1. Dat het Woord van het Oude Testament verborgenheden van de hemel bevat, en dat zowel het geheel als elke bijzonderheid daarvan op de Heer betrekking heeft, op Zijn hemel, op de Kerk, op het geloof en de dingen van het geloof, kan geen sterveling uit de letter opmaken. Uit de letter of uit de letterlijke zin ziet niemand iets anders, dan dat het in het algemeen gaat over de uiterlijke dingen van de Joodse Kerk, terwijl er overal een innerlijke zin is, dat nergens in het uiterlijke aan het licht komt, behalve dan het zeer weinige dat de Heer onthuld heeft en aan de apostelen heeft ontvouwd; zo bijvoorbeeld, dat de offeranden de Heer betekenen, het land Kanaän en Jeruzalem en ook het Paradijs, de hemel betekenen, waarom dan ook van het hemelse Kanaän en Jeruzalem gesproken wordt.

5138. 'For which they should put me in the pit' means a casting away among falsities. This is clear from the meaning of 'the pit' as falsity, dealt with in 4728, 4744, 5038. In what appears above evil was the subject, that is to say, the fact that evil caused celestial things to become alienated, 5174, 5135; but now falsity is the subject, for when the one is mentioned in the Word, so also is the other. That is to say, when evil is mentioned, so also is falsity, for the reason that when good is mentioned there, so also is truth, in order that a marriage may exist in every individual part of the Word. The heavenly marriage is a marriage of good and truth, but the hellish marriage is one of evil and falsity. For where evil exists, so also does falsity, falsity linking itself to evil like a wife to her husband; and where good exists, so also does truth, truth joining itself to good like a wife to her husband. Consequently one can see from a person's life the essential nature of his faith, for good, or else evil, is the inner essence of his life, and truth, or else falsity, is the inner essence of his faith. As regards a marriage existing in every individual part of the Word, see 683, 793, 801, 2173, 2516, 2712, 4138 (end).