ബൈബിൾ

 

Genesis 35

പഠനം

   

1 At sinabi ng Dios kay Jacob, Tumindig ka, umahon ka sa Bethel, at tumahan ka roon; at gumawa ka roon ng isang dambana sa Dios na napakita sa iyo nang ikaw ay tumatakas mula sa harap ng iyong kapatid na si Esau.

2 Nang magkagayo'y sinabi ni Jacob sa kaniyang sangbahayan, at sa lahat niyang kasama. Ihiwalay ninyo ang mga dios ng iba na nangasa inyo, at magpakalinis kayo, at magbago kayo ng inyong mga suot:

3 At tayo'y magsitindig at magsisampa tayo sa Bethel; at gagawa ako roon ng dambana sa Dios na sumagot sa akin sa araw ng aking kahapisan, at sumaakin sa daan na aking nilakaran.

4 At kanilang ibinigay kay Jacob ang lahat ng ibang pinaka dios na nasa kamay nila, at ang mga hikaw na nasa kanilang mga tainga; at itinago ni Jacob sa ilalim ng punong encina na malapit sa Sichem.

5 At sila'y naglakbay; at ang isang malaking sindak mula sa Dios ay sumabayan na nasa mga palibot nila, at hindi nila hinabol ang mga anak ni Jacob.

6 Sa gayo'y naparoon si Jacob sa Luz, na nasa lupain ng Canaan (na siyang Bethel), siya at ang buong bayang kasama niya.

7 At siya'y nagtayo roon ng isang dambana at tinawag niya ang dakong yaon na El-beth-el; sapagka't ang Dios ay napakita sa kaniya roon, nang siya'y tumatakas sa harap ng kaniyang kapatid.

8 At namatay si Debora na yaya ni Rebeca, at nalibing sa paanan ng Bethel, sa ilalim ng encina, na ang pangalan ay tinawag na Allon-bacuth.

9 At ang Dios ay napakita uli kay Jacob, nang siya'y manggaling sa Padan-aram, at siya'y pinagpala.

10 At sinabi sa kaniya ng Dios, Ang pangalan mo'y Jacob; ang pangalan mo'y hindi na tatawagin pang Jacob kundi Israel ang itatawag sa iyo: at tinawag ang kaniyang pangalan na Israel.

11 At sinabi sa kaniya ng Dios, Ako ang Dios na Makapangyarihan sa lahat; ikaw ay lumago at dumami ka; isang bansa at isang kapisanan ng mga bansa ang magmumula sa iyo, at mga hari ay lalabas sa iyong balakang;

12 At ang lupaing ibinigay ko kay Abraham at kay Isaac, ay ibibigay ko sa iyo, at sa iyong lahi pagkamatay mo ay ibibigay ko ang lupain.

13 At ang Dios ay napailanglang mula sa tabi niya sa dakong pinakipagusapan sa kaniya.

14 At si Jacob ay nagtayo ng isang batong pinakaalaala sa dakong pinakipagusapan sa kaniya ng Dios, haliging bato: at binuhusan niya ng isang inuming handog at binuhusan niya ng langis.

15 At tinawag ni Jacob na Bethel ang dakong pinakipagusapan sa kaniya ng Dios.

16 At sila'y naglakbay mula sa Bethel; at may kalayuan pa upang dumating sa Ephrata: at nagdamdam si Raquel, at siya'y naghihirap sa panganganak.

17 At nangyari, nang siya'y naghihirap sa panganganak, na sinabi sa kaniya ng hilot, Huwag kang matakot, sapagka't magkakaroon ka ng isa pang anak na lalake.

18 At nangyari, nang nalalagot ang kaniyang hininga (sapagka't namatay siya), ay kaniyang pinanganlang Benoni: datapuwa't pinanganlan ng kaniyang ama na Benjamin.

19 At namatay si Raquel at inilibing sa daang patungo sa Ephrata (na siyang Bethlehem).

20 At nagtayo si Jacob ng isang batong pinakaalaala sa ibabaw ng kaniyang libingan: na siyang batong pinakaalaala ng libingan ni Raquel hanggang ngayon.

21 At naglakbay si Israel at iniladlad ang kaniyang tolda sa dako pa roon ng moog ng Eder.

22 At nangyari, samantalang tumatahan si Israel sa lupaing yaon, na si Ruben ay yumaon at sumiping kay Bilha, na babae ng kaniyang ama; at ito'y nabalitaan ni Israel. Labing dalawa nga ang anak na lalake ni Jacob.

23 Ang mga anak ni Lea, ay: si Ruben, na panganay ni Jacob, at si Simeon, at si Levi, at si Juda at si Issachar, at si Zabulon.

24 Ang mga anak ni Raquel, ay: si Jose at si Benjamin:

25 At ang mga anak ni Bilha, na alila ni Raquel, ay: si Dan at si Nephtali:

26 At ang mga anak ni Zilpa na alilang babae ni Lea, ay: si Gad at si Aser: ito ang mga anak ni Jacob na ipinanganak sa kaniya sa Padan-aram.

27 At naparoon si Jacob kay Isaac na kaniyang ama, sa Mamre, sa Kiriat-arba (na siyang Hebron), na doon tumahan si Abraham at si Isaac.

28 At ang mga naging araw ni Isaac ay isang daan at walong pung taon.

29 At nalagot ang hininga ni Isaac at namatay, at siya'y nalakip sa kaniyang bayan, matanda at puspos ng mga araw: at inilibing siya ng kaniyang mga anak na si Esau at si Jacob.

   

സ്വീഡൻബർഗിന്റെ കൃതികളിൽ നിന്ന്

 

Arcana Coelestia #4605

ഈ ഭാഗം പഠിക്കുക

  
/ 10837  
  

4605. 'Reuben, Jacob's firstborn' means the good of faith. This is clear from the meaning of 'the firstborn' as faith, dealt with in 352, 367, 2435, 3325; also from the representation of 'Jacob' as the good of natural truth, dealt with in 4538, and from that of 'Reuben' as the essential nature of faith. For in the genuine sense 'Reuben' means the truth of faith, 3861, 3866, but after the truth of faith has become good he means the good of faith. Furthermore faith essentially is charity, and so the truth of faith essentially is the good of faith, because it cannot have any existence at all unless it springs from charity - that is, truth cannot have any real existence unless it springs from good. This being so, once a person has been regenerated good occupies the first place, or is the firstborn, see 3325, 3494. This is the reason why 'Reuben, Jacob's firstborn' at this point means the good of faith. A similar instance of this meaning occurs in Moses,

May Reuben live and not die; and his mortal men will be [few in] numbers. Deuteronomy 33:6.

The reason 'Reuben' here means the good of faith is that in the Prophecy of Moses regarding the sons of Jacob, Reuben is placed first and Judah second, thus in a different ordering in this prophecy from that of Jacob in Genesis 49. For, as stated above at the end of 4603, the order in which their names appear is determined by the state belonging to the subject under discussion.

[2] Similarly in John,

I heard the number of the sealed, a hundred and forty-four thousand sealed out of every tribe - twelve thousand sealed out of the tribe of Judah, twelve thousand sealed out of the tribe of Reuben, twelve thousand sealed out of the tribe of Gad. Revelation 7:4-5.

In this case Judah is mentioned first, Reuben second, and Gad third. These three in this place make up a first group; and because the Lord's kingdom is the subject here, 'Judah' means celestial good such as exists in the inmost or third heaven, 'Reuben' spiritual good, which is the same as the good of faith, such as exists in the second or middle heaven, and 'Gad' the good of the natural, such as exists in the first heaven. But a different meaning is found in the prophecy of Deborah and Barak,

Princes in Issachar were with Deborah; and as was Issachar, so was Barak, into the valley he was sent under his command 1 - into the divisions of Reuben great decrees of the heart. Why do you dwell between two burdens to hear the hissings of the droves? - towards the divisions of Reuben great searchings of the heart. Judges 5:15-16.

Unless he knows what 'Issachar', 'Deborah', 'Barak', and 'Reuben' represent, and what 'princes', 'the valley', 'a division', 'decrees of the heart', 'two burdens' and 'the hissings of the droves' mean, no one can know what these words are used to mean. But 'Reuben', it is evident, means faith here.

അടിക്കുറിപ്പുകൾ:

1. literally, at his feet

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.