457. XII. Aangezien het echtelijke van één man met één echtgenote het juweel is van het menselijk leven en de bewaarplaats van de christelijke godsdienst.
Deze twee zijn het die universeel en afzonderlijk in het gehele voorafgaande deel, over de echtelijke liefde en de verrukkingen van haar wijsheid, zijn aangetoond.
Dat zij het juweel van het menselijk leven is, komt omdat het leven van de mens zodanig is als die liefde bij hem is; zij maakt immers het binnenste van zijn leven; want zij is het leven van de wijsheid samenwonend met haar liefde en van de liefde samenwonend met haar wijsheid en daarvandaan is het leven van de verrukkingen van elk van beide; in één woord: de mens is een levende ziel door die liefde.
Vandaar komt het dat het echtelijke van één man met één echtgenote het juweel van het menselijk leven wordt genoemd.
Dit wordt bevestigd uit deze dingen hiervoor vermeld.
Dat er met één echtgenote waarlijk echtelijke vriendschap, vertrouwen en potentie is, omdat er het éénzijn van de gemoederen is, nrs. 333, 334; dat er in haar en uit haar hemelse gezegendheid, geestelijke gelukzaligheid en daaruit natuurlijke verkwikking is, waarin vanaf den beginne is voorzien voor hen die in de waarlijk echtelijke liefde zijn, nr. 335; dat zij is de fundamentele liefde van alle hemelse, geestelijke en daaruit van alle natuurlijke liefden en dat in die liefde is verzameld alle vreugde en alle blijdschap van eersten tot laatsten, nrs. 65-69; en dat zij in haar oorsprong beschouwd het spel van de wijsheid en van de liefde is, is ten volle aangetoond in het werk ‘de Verrukkingen van de Wijsheid ten aanzien van de Echtelijke Liefde’, dat het eerste deel van dit werk vormt.
