1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

198. Verses 2-3 And the woman said to the serpent, Of the fruit from the tree of the garden we are to eat; but of the fruit from the tree which is in the middle of the garden God has said, You shall not eat of it nor touch it, or else you will die. 'The fruit from the tree of the garden' is the good and truth revealed to them from the Most Ancient Church. 'The fruit from the tree which was in the middle of the garden, of which they were not to eat' is the good and truth of faith, which they were forbidden to learn from themselves. 'Not to touch it' means that they were forbidden to think about the good and truth of faith from themselves, that is, from sensory perception and factual knowledge. 'Or else they would die' means that faith, that is, all wisdom and intelligence, would in this way perish.