4298. En Jakob noemde de naam van de plaats Peniël; dat dit de staat van de verzoekingen betekent, staat vast uit de samenhang; oudtijds werden aan plaatsen waar iets bijzonders voorviel, namen gegeven en deze namen waren tekenend voor de zaak die daar voorviel en voor de staat ervan, nrs. 340, 2643, 3422; aan deze plaats werd een naam gegeven die de staat van de verzoekingen betekende, want de staat van de verzoekingen wordt hier beschreven door de worsteling en het kampen van Jakob; Peniël betekent in de oorspronkelijke taal ‘de aangezichten van God’ ; dat ‘de aangezichten van God’ zien, wil zeggen, de zwaarste verzoekingen doorstaan, zal in wat volgt worden ontvouwd.

665. Dat een verbond oprichten betekent, dat hij wedergeboren zal worden, kan duidelijk hieruit blijken, dat er geen ander verbond tussen de Heer en de mens kan bestaan dan de verbinding door liefde en geloof; zo betekent dus het verbond de verbinding, want het is het hemels huwelijk, dat het wezenlijkste verbond is. Het hemelse huwelijk of de verbinding bestaat alleen bij hen, die wedergeboren worden; daarom wordt de wedergeboorte zelf in de ruimste zin door het verbond aangeduid. De Heer gaat een verbond met de mens aan, wanneer Hij hem doet wedergeboren worden; vandaar beeldde het verbond met de Ouden niets anders uit. Uit de zin van de letter valt niets anders te begrijpen, dan dat het met Abraham, Izaäk en Jakob en zo vaak met hun nakomelingen gesloten verbond, hen persoonlijk betreft, maar zij waren van dien aard, dat zij niet wedergeboren konden worden, want zij stelden de godsdienst alleen in uiterlijke dingen en hielden de uiterlijke dingen voor heilig, zonder dat daaraan de innerlijke waren verbonden, waarom de met hen gesloten verbonden uitsluitend uitbeeldingen van wedergeboorten waren, zoals alle gebruiken en zoals Abraham, Izaäk en Jakob zelf, die de dingen uitbeeldden, welke tot de liefde en het geloof behoren; op dezelfde manier konden de hogepriesters en priesters, van welke aard zij ook mochten zijn, zelfs de misdadige, het hemelse en allerheiligste priesterschap uitbeelden.

Bij de uitbeeldingen wordt niets op de persoon betrokken, maar alles op de zaak, die uitgebeeld wordt; zo beeldden alle koningen van Israël en Juda, ook de slechtste, het rijk van de Heer uit, ja, zelfs ook Farao, die Jozef in het land van Egypte verhoogde. Uit dit en nog veel anders meer, waarover door de Goddelijke barmhartigheid van de Heer, in hetgeen volgt, kan blijken dat de zo vaak met de zonen van Jakob gesloten verbonden uitsluitend rituelen waren, die uitbeeldden.