3323. Vers 31, 32, 33. En Jakob zei: Verkoop mij als heden uw eerstgeboorte. En Ezau zei: Zie, ik ga sterven en waartoe is mij dit, de eerstgeboorte. En Jakob zei: Zweer mij als heden; en hij zwoer hem; en hij verkocht aan Jakob zijn eerstgeboorterecht. Jakob zei, betekent de leer van het ware; verkoop mij als heden uw eerstgeboorte, betekent dat, naar de tijd genomen, de leer van het ware schijnbaar eerder was; en Ezau zei, betekent de leer van het ware; zweer mij als heden; en hij zwoer hem, betekent de bevestiging; en hij verkocht aan Jakob zijn eerstgeboorterecht, betekent dat intussen de voorrang was vergund.

1496. Dat de woorden ‘Ik zou haar mij tot een vrouw genomen hebben’ betekenen, dat aldus het ware geschonden had kunnen worden, dat met het hemelse verbonden moest worden, kan nu uit hetgeen gezegd is blijken, voorts uit hetgeen boven bij vers 13 is gezegd. Daarmee, dat het ware met het hemelse verbonden moet worden, is het aldus gesteld: het ware, dat van de knapenjaren af geleerd wordt, is op zichzelf beschouwd slechts een vat bestemd om het hemelse te ontvangen dat daarin gelegd kan worden. Het ware heeft uit zichzelf niet enig leven, maar alleen door het hemelse dat invloeit; het hemelse is liefde en naastenliefde; al het ware komt daar vandaan; en omdat al het ware daar vandaan komt, is het niet anders dan een zeker vat. De waarheden zelf komen ook in het andere leven duidelijk op deze wijze uit; daar beschouwt men de waarheden niet als waarheden, maar naar het leven dat er in is, dat wil zeggen, naar de hemelse dingen, die in de waarheden tot de liefde en de naastenliefde behoren. Door de liefde en de naastenliefde worden de waarheden hemels, en worden zij hemelse waarheden genoemd. Hieruit kan thans blijken, wat het verstandelijk ware is, voorts dat het verstandelijk ware bij de Heer de weg geopend heeft naar de hemelse dingen. Iets anders is het wetenschappelijk ware, iets anders het redelijk ware en iets anders het verstandelijk ware; zij volgen op elkaar. Het wetenschappelijk ware behoort tot de wetenschap; het redelijk ware is het door de rede bevestigde wetenschappelijk ware; het verstandelijk ware is met de innerlijke gewaarwording verbonden, dat iets zo is; dit ware was bij de Heer in de knapenjaren, en opende bij Hem de weg tot de hemelse dingen.

202. De Oudste Kerk, welke een hemels mens was, was van dien aard dat zij niet alleen niet van de boom van kennis at, dat wil zeggen: uit het zinnelijke en wetenschappelijke leren wat van het geloof is, maar het was haar zelfs niet eens vergund die boom aan te raken, dat wil zeggen: uit het zinnelijke en wetenschappelijke over iets denken wat deel van het geloof uitmaakt, zodat zij niet van het hemelse leven in het geestelijke leven, en zo verder zouden wegzinken. Van deze aard is ook het leven van de hemelse engelen; zij die onder hen nog inniger hemels zijn, staan zelfs niet eens toe, dat het geloof of wat ook maar met het geestelijke verband houdt, genoemd wordt, zij verstaan in plaats van het geloof de liefde en dit met een onderscheid dat alleen aan hen bekend is. Zo leiden zij alles wat tot het geloof behoort, van de liefde en de naastenliefde af. Nog minder verdragen zij het, om iets van redenering, het allerminst.om iets wetenschappelijks over het geloof te horen, want zij hebben een innerlijke gewaarwording van de Heer door middel van de liefde omtrent wat goed en waar is; uit deze gewaarwording weten zij onmiddellijk of iets zó is of anders. Wordt er dan ook iets van het geloof gezegd, dan antwoorden zij niet anders dan dat het zo is of niet zo is, daar zij het van de Heer uit voelen. Dit is het wat de woorden van de Heer betekenen bij Mattheüs:

‘Laat dan uw woord zijn ja, ja of neen, neen; wat boven deze is, is uit het boze’, (Mattheüs 5:37). Ziehier, waarom het hun zelfs niet veroorloofd was, de vrucht van de boom van kennis aan te raken, want door dat te doen, waren ze in het kwade, of zouden daaraan sterven. Dit daargelaten, spreken de hemelse engelen onder elkaar net als de andere over verschillende dingen, maar in een hemelse, uit de liefde gevormde, van de liefde afgeleide taal, welke onuitsprekelijker is dan de taal van de geestelijke engelen.