4300. En de zon rees hem op; dat dit de verbinding van de goede dingen betekent, staat vast uit de betekenis van het verrijzen van de zon, namelijk de verbinding van de goede dingen; dat door het opgaan van de dageraad wordt aangeduid dat de verbinding nabij is of aanvangt, zie nr. 4283; hieruit volgt dat het verrijzen van de zon de verbinding zelf is; want de zon betekent in de innerlijke zin de hemelse liefde, nrs. 1529, 1530, 2441, 2495, 3636, 3643, 4060; dus de goede dingen, want deze zijn van die liefde; wanneer de hemelse liefde zich bij de mens openbaart, dat wil zeggen, wanneer zij wordt bemerkt, dan wordt er gezegd dat de zon hem verrijst, want dan worden de goede dingen van die liefde met hem verbonden.

7988. Al de legerscharen van Jehovah gingen uit het land van Egypte uit; dat dit betekent dat zij die in het ware en het goede waren en toch daar werden vastgehouden, werden bevrijd, staat vast uit de betekenis van uit het land van Egypte uitgaan; dus uit de bestokingen bevrijd worden; dat uitgaan is bevrijd worden is duidelijk; en dat het land van Egypte de bestokingen en de aanvallen zijn, zie nr. 7278; en uit de betekenis van de legerscharen van Jehovah, namelijk het ware en het goede dat van de geestelijke Kerk is, dus degenen die daarin zijn, nrs. 3448, 7236.

Dat het ware en het goede de legerscharen van Jehovah zijn, staat vast bij Daniël: ‘Er ging uit één hoorn van het kleine van de geitenbok en hij groeide zeer naar het zuiden en naar de opgang en naar het sierlijke en hij groeide tot aan het leger der hemelen en hij wierp ter aarde neder van het leger en van de sterren en hij vertrad ze. Ja zelfs verhief hij zich tot aan de vorst des legers; en het leger werd overgegeven op het gedurig offer tot de overtreding, omdat hij de waarheid ter aarde nederwierp. Toen hoorde ik één heilige spreken: Tot hoelang wordt èn het heilige èn het leger gegeven tot vertreding? Hij zei tot mij: Tot aan de avond en de morgen, tweeduizenddriehonderd; dan zal het heilige gerechtvaardigd worden’, (Daniël 8:9-14); hier blijkt het duidelijk dat de legerscharen de waarheden en de goedheden zijn; er wordt immers gezegd, dat hij ter aarde nederwierp van het leger en van de sterren en daarna dat hij de waarheid ter aarde nederwierp en dat het leger ter vertreding zou zijn tot aan de avond en de morgen, dat wil zeggen, tot de Komst van de Heer.

Omdat de waarheden en de goedheden de legerscharen van Jehovah zijn, worden daarom de engelen Zijn legerscharen genoemd, zoals in boek Koningen 1: ‘Micha de profeet zei: Ik zag Jehovah zittende op Zijn troon en het algehele leger der hemelen staande naast Hem’, (1 Koningen 22:19).

En bij David: ‘Zegent Jehovah, Zijn engelen, machtigen in sterkte, zegent Jehovah, al Zijn legerscharen, Zijn dienaars’, (Psalm 103:20); de engelen worden legerscharen genoemd naar de ware en de goede dingen waarin zij zijn; ook werden niet alleen de engelen de legerscharen van Jehovah genoemd, maar ook de schijnselgevers van de hemel, zoals de zon, de maan en de sterren; en wel omdat met de zon het goede van de liefde werd aangeduid, met de maan het goede van het geloof en met de sterren de erkentenissen van het goede en het ware; dat die schijnselgevers legerscharen worden genoemd, blijkt in het boek Genesis: ‘Volbracht zijn de hemelen en de aarde en al hun legerscharen’, (Genesis 2:1), waar onder de legerscharen alle schijnselgevers van de hemel worden verstaan, maar in de innerlijke zin, waarin gehandeld wordt over de nieuwe schepping van de mens, worden de ware en de goede dingen verstaan.

Evenzo bij David: ‘Looft Jehovah, al Zijn engelen, looft Hem, al Zijn legerscharen, looft Hem, zon en maan, looft Hem, alle gij sterren des lichts’, (Psalm 148:2,3); dat de zon het goede van de liefde is en de maan het goede van het geloof, zie de nrs. 1529, 1530, 2441, 2495, 4060, 4696, 5377, 7083; en dat de sterren de erkentenissen van het goede en het ware zijn, nrs. 1808, 2120, 2495, 2849, 4697.

Dat de zon, de maan en de sterren de goede en de ware dingen betekenen, komt omdat de Heer in de hemel de Zon is voor de hemelsen en de Maan voor de geestelijken, nrs. 1521, 1529-1531, 3636, 3643, 4300, 4321m 5097, 7078, 7083, 7171, 7173 en omdat de woonplaatsen van de engelen blinken zoals de sterren, volgens de teksten bij Daniël: ‘Dan zullen de inzichtsvollen blinken zoals de glans des uitspansels en zij die velen rechtvaardigen, zoals de sterren, tot in de eeuw en de eeuwigheid, (Daniël 12:3).

Omdat de engelen krachtens het ware en goede de legerscharen van Jehovah worden genoemd en eveneens de zon, de maan en de sterren zo worden genoemd en omdat al het ware en goede uit de Heer voortgaat, wordt daarom de Heer in het Woord Jehovah Zebaoth of van de legerscharen genoemd, nr. 3448.

Hij wordt ook zo genoemd omdat Hij voor de mens tegen de hellen strijdt.

Hieruit kan nu vaststaan wat in de innerlijke zin wordt verstaan onder de legerscharen van Jehovah.

Dat de zonen van Jakob die uit Egypte uitgingen, die niet waren, maar die hebben uitgebeeld, blijkt uit hun leven in Egypte, namelijk dat zij Jehovah niet hebben gekend, zelfs niet eens Zijn Naam, voordat deze aan Mozes werd aangeduid uit het braambos, (Exodus 3:13-16); en verder dat zij evenzeer als de Egyptenaren, aanbidders van het kalf waren, zoals men kan opmaken uit (Exodus 32); en verder uit hun leven in de woestijn, namelijk dat zij zodanig waren dat zij niet in het land Kanaän konden worden binnengeleid; dus waren zij allesbehalve de legerscharen van Jehovah.

8273. Jehovah is een Krijgsman; dat dit betekent dat de Heer tegen alle boosheden en valsheden die uit de hellen zijn, beschermt, staat vast uit de betekenis van de krijgsman, namelijk degene die tegen het valse en boze, dat wil zeggen, tegen de hellen, strijdt en overwint, hier die de mens daartegen beschermt; want zoals eerder is getoond, de Heer alleen strijdt voor de mens en beschermt hem, wanneer hij door de hellen wordt aangevallen en wel aanhoudend, vooral in verzoekingen, die de geestelijke gevechten zijn.

De Heer wordt Krijgsman genoemd uit hoofde hiervan, in de eerste plaats, dat Hij in de wereld was, alleen, dat wil zeggen, uit Zich, heeft gestreden tegen de hellen, die toen voor het merendeel geopend waren en allen, hoe velen er ook in het andere leven kwamen, aanvielen en probeerden hen te onderwerpen.

De oorzaak dat de duivelse bende, dat wil zeggen, de hellen, toen op die wijze woedden, was omdat het Goddelijke dat door de hemel heengaat en dat vóór de Komst van de Heer het Goddelijk Menselijke was, niet machtig genoeg was tegen de boosheden en de valsheden die zo onmetelijk waren toegenomen.

Daarom behaagde het het Goddelijke Zelf om het menselijke aan te nemen en dit Goddelijk te maken en toen tegelijk, door in Zich toegelaten gevechten, die duivelse bende in de hellen te werpen en daar op te sluiten en aan de hemelen te onderwerpen; en daarbij ook de hemelen zelf in orde te brengen.

Krachtens deze gevechten wordt de Heer in de eerste plaats Krijgsman genoemd; en daarna, dat Hij, toen Hij dus de hellen had overwonnen en de Gerechtigheid was geworden, uit de Goddelijke macht de mensen beschermt en wel voortdurend en vooral in de gevechten van de verzoekingen.

Dat de Heer alleen en uit Zich tegen de hellen gestreden en die overwonnen heeft, staat als volgt bij Jesaja: ‘Het gericht is achterwaarts geworpen en de gerechtigheid stond van verre, want de waarheid struikelde op de straat en de rechtheid kan niet aankomen, terwijl de waarheid is weggenomen en hij die van het boze wijkt, is onzinnig.

Jehovah zag en het was boos in Zijn ogen, dat er geen gericht was; en Hij zag dat er geen man was en Hij ontzette Zich dat er geen was die tussenbeide kwam; daarom heeft Zijn arm Hem heil beschikt en Zijn gerechtigheid wekte Hem op; vandaar trok Hij de gerechtigheid aan zoals een pantsier en de helm des heils op Zijn hoofd’, (Jesaja 59:14-17).

Hier wordt de staat van die tijd in de ene en de andere wereld beschreven, en dat de Heer uit Zich alleen de gevallen staat herstelde.

Evenzo bij dezelfde: ‘Wie is Deze Die uit Edom komt, dieprood de gewaden uit Bozra; Deze, eerwaardig in Zijn gewaad, voortgaand in de veelheid van Zijn sterkte; Ik Die spreek in gerechtigheid, groot tot heil; Ik heb de wijnpers alleen getreden en van de volken was er geen man met Mij, weswege hun overwinning is gespat op Mijn klederen; want de dag van de wraak is in Mijn hart en het jaar van Mijn verlosten was gekomen; Ik zag rondom, maar er was geen die hielp en Ik ontzette Mij, maar er was geen die ondersteunde; daarom heeft Mijn arm Mij heil beschikt’, (Jesaja 63:1-5).

Hieruit kan vaststaan dat de Heer alleen in de wereld heeft gestreden tegen de hellen en die heeft overwonnen.

Met de gevechten en de overwinningen op de hellen is het als volgt gesteld; hij die ze eenmaal heeft overwonnen, overwint ze voortdurend, want door de overwinning verwerft hij zich macht daarover; hij bevestigt immers voor zoveel in zich het goede dat van de liefde is en het ware dat van het geloof is en eigent het zich ook voor zoveel toe, waartegen de hellen daarna niets wagen.

De Heer heeft, toen Hij in de wereld was, de gevechten van de verzoekingen in Zich uit alle hellen toegelaten en daardoor het Menselijke in Zich Goddelijk gemaakt en toen tegelijk de hellen voor altijd onder Zijn gehoorzaamheid gebracht, zie de nrs.1663, 1668, 1690, 1692, 1737, 1813, 1820, 2776, 2786, 2795, 2803, 2814, 2816, 4287.

Vandaar komt het dat de Heer alleen over de hellen macht heeft tot in het eeuwige en Hij uit de Goddelijke macht voor de mens strijdt.

Vandaar nu komt het dat de Heer Krijsman wordt genoemd en eveneens Held, zoals bij Jesaja: ‘Jehovah zal zoals een Held uitgaan, zoals een Man der oorlogen zal Hij de ijver opwekken, Zijn vijanden zal Hij overweldigen’, (Jesaja 42:13); en bij David: ‘Wie is de Koning der heerlijkheid; Jehovah de Sterke en de Held, Jehovah de Krijgsheld; Wie is deze Koning der heerlijkheid, Jehovah Zebaoth’, (Psalm 24:8,10).

Waar in het Woord een oorlog wordt vermeld, wordt in de innerlijke zin een geestelijke oorlog verstaan, namelijk tegen de valsheden en de boosheden, of wat hetzelfde is, tegen de duivel, dat wil zeggen tegen de hellen, nrs. 1664, 2686.

Over de oorlogen of de gevechten van de Heer tegen de hellen, wordt in de innerlijke zin gehandeld, zowel in de historische als in de profetische teksten van het Woord; eveneens over de oorlogen en gevechten van de Heer voor de mens.

Bij de Ouden, bij wie de Kerk van de Heer was, was ook een Woord, zowel historisch als profetisch, dat heden ten dage niet meer voorhanden is; het historische Woord werd genoemd het Boek der Oorlogen van Jehovah en het profetische Woord, de Uitspraken; dit Woord wordt vermeld bij Mozes, (Numeri 21:14,27); dat met dat Woord daar in vers 27 de profetische dingen worden aangeduid, blijkt uit de betekenis van dat Woord in (Numeri 23:17,18; 24:3,15); onder de oorlogen van Jehovah werden daar verstaan de gevechten en de overwinningen van de Heer tegen de hellen, toen Hij in de wereld was; en eveneens de voortdurende gevechten en overwinningen daarna voor de mens, voor de Kerk en voor Zijn rijk.

Want de hellen willen zich aanhoudend oprichten; zij hijgen immers naar niets anders dan naar heerschappij, maar zij worden teruggedreven door de Heer alleen; hun pogingen om zich op te werpen verschijnen zoals een opborrelen en zoals de uitwerpingen aan de rug bij de mens; maar even vaak als zij dit proberen, worden verscheidenen daar des te dieper neergeworpen.