3864. Mijn verdrukking, namelijk daar Jehovah heeft gezien; dat dit betekent de staat van het bereiken van het goede, staat vast uit de betekenis van de verdrukking, namelijk de verzoeking, nr. 1846;

en omdat deze het middel is om het goede te bereiken, wordt hier door mijn verdrukking aangeduid de staat van het ware, dat het uiterlijke is, komen tot het goede, dat het innerlijke is.

6557. 'And Joseph's brothers saw that their father had died' means the things which had become alienated from truth and good, and a discernment that the Church had been restored to life. This is clear from the meaning of 'seeing' as understanding and discerning, dealt with in 2150, 2325, 2807, 3764, 3863, 4403-4421, 4567, 4723, 5400; from the representation of the sons of Jacob, to whom 'Joseph's brothers' refers here, as the things which had become alienated from truth and good (for when they wanted to kill Joseph but sold him, they represented things alienated from truth and good; and the fact that this state is meant here is evident from the words they now use, 'They said, perhaps Joseph will hate us and will fully return to us all the evil with which we repaid him', so that they had a contrary representation at that point); from the meaning of 'having died' as having been restored to life - referring in this instance to the Church - dealt with in 3326, 3498, 3505, 4618, 4621, 6036, 6221; and from the representation of Israel, to whom 'father' refers here, as the Church, dealt with in 4286, 6426. From all this it is evident that 'Joseph's brothers saw that their father had died' means a discernment by the things which had become alienated from truth and good that the Church had been restored to life.

3080. Dat de woorden ‘en het meisje was zeer goed van aanzien’ de schoonheid van de aandoening van het ware betekenen, blijkt uit de betekenis van het meisje, namelijk de aandoening waarin onschuld is, waarover nr. 3067.

Dat ‘zeer goed van aanzien’ de schoonheid betekent – hier van de aandoening van het ware, omdat er gezegd wordt ‘het meisje’ – komt, omdat alle schoonheid uit het goede voortkomt, waarin onschuld is. Het goede zelf, wanneer het uit de innerlijke mens in de uiterlijke vloeit, maakt het schone; al het menselijk schone komt daaruit voort. Dit kan ook hieruit blijken, dat niemand wordt aangedaan door het gelaat van een ander, maar door de aandoening die van het gelaat afstraalt; en dat zij die in het goede zijn, worden aangedaan door de aandoening van het goede die er is en voor zoveel als er onschuld in het goede is. Zo is dus het geestelijke in het natuurlijke, dat aandoet, echter niet het natuurlijk zonder het geestelijke; op een dergelijke wijze worden zij, die in het goede zijn, door kleine kinderen aangedaan, die aan hen in die mate schoon verschijnen als er onschuld van de naastenliefde in het gezichtje is of in het gebaar en spraak. Dat het de goedheid en de naastenliefde is, die het schone vormt en maakt, zie nr. 553. Vandaar nu komt het dat de woorden ‘het meisje was zeer goed van aanzien’ de schoonheid betekenen van de aandoening van het ware, waarin het goede is.