圣经文本

 

Εξοδος πλήθους第25章

学习

   

1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

2 Ειπε προς τους υιους Ισραηλ να φερωσι προς εμε προσφοραν· παρα παντος ανθρωπου προαιρουμενου εν τη καρδια αυτου θελετε λαβει την προσφοραν μου.

3 Και αυτη ειναι η προσφορα, την οποιαν θελετε λαβει παρ' αυτων· χρυσιον και αργυριον και χαλκος,

4 και κυανουν και πορφυρουν και κοκκινον και βυσσος και τριχες αιγων,

5 και δερματα κριων κοκκινοβαφη και δερματα θωων και ξυλον σιττιμ,

6 ελαιον δια το φως, αρωματα δια το ελαιον του χρισματος και δια το ευωδες θυμιαμα,

7 λιθοι ονυχιται και λιθοι δια να εντεθωσιν εις το εφοδ και εις το περιστηθιον.

8 Και ας καμωσιν εις εμε αγιαστηριον, δια να κατοικω μεταξυ αυτων.

9 Κατα παντα οσα εγω δεικνυω προς σε, κατα το παραδειγμα της σκηνης, και κατα το παραδειγμα παντων των σκευων αυτης, ουτω θελετε καμει.

10 Και θελουσι κατασκευασει κιβωτον εκ ξυλου σιττιμ· δυο πηχων και ημισειας το μηκος αυτης, και μιας πηχης και ημισειας το πλατος αυτης, και μιας πηχης και ημισειας το υψος αυτης·

11 και θελεις περικαλυψει αυτην με καθαρον χρυσιον, εσωθεν και εξωθεν θελεις περικαλυψει αυτην, και επ' αυτης θελεις καμει χρυσην στεφανην κυκλω.

12 Και θελεις χυσει δι' αυτην τεσσαρας κρικους χρυσους και θελεις βαλει αυτους εις τας τεσσαρας γωνιας αυτης· δυο μεν κρικους εις την μιαν πλευραν αυτης, δυο δε κρικους εις την αλλην πλευραν αυτης.

13 Και θελεις καμει μοχλους εκ ξυλου σιττιμ, και θελεις περικαλυψει αυτους με χρυσιον·

14 και θελεις εισαξει τους μοχλους εις τους κρικους των πλευρων της κιβωτου, δια να βασταζηται η κιβωτος δι' αυτων·

15 εν τοις κρικοις της κιβωτου θελουσι μενει οι μοχλοι· δεν θελουσι μετακινεισθαι απ' αυτης.

16 και θελεις θεσει εν τη κιβωτω τα μαρτυρια τα οποια θελω δωσει εις σε.

17 Και θελεις καμει ιλαστηριον εκ χρυσιου καθαρου· δυο πηχων και ημισειας το μηκος αυτου, και μιας πηχης και ημισειας το πλατος αυτου.

18 Και θελεις καμει δυο χερουβειμ εκ χρυσιου· σφυρηλατα θελεις καμει αυτα, επι των δυο ακρων του ιλαστηριου·

19 και καμε εν χερουβ επι του ενος ακρου, και εν χερουβ επι του αλλου ακρου· εκ του ιλαστηριου θελεις καμει τα χερουβειμ επι των δυο ακρων αυτου·

20 και θελουσιν εκτεινει τα χερουβειμ επανωθεν τας πτερυγας, επικαλυπτοντα με τας πτερυγας αυτων το ιλαστηριον· και τα προσωπα αυτων θελουσι βλεπει το εν προς το αλλο· προς το ιλαστηριον θελουσιν εισθαι τα προσωπα των χερουβειμ.

21 Και θελεις επιθεσει το ιλαστηριον επι της κιβωτου ανωθεν· και θελεις θεσει εν τη κιβωτω τα μαρτυρια, τα οποια θελω δωσει εις σε·

22 και εκει θελω γνωρισθη προς σε· και επανωθεν του ιλαστηριου, εκ του μεσου των δυο χερουβειμ, των επι της κιβωτου του μαρτυριου, θελω λαλησει προς σε περι παντων οσα θελω προσταξει εις σε να ειπης προς τους υιους Ισραηλ.

23 Και θελεις καμει τραπεζαν εκ ξυλου σιττιμ· δυο πηχων το μηκος αυτης, και μιας πηχης το πλατος αυτης, το δε υψος αυτης μιας πηχης και ημισειας·

24 και θελεις περικαλυψει αυτην με χρυσιον καθαρον, και θελεις καμει εις αυτην χρυσην στεφανην κυκλω.

25 Και θελεις καμει εις αυτην χειλος κυκλω μιας παλαμης το πλατος και θελεις καμει επι το χειλος αυτης στεφανην χρυσην κυκλω.

26 Και θελεις καμει εις αυτην τεσσαρας κρικους χρυσους και θελεις βαλει τους κρικους επι τας τεσσαρας γωνιας, τας επι των τεσσαρων ποδων αυτης·

27 οι κρικοι θελουσιν εισθαι υπο το χειλος θηκαι των μοχλων, δια να βασταζηται η τραπεζα.

28 Και θελεις καμει τους μοχλους εκ ξυλου σιττιμ, και θελεις περικαλυψει αυτους με χρυσιον, δια να βασταζηται η τραπεζα δι' αυτων.

29 Και θελεις καμει τους δισκους αυτης και τους θυμιαματοδοχους αυτης και τα σπονδεια αυτης και τας λεκανας αυτης, δια να γινωνται δι' αυτων αι σπονδαι· εκ χρυσιου καθαρου θελεις καμει αυτα.

30 Και θελεις θεσει επι της τραπεζης αρτους προθεσεως ενωπιον μου διαπαντος.

31 Και θελεις καμει λυχνιαν εκ χρυσιου καθαρου· σφυρηλατον θελεις καμει την λυχνιαν· ο κορμος αυτης και οι κλαδοι αυτης, αι λεκαναι αυτης, οι κομβοι αυτης και τα ανθη αυτης, θελουσιν εισθαι εν σωμα μετ' αυτης.

32 Και θελουσιν εξερχεσθαι εξ κλαδοι εκ των πλαγιων αυτης· τρεις κλαδοι της λυχνιας εκ του ενος πλαγιου, και τρεις κλαδοι της λυχνιας εκ του αλλου πλαγιου·

33 εις τον ενα κλαδον θελουσιν εισθαι τρεις λεκαναι αμυγδαλοειδεις, εις κομβος και εν ανθος· και εις τον αλλον κλαδον τρεις λεκαναι αμυγδαλοειδεις, εις κομβος και εν ανθος· ουτω θελει γεινει εις τους εξ κλαδους, τους εξερχομενους εκ της λυχνιας.

34 Και εις την λυχνιαν θελουσιν εισθαι τεσσαρες λεκαναι αμυγδαλοειδεις, οι κομβοι αυτων και τα ανθη αυτων.

35 Και θελει εισθαι εις κομβος υπο τους δυο κλαδους εξ αυτης, και εις κομβος υπο τους δυο κλαδους εξ αυτης, και εις κομβος υπο τους δυο κλαδους εξ αυτης, εις τους εξ κλαδους τους εξερχομενους εκ της λυχνιας.

36 Οι κομβοι αυτων και οι κλαδοι αυτων θελουσιν εισθαι εν σωμα μετ' αυτης· το ολον αυτης εν σφυρηλατον εκ χρυσιου καθαρου.

37 Και θελεις καμει τους λυχνους αυτης επτα· και θελουσιν αναπτει τους λυχνους αυτης, δια να φεγγωσιν εμπροσθεν αυτης,

38 Και τα λυχνοψαλιδα αυτης και τα υποθεματα αυτης θελουσιν εισθαι εκ χρυσιου καθαρου.

39 Εξ ενος ταλαντου χρυσιου καθαρου θελει κατασκευασθη αυτη και παντα ταυτα τα σκευη.

40 Και προσεχε να καμης κατα τον τυπον αυτων τον δειχθεντα εις σε επι του ορους.

   

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#9555

学习本章节

  
/10837  
  

9555. 'And there shall be six branches going out of its sides' means all the capacities of truth derived from good in their entirety. This is clear from the meaning of 'six' as all in their entirety, dealt with in 3960 (end), 7973, 8148; and from the meaning of 'branches going out of the sides' as truths derived from good. For the branches out of the lampstand have a similar meaning to human arms and hands, because every single thing that exists in the natural order bears resemblance to the human form and for that reason has a spiritual meaning, 9496, 9553. The arms and hands on a person correspond to truths derived from good, and consequently to power, 878, 4931-4937, 5327, 5328, 6292, 6947, 7188, 7189, 7205, 7518, 7673, 8050, 8153, 8281, 9025, 9133. From all this it is evident that 'six branches going out of the sides' means all the capacities of truth derived from good in their entirety.

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

来自斯威登堡的著作

 

Arcana Coelestia#3960

学习本章节

  
/10837  
  

3960. 'And Leah said, God has endowed me with a good dowry; once again my husband will dwell with me, because I have borne him six sons' in the highest sense means the Lord's Divine itself and His Divine Human, in the internal sense the heavenly marriage, and in the external sense conjugial love. This is clear from the meaning of 'dwelling together' and also from all the other words which Leah uttered at this point. The reason why 'dwelling together' in the highest sense means the Lord's Divine itself and His Divine Human is that the Divine itself, and the Father, exists mutually and reciprocally within the Divine Human, termed the Son of God, according to the words of the Lord Himself in John,

Jesus said, Philip, he who has seen Me has seen the Father. Believe Me that I am in the Father and the Father in Me. John 14:9-11; 10:38.

This union is the Divine Marriage itself, see 3211, 3952. That union is not however a dwelling together, though it is expressed as such in the sense of the letter. For things which are one present themselves in the sense of the letter as two - as the Father and the Son - or even as three, as the Father, the Son, and the Holy Spirit. They do so for many reasons which will in the Lord's Divine mercy be discussed elsewhere.

[2] Here also lies the reason why 'dwelling together' in the internal sense means the heavenly marriage, for it is from the Divine Marriage - the union of the Father and the Son, that is, of the Lord's Divine itself with His Divine Human - that the heavenly marriage comes into being. The heavenly marriage exists as that which is called the Lord's kingdom and also heaven, and it is so called because it comes into being from the Divine Marriage, which is the Lord. This then is what is meant in the internal sense by 'dwelling together', and is also the reason why heaven is called God's dwelling-place, as in Isaiah,

Look out from heaven, and see from the dwelling-place of Your holiness and of Your glory. Where are Your zeal and Your might? The yearning of Your loins, and Your compassion 1 towards me have held themselves back. Isaiah 63:15.

'The dwelling-place of holiness' stands for the celestial kingdom, and

'The dwelling-place of glory' for the spiritual kingdom. 'Dwelling-place' used here in Isaiah is derived from the same word as 'dwelling together' and 'Zebulun' are derived.

[3] The reason why 'dwelling together' in the external sense means conjugial love is that all genuine conjugial love has its origin nowhere else than in the heavenly marriage, which is a marriage of good and truth, and this in turn has its origin in the Divine Marriage, which is that of the Lord's Divine itself and His Divine Human. See what has been stated already on these matters in the following places:

The heavenly marriage descends from Divine Good present within the Lord, and from Divine Truth proceeding from Him, 2508, 2618, 2803, 3132.

This marriage is the origin of conjugial love, 2728, 2729.

People who live in genuine conjugial love are dwelling together in the inmost things of life, 2732, and so in love for good and truth since these constitute the inmost things of life.

Conjugial love is the fundamental love of all loves, 2737-2739.

The marriage of good and truth exists in heaven, in the Church, with every member of heaven and the Church, and in every individual thing within the natural order, 718, 747, 917, 1432, 2173, 2516, 2712, 2758; it exists in every detail of the Word, 683, 793, 801, 2516, 2712; and so in the highest sense it is the Lord Himself.

The names Jesus Christ mean the Divine Marriage, 3004.

[4] These are the things meant not only by 'dwelling together', that is, by the words 'once again my husband will dwell with me' but also by those preceding them, 'God has endowed me with a good dowry'. The former however means the truth of good whereas the latter means the good of truth, for these two constitute the heavenly marriage. And because this is a conclusion the statement 'because I have borne him six sons' is added; for 'six' here is similar in meaning to twelve. In the Word half a number, or twice that number, has the same meaning as the number itself when the subject is similar.

脚注:

1. literally, compassions

  
/10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.