Nykyrkligt Bibelstudium

Bibeln

 

Λευιτικόν 4

Studie

   

1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

2 Λαλησον προς τους υιους Ισραηλ, λεγων, Εαν ψυχη τις αμαρτηση εξ αγνοιας και εκ των οσα ειναι προστεταγμενον υπο του Κυριου να μη πραττωνται πραξη τι εξ αυτων·

3 εαν μεν ο ιερευς ο κεχρισμενος αμαρτηση ωστε να ενοχοποιηση τον λαον, τοτε θελει φερει, δια την αμαρτιαν αυτου την οποιαν ημαρτησε, μοσχον βοος αμωμον προς τον Κυριον δια προσφοραν περι αμαρτιας.

4 Και θελει φερει τον μοσχον εις την θυραν της σκηνης του μαρτυριου ενωπιον του Κυριου· και θελει επιθεσει την χειρα αυτου επι την κεφαλην του μοσχου, και θελουσι σφαξει τον μοσχον ενωπιον του Κυριου.

5 Και θελει λαβει ο ιερευς ο κεχρισμενος απο του αιματος του μοσχου και φερει αυτο εις την σκηνην του μαρτυριου·

6 και θελει εμβαψει ο ιερευς τον δακτυλον αυτου εις το αιμα και θελει ραντισει απο του αιματος επτακις ενωπιον του Κυριου, εμπροσθεν του καταπετασματος του αγιαστηριου.

7 Και θελει βαλει ο ιερευς απο του αιματος επι τα κερατα του θυσιαστηριου του ευωδους θυμιαματος, το οποιον ειναι ενωπιον του Κυριου εν τη σκηνη του μαρτυριου· και θελει χυσει παν το αιμα του μοσχου εις την βασιν του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος, το οποιον ειναι εις την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

8 Και απαν το στεαρ του μοσχου της περι αμαρτιας προσφορας θελει αφαιρεσει απ' αυτου· το στεαρ το περικαλυπτον τα εντοσθια, και απαν το στεαρ το επι των εντοσθιων·

9 και τους δυο νεφρους και το στεαρ το επ' αυτων το προς τα πλευρα, και τον επανω λοβον του ηπατος, τον οποιον μετα των νεφρων θελει αφαιρεσει,

10 καθ' ον τροπον αφαιρειται απο του μοσχου της θυσιας της ειρηνικης· και θελει καυσει αυτα ο ιερευς επι του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος·

11 και το δερμα του μοσχου και παν το κρεας αυτου μετα της κεφαλης αυτου και μετα των ποδων αυτου και τα εντοσθια αυτου και την κοπρον αυτου·

12 και θελει φερει ολον τον μοσχον εξω του στρατοπεδου εις τοπον καθαρον, οπου χυνεται η στακτη, και θελει καυσει αυτον επι ξυλων δια πυρος· οπου χυνεται η στακτη, θελει καυθη.

13 Εαν δε πασα η συναγωγη του Ισραηλ αμαρτηση εξ αγνοιας και το πραγμα κρυφθη απο των οφθαλμων της συναγωγης και εκ των οσα ειναι προστεταγμενον υπο του Κυριου να μη πραττωνται, πραξωσι και ηναι ενοχοι·

14 οταν γνωρισθη η αμαρτια την οποιαν ημαρτησαν κατα τουτο, τοτε θελει προσφερει η συναγωγη μοσχον εκ βοων δια την αμαρτιαν και θελει φερει αυτον εμπροσθεν της σκηνης του μαρτυριου.

15 Και οι πρεσβυτεροι της συναγωγης θελουσιν επιθεσει τας χειρας αυτων επι την κεφαλην του μοσχου ενωπιον του Κυριου· και θελουσι σφαξει τον μοσχον ενωπιον του Κυριου.

16 Και ο ιερευς ο κεχρισμενος θελει φερει απο του αιματος του μοσχον εις την σκηνην του μαρτυριου·

17 και θελει εμβαψει ο ιερευς τον δακτυλον αυτου εις το αιμα και θελει ραντισει επτακις ενωπιον του Κυριου εμπροσθεν του καταπετασματος·

18 και θελει βαλει απο του αιματος επι τα κερατα του θυσιαστηριου, του ενωπιον του Κυριου, το οποιον ειναι εν τη σκηνη του μαρτυριου· και θελει χυσει παν το αιμα εις την βασιν του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος, το οποιον ειναι εις την θυραν της σκηνης του μαρτυριου.

19 Και παν το στεαρ αυτου θελει αφαιρεσει απ' αυτου και καυσει επι του θυσιαστηριου.

20 Και θελει καμει εις τον μοσχον καθ' ον τροπον εκαμεν εις τον μοσχον της περι αμαρτιας προσφορας· ουτω θελει καμει εις αυτον· και θελει καμει εξιλεωσιν υπερ αυτων ο ιερευς και θελει συγχωρηθη εις αυτους.

21 Και θελει εκβαλει τον μοσχον εξω του στρατοπεδου και καυσει αυτον, καθως εκαυσε τον πρωτον μοσχον· ειναι προσφορα περι αμαρτιας υπερ της συναγωγης·

22 Οταν δε αρχων τις αμαρτηση και πραξη εξ αγνοιας τι εκ των οσα ειναι προστεταγμενον υπο Κυριου του Θεου αυτου να μη πραττωνται, και ηναι ενοχος·

23 η εαν η αμαρτια αυτου, την οποιαν ημαρτησε, γνωστοποιηθη εις αυτον, τοτε θελει φερει την προσφοραν αυτου, τραγον εξ αιγων, αρσενικον αμωμον.

24 και θελει επιθεσει την χειρα αυτου επι την κεφαλην του τραγου, και θελουσι σφαξει αυτο εν τω τοπω οπου σφαζουσι το ολοκαυτωμα ενωπιον του Κυριου· ειναι προσφορα περι αμαρτιας.

25 Και θελει λαβει ο ιερευς απο του αιματος της περι αμαρτιας προσφορας δια του δακτυλου αυτου, και βαλει επι τα κερατα του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος και θελει χυσει το αιμα αυτου εις την βασιν του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος.

26 Και απαν το στεαρ αυτου θελει καυσει επι του θυσιαστηριου, ως το στεαρ της θυσιας της ειρηνικης προσφορας· και θελει καμει εξιλεωσιν υπερ αυτου ο ιερευς περι της αμαρτιας αυτου, και θελει συγχωρηθη εις αυτον.

27 Εαν δε ψυχη τις εκ του λαου της γης αμαρτηση εξ αγνοιας, πραττων τι εκ των οσα ειναι προστεταγμενον υπο του Κυριου να μη πραττωνται, και ηναι ενοχος.

28 η εαν γνωστοποιηθη εις αυτον η αμαρτια αυτου την οποιαν ημαρτησε· τοτε θελει φερει την προσφοραν αυτου, τραγον εξ αιγων, θηλυκον αμωμον, δια την αμαρτιαν αυτου την οποιαν ημαρτησε·

29 και θελει επιθεσει την χειρα αυτου επι την κεφαλην της περι αμαρτιας προσφορας, και θελουσι σφαξει την περι αμαρτιας προσφοραν εν τω τοπω του ολοκαυτωματος.

30 Και θελει λαβει ο ιερευς δια του δακτυλου αυτου απο του αιματος αυτου, και βαλει επι τα κερατα του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος και παν το αιμα αυτου θελει χυσει εις την βασιν του θυσιαστηριου·

31 και παν το στεαρ αυτου θελει αφαιρεσει, καθως αφαιρειται το στεαρ απο της θυσιας της ειρηνικης προσφορας· και θελει καυσει αυτο ο ιερευς επι του θυσιαστηριου εις οσμην ευωδιας προς τον Κυριον· και θελει καμει εξιλεωσιν υπερ αυτου ο ιερευς, και θελει συγχωρηθη εις αυτον.

32 Εαν δε φερη προβατον δια προσφοραν αυτου περι αμαρτιας, θελει φερει αυτο θηλυκον αμωμον·

33 και θελει επιθεσει την χειρα αυτου επι την κεφαλην της περι αμαρτιας προσφορας, και θελουσι σφαξει αυτο δια προσφοραν περι αμαρτιας, εν τω τοπω οπου σφαζουσι το ολοκαυτωμα.

34 Και θελει λαβει ο ιερευς απο του αιματος της περι αμαρτιας προσφορας δια του δακτυλου αυτου και βαλει επι τα κερατα του θυσιαστηριου του ολοκαυτωματος και απαν το αιμα αυτου θελει χυσει εις την βασιν του θυσιαστηριου·

35 και θελει αφαιρεσει παν το στεαρ αυτου, καθως αφαιρειται το στεαρ του προβατου απο της θυσιας της ειρηνικης προσφορας· και θελει καυσει αυτα ο ιερευς επι του θυσιαστηριου κατα τας προσφορας τας γινομενας δια πυρος εις τον Κυριον· και θελει καμει ο ιερευς εξιλεωσιν περι της αμαρτιας αυτου την οποιαν ημαρτησε, και θελει συγχωρηθη εις αυτον.

   

Från Swedenborgs verk

 

Arcana Coelestia #9824

Studera detta avsnitt

  
/ 10837  
  

9824. 'And an ephod' means Divine Truth there in an outward form, in which inner things terminate. This is clear from the meaning of 'an ephod' as Divine Truth in an outward form. The reason why 'an ephod' has this meaning is that Aaron's holy garments represented forms of Divine Truth in the spiritual kingdom, in their proper order, see above in 9822, and the ephod was the outermost of the three garments, Aaron's holy garments being the ephod, the robe, and the checkered tunic. Not only does what is outermost contain inner things; but inner things also terminate in it. This applies to the human body, and therefore also applies to the heavens, to which aspects of the human body correspond. It applies similarly to truths and forms of good, for both these constitute the heavens.

[2] Since the ephod represented the most external part of the Lord's spiritual kingdom it was holier than all the other garments; and on it there was the breastplate containing the Urim and Thummim, by means of which answers from the Divine were given. The reason why the most external part is holier than the things within is that what is outermost contains all inner things in their proper order. It contains them in an outward form and in a connection which are so perfect that if what is outermost were taken away the things within would disintegrate; for the things within not only terminate there, but also exist together there. The truth of this may be recognized by people who know about the nature of things that succeed one another and those that exist together with one another, namely that those which succeed one another, that is, proceed and follow one another in their proper order, also stand together with one another at the last and lowest levels. Let end, cause, and effect exemplify this. The end is the first in order, the cause is the second, and the effect is the last and lowest, so that these too progress one after another. Yet within the effect, which is last, the cause at the same time manifests itself, as does the end within the cause. Consequently the effect is the completion of the inner or prior things, which have also been brought together in it and lodge there.

[3] The situation is similar with human will, thought, and action; will comes first, thought second, and action last. Action is also the effect that has the two prior or inner things existing together within it. For to the extent that action contains what the person thinks and what the person wills, inner things are contained in a form and in connection. This explains why the Word says that a person will be judged according to his deeds or works, which means that he will be judged according to his thought and will, for these are present within deeds as the soul is within its body. Now since inner things present themselves together in what is last and lowest, then if the order is perfect that which is last and lowest, as has been stated, is held to be holier than the inner things, because it is there that the holiness of the inner things exists in its fullness.

[4] Since inner things exist together in the last and lowest in the same way, as has been stated, as a person's thought and will - or, on a spiritual level, his faith and love - exist together in his deeds or works, John more than all the other disciples was loved by the Lord and leaned on His breast, John 13:23; 21:20, 22. This was because that disciple represented the works of charity, see Prefaces to Genesis 18, 22, and also 3934. This too shows why what is outermost or last within perfect order is holier than the things within if considered separately from it. For when the Lord is present in what is last and lowest He is at the same time present on all levels; and when He is present in it inner things are contained in their proper order, connection, and form, and are under His control and guidance, subject to His good will. This is the arcanum that was meant in 9360, as you may see.

[5] This then is the reason why the ephod, being representative of the last and lowest part of the Lord's spiritual kingdom, was held to be holier than the rest of the garments belonging to the priestly office. Therefore the ephod was the chief of the priestly vestments, being made from threads of gold in among the violet, purple, twice-dyed scarlet, and fine twined linen, Exodus 39:3, though the rest of the priests had ephods made of linen, 1 Samuel 2:18; 22:18. This goes to explain why the word 'ephod' stood for a priest's whole attire and why he was said 'to wear the ephod', meaning that he was a priest, 1 Samuel 2:28; 14:3. It also goes to explain why the breastplate was tied to the ephod and why answers were given through the Urim and Thummim there. That is to say, this vestment was a representative sign of the lowest part of the Lord's spiritual kingdom, and answers from God present themselves in things last and lowest; for they pass through all the inner levels one after another, declaring themselves on the last and lowest because they terminate there. The fact that answers were given when they wore the ephod is clear from 1 Samuel 23:6-13; 30:7-8, and also in Hosea,

The children of Israel sat many days with no king, and no prince, and no sacrifice, and no pillar, and no ephod, and no teraphim 1 . Hosea 3:4.

'Teraphim' means answers from God, for in former times answers were given through them, Zechariah 10:2. Furthermore the word 'ephod' in the original language is derived from the root 'to enclose all inner things', as is evident from the meaning of that word in Exodus 29:5; Leviticus 8:7.

Fotnoter:

1. A plural Hebrew word denoting images

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.

©2024 New Christian Bible Study Corporation. All rights reserved. Printed from newchristianbiblestudy.org