1384. Wat de eerste soort betreft, die de engelen eigen is, en daarin bestaat, dat zij innerlijk gewaarworden, wat waar en goed is, en gewaarworden wat van de Heer komt, en wat van henzelf, en verder ook van waar en hoedanig datgene is wat zij denken, spreken en doen, wanneer het uit henzelf komt. Het werd mij gegeven met de zonen van de Oudste Kerk te spreken over hun innerlijke gewaarwording; zij zeiden dat zij niets uit zichzelf denken of denken kunnen, en niets uit zichzelf willen, maar dat zij bij alles, wat zij in het algemeen en in het bijzonder denken en willen en gewaarworden, wat van de Heer en wat van elders komt, en dat zij niet alleen gewaarworden, hoeveel van de Heer en hoeveel als van henzelf komt, maar ook, wanneer iets als van henzelf komt, waar het dan vandaan komt, van welke engelen, en verder van welke aard die engelen zijn, van welke aard hun gedachten, met alle verscheidenheid, en zo dus welke invloed het is, en ontelbare andere dingen meer. De innerlijke gewaarwording van deze soort zijn van een grote verscheidenheid; bij de hemelse engelen, die in de liefde tot de Heer zijn, bestaat een innerlijke gewaarwording van het goede en vandaar van al wat tot het ware behoort, en omdat zij uit het goede het ware gewaarworden, laten zij niet toe dat er gesproken, nog minder dat er geredeneerd wordt over het ware, maar zij zeggen: zo is het of zo is het niet. De geestelijke engelen echter, die ook innerlijke gewaarwording hebben, maar niet van dien aard als de hemelse engelen, spreken over het ware en het goede; niettemin worden zij het ware en het goede gewaar, maar met onderscheid, want de verscheidenheden van deze innerlijke gewaarwording zijn ontelbaar. De verscheidenheden rusten hierop, dat zij gewaarworden of iets komt van de wil van de Heer, of dat Hij het vergunt, of dat Hij het toelaat, waartussen een scherp onderscheid ligt.

3528. 'Perhaps my father will feel me' means an inmost degree of perception. This is clear from the meaning of 'feeling' and so perceiving with the senses as the inmost and the all of perception, and from the meaning of 'father' as good, in this case Divine Good, since the Lord is the subject. The reason why 'feeling' means the inmost and the all of perception is that all sensory awareness is related to the sense of touch, and it has its origin in and arises from the power of perception. For sensory awareness is nothing else than the external aspect of the power of perception, and the power of perception is nothing else than the internal aspect of sensory awareness. What perception or the power of perception is, see 104, 371, 495, 503, 521, 536, 1383-1398, 1616, 1919, 2145, 2171, 2831. What is more, all sensory awareness and all power of perception, seemingly so various, are related to one single general and universal sense, namely that of touch. The variants of this - which is what taste, smell, hearing, and sight are - being forms of external sensory awareness are nothing else than different kinds of touch which owe their existence to internal sensory awareness, which is the power of perception. These matters could be corroborated by much experience, but this will be done in the Lord's Divine mercy in its own proper place. From this it is evident that 'feeling' in the internal sense is the inmost and the all of perception. Furthermore all power of perception, which is the internal aspect of sensory awareness, arises out of good, but not out of truth except from good by way of truth. For the Lord's Divine life flows into good and by way of that good into truth, and in this way gives rise to perception. From this it may be seen what 'supposing my father feels me' means, namely the inmost and the all of perception coming from good, and so from the Lord's Divine Good.

1388. The second kind of perception, as has been stated, is common to all, existing with angels to the height of perfection, and with spirits according to the particular character of each one; that is to say, they know the character of another as soon as he approaches, even when he does not say a word. It shows itself immediately by means of a certain remarkable influx. A good spirit is recognized not only from the goodness within him but also from the faith there, and from each word he uses as he is speaking, while a wicked spirit is recognized from his wickedness and unbelief, and from each word he uses as he is speaking. They are recognized so plainly that one could never be mistaken. Something similar occurs among men who likewise, from another person's gestures, looks, and speech, are sometimes able to know what he is thinking, even though something different is expressed in his speech. With man such knowledge is natural, but it has its origin in and receives its character from that which exists in spirits, and so from the spirit of the individual himself and from his communication with the world of spirits. This communicative perception from this source derives in the first place from the Lord's will that all goods should be communicable and that all people should be stirred by mutual love and so be happy. This being so, such perception reigns universally among spirits also.