζωνη του εφοδ επ' αυτο ητο εκ του αυτου κατα την εργασιαν αυτου· εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης, καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

6 Και ειργασθησαν τους ονυχιτας λιθους ενηρμοσμενους εν οικισκοις χρυσοις, εγκεχαραγμενους, καθως εγχαραττονται αι σφραγιδες, με τα ονοματα των υιων Ισραηλ.

7 Και εθεσεν αυτους επι των επωμιδων του εφοδ, λιθους μνημοσυνου εις τους υιους Ισραηλ, καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

8 Και εκαμε το περιστηθιον εντεχνου εργασιας, κατα την εργασιαν του εφοδ, εκ χρυσιου, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης.

9 Τετραγωνον ητο· διπλουν εκαμον το περιστηθιον· μιας σπιθαμης το μηκος αυτου και μιας σπιθαμης το πλατος αυτου, διπλου.

10 Και ενηρμοσαν εις αυτο τεσσαρας σειρας λιθων· σειρα σαρδιου, τοπαζιου και σμαραγδου ητο η σειρα η πρωτη.

11 Και η δευτερα σειρα, ανθραξ, σαπφειρος και αδαμας.

12 Και η τριτη σειρα, λιγυριον, αχατης και αμεθυστος.

13 Και η τεταρτη σειρα, βηρυλλιον, ονυξ και ιασπις· ουτοι ησαν ενηρμοσμενοι εν οικισκοις χρυσοις εις τα περικλεισματα αυτων.

14 Και οι λιθοι ησαν κατα τα ονοματα των υιων Ισραηλ, δωδεκα, κατα τα ονοματα αυτων, κατα την γλυφην της σφραγιδος, εκαστος με το ονομα αυτου κατα τας δωδεκα φυλας.

15 Και εκαμον επι το περιστηθιον αλυσεις κατα τα ακρα, πλεκτης εργασιας εκ χρυσιου καθαρου.

16 Και εκαμον δυο οικισκους χρυσους και δυο κρικους χρυσους και επερασαν τους δυο κρικους εις τα δυο ακρα του περιστηθιου.

17 Και επερασαν τας δυο πλεκτας χρυσας αλυσεις εις τους δυο κρικους τους εις τα ακρα του περιστηθιου.

18 Και τα δυο ακρα των δυο πλεκτων αλυσεων συνηψαν με τους δυο οικισκους και εβαλον αυτους επι των επωμιδων του εφοδ, εις το εμπροσθεν μερος αυτου.

19 Και εκαμον δυο κρικους χρυσους και εβαλον αυτους επι των δυο ακρων του περιστηθιου, εις το χειλος αυτου, το οποιον ητο κατα το μερος του εφοδ εσωθεν.

20 Και εκαμον δυο αλλους κρικους χρυσους και εβαλον αυτους εις τα δυο πλαγια του εφοδ κατωθεν, προς το εμπροσθινον μερος αυτου αντικρυ της αλλης ενωσεως αυτου ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ.

21 Και εδεσαν το περιστηθιον δια των κρικων αυτου εις τους κρικους του εφοδ με ταινιαν εκ κυανου, δια να ηναι ανωθεν της κεντητης ζωνης του εφοδ, και δια να μη ηναι το περιστηθιον κεχωρισμενον απο του εφοδ· καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

22 Και εκαμε τον ποδηρη του εφοδ εργασιας υφαντης, ολον εκ κυανου.

23 Και ητο ανοιγμα εν τω μεσω του ποδηρους, ως ανοιγμα θωρακος, με ταινιαν κυκλω του ανοιγματος, δια να μη σχιζηται.

24 Και εκαμον επι των κρασπεδων του ποδηρους ροδια εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης.

25 Και εκαμον κωδωνας εκ χρυσιου καθαρου και εβαλον τους κωδωνας μεταξυ των ροδιων επι του κρασπεδου του ποδηρους κυκλω μεταξυ των ροδιων·

26 κωδωνα και ροδιον, κωδωνα και ροδιον, επι των κρασπεδων του ποδηρους του λειτουργικου κυκλω καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

27 Και εκαμον τους χιτωνας εκ βυσσου υφαντης εργασιας, δια τον Ααρων και δια τους υιους αυτου,

28 και την μιτραν εκ βυσσου και τα μιτριδια κεκοσμημενα εκ βυσσου και τα λινα περισκελη εκ βυσσου κεκλωσμενης,

29 και την ζωνην εκ βυσσου κεκλωσμενης και κυανου και πορφυρου και κοκκινου, κεντητης εργασιας· καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

30 Και εκαμον το πεταλον του ιερου στεμματος εκ χρυσιου καθαρου και ενεχαραξαν επ' αυτο γραμματα ως χαραγμα σφραγιδος, ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.

31 Και εδεσαν εις αυτο ταινιαν κυανην, δια να συναψωσιν αυτο ανωθεν επι της μιτρας· καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

32 Ουτως ετελειωθη απαν το εργον της σκηνης του μαρτυριου· και εκαμον οι υιοι Ισραηλ κατα παντα οσα προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην· ουτως εκαμον.

33 Και εφεραν την σκηνην προς τον Μωυσην· την σκηνην, και παντα τα σκευη αυτης, τας περονας αυτης, τας σανιδας αυτης, τους μοχλους αυτης και τους στυλους αυτης, και τα υποβασια αυτης,

34 και το επικαλυμμα το εκ δερματων κριων κοκκινοβαφων και το επικαλυμμα το εκ δερματων θωων και το καλυπτηριον καταπετασμα,

35 την κιβωτον του μαρτυριου και τους μοχλους αυτης και το ιλαστηριον,

36 την τραπεζαν, παντα τα σκευη αυτης και τους αρτους της προθεσεως,

37 την καθαραν λυχνιαν, τους λυχνους αυτης, τους λυχνους κατα την διαταξιν αυτων και παντα τα σκευη αυτης και το ελαιον του φωτος,

38 και το χρυσουν θυσιαστηριον και το χριστηριον ελαιον και το ευωδες θυμιαμα και τον ταπητα δια την θυραν της σκηνης,

39 το χαλκινον θυσιαστηριον και την χαλκινην εσχαραν αυτου, τους μοχλους αυτου και παντα τα σκευη αυτου, τον νιπτηρα και την βασιν αυτου,

40 τα παραπετασματα της αυλης, τους στυλους αυτης και τα υποβασια αυτης και το καταπετασμα δια την πυλην της αυλης, τα σχοινια αυτης και τους πασσαλους αυτης και παντα τα σκευη της υπηρεσιας της σκηνης δια την σκηνην του μαρτυριου,

41 τας λειτουργικας στολας, δια να λειτουργωσιν εν τω αγιω, και τας αγιας στολας δια τον Ααρων τον ιερεα και τας στολας των υιων αυτου, δια να ιερατευωσι.

42 Κατα παντα οσα προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην, ουτως εκαμον οι υιοι Ισραηλ απαν το εργον.

43 Και ειδεν ο Μωυσης απαν το εργον και ιδου, ειχον καμει αυτο καθως προσεταξεν ο Κυριος· ουτως εκαμον· και ευλογησεν αυτους ο Μωυσης.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#10001

学习本章节

  
/10837  
  

10001. 'You shall bring to the door of the tent of meeting' means the joining together of the two, in heaven. This is clear from the meaning of 'bringing' as presence and togetherness, as above in 9997, at this point the joining together of Divine Good and Divine Truth from the Lord, in heaven; from the meaning of 'the door' as introduction, dealt with in 8989; and from the representation of 'the tent of meeting' as heaven, dealt with in 9457, 9481, 9485, 9963. The reason why the young bull and the rams, the unleavened bread, cakes, and wafers in the basket, and Aaron together with his sons were presented at the door of the tent of meeting, and why the latter were then clothed with the garments and anointed there, and the former were offered on the altar there, was that the place where the door of the tent of meeting was, represented the marriage of Divine Good to Divine Truth. For the altar, which also was positioned before the door of the tent, represented the Lord in respect of Divine Good, while the tent of meeting represented the Lord in respect of Divine Truth. Consequently the place before the door of the tent represented the joining together of goodness and truth, a joining together that is called the heavenly marriage. Regarding the altar of burnt offering, that it represented the Lord in respect of Divine Good, see 9964; and regarding the tent of meeting, that it represented the Lord in respect of Divine Truth, 9963. The fact that the altar was positioned there is clear in Moses,

And Moses placed the altar of burnt offering at the door of the tent. Exodus 40:29.

As for the joining together of goodness and truth, that this is the heavenly marriage, and that in that marriage heaven consists, see 2173, 2508, 2618, 2803, 3004 and following paragraphs, 3132, 952, 4434, 6179. From all this it is now evident that bringing Aaron and his sons to the door of the tent of meeting means the joining together of the two, that is to say, of Divine Good and Divine Truth from the Lord, in heaven.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#2508

学习本章节

  
/10837  
  

2508. 'She is my sister' means rational truth. This is clear from the meaning of 'a sister' as rational intellectual truth, dealt with in 1495. That rational truth is meant by 'a sister' cannot be seen by anyone except from the heavenly marriage; for the things that descend from that marriage have links with one another - resembling the ties of blood-relationships and relationships by marriage on earth, concerning which see 685, 917 - and in ways endlessly varying. The heavenly marriage exists solely between Divine Good and Divine Truth. Conceived from that marriage there exist with man the capacities to understand, to be rational, and to have knowledge; for without this conception from the heavenly marriage no one can possibly be endowed with understanding, reason, or knowledge, and cannot consequently be a human being. Insofar therefore as he draws from the heavenly marriage he is human. The heavenly marriage exists within the Lord Himself, so that the Lord is that marriage itself; for He is Divine Good itself and at the same time Divine Truth. The heavenly marriage exists with angels and men insofar as love to the Lord and charity towards the neighbour, and consequently insofar as faith derived from these exist with them, that is, insofar as the Lord's good and the truth derived from this do so. When this is the case with them they are called 'daughters and sons', and in relation to one another 'sisters and brothers', but with differences. The reason rational truth is called 'a sister' is that it is conceived from the influx of Divine Good into the affection for rational truths. The good conceived in this way in the rational is called 'a brother', and the truth 'a sister'. But this will be clearer from the words spoken by Abraham in verse 12 of this chapter, 'And also she is truly my sister, my father's daughter but not my mother's daughter; and she became my wife'.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.