¹ Και θελεις καμει θυσιαστηριον εκ ξυλου σιττιμ, πεντε πηχων το μηκος και πεντε πηχων το πλατος· τετραγωνον θελει εισθαι το θυσιαστηριον· και το υψος αυτου τριων πηχων·

² και θελεις καμει τα κερατα αυτου επι των τεσσαρων γωνιων αυτου· τα κερατα αυτου θελουσιν εισθαι εκ του αυτου και θελεις περικαλυψει αυτο με χαλκον.

³ Και θελεις καμει τους στακτοδοχους λεβητας αυτου και τα πτυαρια αυτου και τας λεκανας αυτου και τας κρεαγρας αυτου και τα πυροδοχα αυτου· χαλκινα θελεις καμει παντα τα σκευη αυτου.

⁴ Και θελεις καμει δι' αυτο χαλκινην εσχαραν δικτυωτης εργασιας· και επι του δικτυου θελεις καμει τεσσαρας κρικους χαλκινους επι των τεσσαρων γωνιων αυτου.

⁵ Και θελεις θεσει αυτην υπο την περιοχην του θυσιαστηριου κατωθεν, ωστε το δικτυον να ηναι μεχρι του μεσου του θυσιαστηριου.

⁶ Και θελεις καμει μοχλους δια το θυσιαστηριον, μοχλους εκ ξυλου σιττιμ, και θελεις περικαλυψει αυτους με χαλκον·

⁷ και οι μοχλοι θελουσι τεθη εντος των κρικων και θελουσιν εισθαι οι μοχλοι επι των δυο πλευρων του θυσιαστηριου, δια να βασταζωσιν αυτο.

⁸ Κοιλον σανιδωτον θελεις καμει αυτο, καθως εδειχθη εις σε επι του ορους· ουτω θελουσι καμει.

⁹ Και θελεις καμει την αυλην της σκηνης· απο το νοτιον μερος προς μεσημβριαν θελουσιν εισθαι παραπετασματα δια την αυλην εκ βυσσου κεκλωσμενης, το μηκος εκατον πηχων δια το εν πλευρον.

¹⁰ Και οι εικοσι στυλοι αυτης και τα εικοσι υποβασια τουτων θελουσιν εισθαι χαλκινα· τα αγκιστρα των στυλων και αι ζωναι αυτων αργυρα.

¹¹ Και ομοιως κατα το βορειον πλευρον κατα μηκος θελουσιν εισθαι παραπετασματα, μηκος εκατον πηχων, και οι εικοσι στυλοι αυτων και τα εικοσι αυτων χαλκινα υποβασια· τα δε αγκιστρα των στυλων και αι ζωναι αυτων αργυρα.

¹² Και δια το πλατος της αυλης κατα το δυτικον πλευρον θελουσιν εισθαι παραπετασματα πεντηκοντα πηχων· στυλοι αυτων δεκα και υποβασια αυτων δεκα.

¹³ Και το πλατος της αυλης κατα το ανατολικον πλευρον το προς ανατολας θελει εισθαι πεντηκοντα πηχων.

¹⁴ Και τα παραπετασματα του ενος μερους της πυλης θελουσιν εισθαι δεκαπεντε πηχων· στυλοι αυτων τρεις και υποβασια αυτων τρια.

¹⁵ Και εις το αλλο μερος θελουσιν εισθαι παραπετασματα δεκαπεντε πηχων· στυλοι αυτων τρεις και υποβασια αυτων τρια.

¹⁶ Δια δε την πυλην της αυλης θελει εισθαι καταπετασμα εικοσι πηχων, εκ κυανου και πορφυρου και κοκκινου και βυσσου κεκλωσμενης, κατεσκευασμενον με εργασιαν κεντητου· στυλοι αυτων τεσσαρες και υποβασια τουτων τεσσαρα.

¹⁷ Παντες οι στυλοι κυκλω της αυλης θελουσιν εισθαι εζωσμενοι με αργυρον, τα αγκιστρα αυτων αργυρα και τα υποβασια αυτων χαλκινα.

¹⁸ Το μηκος της αυλης θελει εισθαι εκατον πηχων και το πλατος εκατερωθεν πεντηκοντα και το υψος πεντε πηχων, εκ βυσσου κεκλωσμενης, και τα υποβασια αυτων χαλκινα.

¹⁹ Παντα τα σκευη της σκηνης δια πασαν την υπηρεσιαν αυτης και παντες οι πασσαλοι αυτης και παντες οι πασσαλοι της αυλης θελουσιν εισθαι χαλκινοι.

²⁰ Και συ προσταξον τους υιους Ισραηλ να φερωσι προς σε καθαρον ελαιον απο ελαιας κοπανισμενας δια το φως, δια να καιη παντοτε ο λυχνος.

²¹ Εν τη σκηνη του μαρτυριου εξωθεν του καταπετασματος, το οποιον ειναι εμπροσθεν του μαρτυριου, ο Ααρων και οι υιοι αυτου θελουσι διαθεσει αυτον αφ' εσπερας εως πρωι εμπροσθεν του Κυριου· τουτο θελει εισθαι νομος παντοτεινος εις τους υιους Ισραηλ κατα τας γενεας αυτων.

¹ Οι ιερεις οι Λευιται, πασα η φυλη του Λευι, δεν θελουσιν εχει μεριδα ουτε κληρονομιαν μετα του Ισραηλ· τας δια πυρος γινομενας προσφορας του Κυριου και την κληρονομιαν αυτου θελουσι τρωγει.

² Δια τουτο κληρονομιαν δεν θελουσιν εχει μεταξυ των αδελφων αυτων· ο Κυριος ειναι η κληρονομια αυτων, καθως ειπε προς αυτους.

³ Και τουτο θελει εισθαι το δικαιωμα των ιερεων παρα του λαου, παρα των θυσιαζοντων τας θυσιας, ειτε βουν ειτε προβατον· θελουσι διδει εις τον ιερεα τον ωμον και τας σιαγονας και την κοιλιαν.

⁴ Τας απαρχας του σιτου σου, του οινου σου και του ελαιου σου, και το πρωτον του μαλλιου των προβατων σου, θελεις διδει εις αυτον.

⁵ διοτι αυτον εξελεξε Κυριος ο Θεος σου εκ πασων των φυλων σου, δια να παρισταται να λειτουργη εις το ονομα του Κυριου, αυτος και οι υιοι αυτου διαπαντος.

⁶ Και εαν ελθη Λευιτης εκ τινος των πολεων σου απο παντος του Ισραηλ, οπου παροικει, και ελθη μεθ' ολου του ποθου της ψυχης αυτου, εις τον τοπον οντινα εκλεξη ο Κυριος,

⁷ τοτε θελει λειτουργει εις το ονομα Κυριου του Θεου αυτου, καθως παντες οι αδελφοι αυτου οι Λευιται, οι παρισταμενοι εκει ενωπιον του Κυριου.

⁸ Ισας μεριδας θελουσι τρωγει εκτος του προερχομενου εκ της πωλησεως της πατρικης αυτου περιουσιας.

⁹ Αφου εισελθης εις την γην, την οποιαν Κυριος ο Θεος σου διδει εις σε, δεν θελεις μαθει να πραττης κατα τα βδελυγματα των εθνων εκεινων.

¹⁰ Δεν θελει ευρεθη εις σε ουδεις διαπερνων τον υιον αυτου η την θυγατερα αυτου δια του πυρος, η μαντευομενος μαντειαν η προγνωστης των καιρων η οιωνοσκοπος η μαγος,

¹¹ η γοης η ανταποκριτης δαιμονιων η τερατοσκοπος η νεκρομαντις.

¹² Διοτι πας ο πραττων ταυτα ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον· και εξ αιτιας των βδελυγματων τουτων Κυριος ο Θεος σου εκδιωκει αυτους απ' εμπροσθεν σου.

¹³ Τελειος θελεις εισθαι ενωπιον Κυριου του Θεου σου.

¹⁴ Διοτι τα εθνη ταυτα, τα οποια θελεις κατακληρονομησει, εδωκαν ακροασιν εις προγνωστας των καιρων και εις μαντεις· σε ομως Κυριος ο Θεος σου δεν αφηκε να πραττης ουτω.

¹⁵ Προφητην εκ μεσου σου θελει αναστησει εις σε Κυριος ο Θεος σου εκ των αδελφων σου, ως εμε· αυτου θελετε ακουει·

¹⁶ κατα παντα οσα εζητησας παρα Κυριου του Θεου σου εν Χωρηβ εν τη ημερα της συναξεως, λεγων, Ας μη ακουσω πλεον την φωνην Κυριου του Θεου μου, μηδε να ιδω πλεον το μεγα τουτο πυρ, δια να μη αποθανω.

¹⁷ Και ειπε Κυριος προς εμε, Καλως εχουσιν οσα ελαλησαν.

¹⁸ Προφητην εκ μεσου των αδελφων αυτων θελω αναστησει εις αυτους, ως σε, και θελω βαλει τους λογους μου εις το στομα αυτου, και θελει λαλει προς αυτους παντα οσα εγω προσταζω εις αυτον·

¹⁹ Και ο ανθρωπος οστις δεν υπακουση εις τους λογους μου, τους οποιους αυτος θελει λαλησει εν τω ονοματι μου, εγω θελω εκζητησει τουτο παρ' αυτου.

²⁰ Ο προφητης ομως οστις ασεβηση και λαληση εν τω ονοματι μου λογον τον οποιον εγω δεν προσεταξα εις αυτον να λαληση, η οστις λαληση εν τω ονοματι αλλων θεων, ο προφητης εκεινος θελει θανατωθη.

²¹ Και εαν ειπης εν τη καρδια σου, Πως θελομεν γνωρισει τον λογον, τον οποιον ο Κυριος δεν ελαλησεν;

²² Οταν τις προφητης λαληση εν τω ονοματι του Κυριου και ο λογος δεν γεινη ουδε συμβη, ουτος ειναι ο λογος τον οποιον ο Κυριος δεν ελαλησεν· ελαλησεν αυτον ο προφητης εν υπερηφανια· δεν θελετε φοβηθη απ' αυτου.