1384. Wat de eerste soort betreft, die de engelen eigen is, en daarin bestaat, dat zij innerlijk gewaarworden, wat waar en goed is, en gewaarworden wat van de Heer komt, en wat van henzelf, en verder ook van waar en hoedanig datgene is wat zij denken, spreken en doen, wanneer het uit henzelf komt. Het werd mij gegeven met de zonen van de Oudste Kerk te spreken over hun innerlijke gewaarwording; zij zeiden dat zij niets uit zichzelf denken of denken kunnen, en niets uit zichzelf willen, maar dat zij bij alles, wat zij in het algemeen en in het bijzonder denken en willen en gewaarworden, wat van de Heer en wat van elders komt, en dat zij niet alleen gewaarworden, hoeveel van de Heer en hoeveel als van henzelf komt, maar ook, wanneer iets als van henzelf komt, waar het dan vandaan komt, van welke engelen, en verder van welke aard die engelen zijn, van welke aard hun gedachten, met alle verscheidenheid, en zo dus welke invloed het is, en ontelbare andere dingen meer. De innerlijke gewaarwording van deze soort zijn van een grote verscheidenheid; bij de hemelse engelen, die in de liefde tot de Heer zijn, bestaat een innerlijke gewaarwording van het goede en vandaar van al wat tot het ware behoort, en omdat zij uit het goede het ware gewaarworden, laten zij niet toe dat er gesproken, nog minder dat er geredeneerd wordt over het ware, maar zij zeggen: zo is het of zo is het niet. De geestelijke engelen echter, die ook innerlijke gewaarwording hebben, maar niet van dien aard als de hemelse engelen, spreken over het ware en het goede; niettemin worden zij het ware en het goede gewaar, maar met onderscheid, want de verscheidenheden van deze innerlijke gewaarwording zijn ontelbaar. De verscheidenheden rusten hierop, dat zij gewaarworden of iets komt van de wil van de Heer, of dat Hij het vergunt, of dat Hij het toelaat, waartussen een scherp onderscheid ligt.

202. The Most Ancient Church, which was celestial man, was not only forbidden to eat from the tree of knowledge, that is, to learn that which comprised faith from sensory evidence and from facts; it was not even allowed 'to touch that tree', that is, even to think from sensory evidence and from facts about anything that was a matter of faith. This was to prevent them slumping from celestial to spiritual life, and in this way going down further still. The life of celestial angels is also the same. Those of them who are more interiorly celestial do not even allow faith to be mentioned or anything whatever which has a spiritual origin. If others mention it they perceive love instead of faith, with a difference known only to themselves. Thus anything that is a matter of faith they derive from love and charity. Still less do they allow themselves to listen to anything of a rational nature concerning faith, and least of all to anything of a factual nature; for they possess from the Lord by way of love a perception of what good and truth are. From perception they know instantly whether something is so or not so. Consequently when any statement about faith is made their response is either That is so, or That is not so, for they are perceiving from the Lord. This is what the Lord's words mean in Matthew,

Let your words be, YES, YES, NO, NO; anything beyond this is from evil. ¹ Matthew 5:37.

The present verse in Genesis says that they were not allowed even to touch the fruit of the tree of knowledge, for if they did touch it, they would be subject to evil, that is, they would consequently die. All the same, celestial angels, like others, discuss various matters among themselves, but they do so in celestial language that is formed by, and derived from, love, a language that is more indescribable than the language of spiritual angels.

Fotnoter: