ბიბლია

 

Exodus 6

Სწავლა

   

1 και ειπεν κυριος προς μωυσην ηδη οψει α ποιησω τω φαραω εν γαρ χειρι κραταια εξαποστελει αυτους και εν βραχιονι υψηλω εκβαλει αυτους εκ της γης αυτου

2 ελαλησεν δε ο θεος προς μωυσην και ειπεν προς αυτον εγω κυριος

3 και ωφθην προς αβρααμ και ισαακ και ιακωβ θεος ων αυτων και το ονομα μου κυριος ουκ εδηλωσα αυτοις

4 και εστησα την διαθηκην μου προς αυτους ωστε δουναι αυτοις την γην των χαναναιων την γην ην παρωκηκασιν εν η και παρωκησαν επ' αυτης

5 και εγω εισηκουσα τον στεναγμον των υιων ισραηλ ον οι αιγυπτιοι καταδουλουνται αυτους και εμνησθην της διαθηκης υμων

6 βαδιζε ειπον τοις υιοις ισραηλ λεγων εγω κυριος και εξαξω υμας απο της δυναστειας των αιγυπτιων και ρυσομαι υμας εκ της δουλειας και λυτρωσομαι υμας εν βραχιονι υψηλω και κρισει μεγαλη

7 και λημψομαι εμαυτω υμας λαον εμοι και εσομαι υμων θεος και γνωσεσθε οτι εγω κυριος ο θεος υμων ο εξαγαγων υμας εκ της καταδυναστειας των αιγυπτιων

8 και εισαξω υμας εις την γην εις ην εξετεινα την χειρα μου δουναι αυτην τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ και δωσω υμιν αυτην εν κληρω εγω κυριος

9 ελαλησεν δε μωυσης ουτως τοις υιοις ισραηλ και ουκ εισηκουσαν μωυση απο της ολιγοψυχιας και απο των εργων των σκληρων

10 ειπεν δε κυριος προς μωυσην λεγων

11 εισελθε λαλησον φαραω βασιλει αιγυπτου ινα εξαποστειλη τους υιους ισραηλ εκ της γης αυτου

12 ελαλησεν δε μωυσης εναντι κυριου λεγων ιδου οι υιοι ισραηλ ουκ εισηκουσαν μου και πως εισακουσεται μου φαραω εγω δε αλογος ειμι

13 ειπεν δε κυριος προς μωυσην και ααρων και συνεταξεν αυτοις προς φαραω βασιλεα αιγυπτου ωστε εξαποστειλαι τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου

14 και ουτοι αρχηγοι οικων πατριων αυτων υιοι ρουβην πρωτοτοκου ισραηλ ενωχ και φαλλους ασρων και χαρμι αυτη η συγγενεια ρουβην

15 και υιοι συμεων ιεμουηλ και ιαμιν και αωδ και ιαχιν και σααρ και σαουλ ο εκ της φοινισσης αυται αι πατριαι των υιων συμεων

16 και ταυτα τα ονοματα των υιων λευι κατα συγγενειας αυτων γεδσων κααθ και μεραρι και τα ετη της ζωης λευι εκατον τριακοντα επτα

17 και ουτοι υιοι γεδσων λοβενι και σεμει οικοι πατριας αυτων

18 και υιοι κααθ αμβραμ και ισσααρ χεβρων και οζιηλ και τα ετη της ζωης κααθ εκατον τριακοντα ετη

19 και υιοι μεραρι μοολι και ομουσι ουτοι οικοι πατριων λευι κατα συγγενειας αυτων

20 και ελαβεν αμβραμ την ιωχαβεδ θυγατερα του αδελφου του πατρος αυτου εαυτω εις γυναικα και εγεννησεν αυτω τον τε ααρων και μωυσην και μαριαμ την αδελφην αυτων τα δε ετη της ζωης αμβραμ εκατον τριακοντα δυο ετη

21 και υιοι ισσααρ κορε και ναφεκ και ζεχρι

22 και υιοι οζιηλ ελισαφαν και σετρι

23 ελαβεν δε ααρων την ελισαβεθ θυγατερα αμιναδαβ αδελφην ναασσων αυτω γυναικα και ετεκεν αυτω τον τε ναδαβ και αβιουδ και ελεαζαρ και ιθαμαρ

24 υιοι δε κορε ασιρ και ελκανα και αβιασαφ αυται αι γενεσεις κορε

25 και ελεαζαρ ο του ααρων ελαβεν των θυγατερων φουτιηλ αυτω γυναικα και ετεκεν αυτω τον φινεες αυται αι αρχαι πατριας λευιτων κατα γενεσεις αυτων

26 ουτος ααρων και μωυσης οις ειπεν αυτοις ο θεος εξαγαγειν τους υιους ισραηλ εκ γης αιγυπτου συν δυναμει αυτων

27 ουτοι εισιν οι διαλεγομενοι προς φαραω βασιλεα αιγυπτου και εξηγαγον τους υιους ισραηλ εξ αιγυπτου αυτος ααρων και μωυσης

28 η ημερα ελαλησεν κυριος μωυση εν γη αιγυπτω

29 και ελαλησεν κυριος προς μωυσην λεγων εγω κυριος λαλησον προς φαραω βασιλεα αιγυπτου οσα εγω λεγω προς σε

30 και ειπεν μωυσης εναντιον κυριου ιδου εγω ισχνοφωνος ειμι και πως εισακουσεται μου φαραω

   

სვედენბორგის ნაშრომებიდან

 

Arcana Coelestia # 3667

შეისწავლეთ ეს პასაჟი.

  
/ 10837  
  

3667. 'God Shaddai will bless you' means the temptations to which that truth and good was subjected and by means of which the joining together was effected. This is clear from the meaning of 'God Shaddai' as temptations, dealt with below, and from the meaning of 'being blessed' as a joining together, dealt with in 3504, 3514, 3530, 3565, 3584. Since Jacob' now represents the good of truth, as shown above in 3659, that good and truth is here meant by 'you'. The reason why 'God Shaddai' means temptations is that in ancient times people gave the Supreme Deity, or the Lord, various illustrious names. They used these in accordance with His attributes and in accordance with the kinds of good derived from Him, as well as in accordance with the kinds of truth, which are manifold, as everyone knows. By all those descriptive names members of the Ancient Church meant none but the one God, namely the Lord, whom they called Jehovah. But after the Church fell away from goodness and truth, and at the same time from such wisdom, they started to worship as many gods as there were descriptive names of the one God - so much so that each nation, and at length each family, acknowledged one of them as its own god. This was how so many gods came into being, who are also referred to in various places in the Word.

[2] The same happened in the family of Terah, Abraham's father, and also in Abraham's house. The fact that they worshipped other gods, see 1356, 2559, and in particular God Shaddai, 1992. And the fact that the worship of that God persisted in that house is also clear from the following places in Moses,

I appeared to Abraham, Isaac, and Jacob as God Shaddai, and by My name Jehovah I was not known to them. Exodus 6:3.

This explains why Abraham was told, I am God Shaddai; walk before Me and be blameless. Genesis 17:1.

And in the present case Isaac told Jacob, 'God Shaddai will bless you'. The truth of this is also quite evident from this chapter in which, after the Lord had said in a dream, 'I am Jehovah, the God of Abraham your father, and the God of Isaac', in verse 13, Jacob then said,

If God will be with me, and guard me on this road on which I am walking, and will give me bread to eat and clothing to wear, and I come back in peace to my father's house, then Jehovah will be my God. Verses 20-21.

From this it is evident that neither did the house of Jacob acknowledge Jehovah, but that Jacob would acknowledge Him as his God if He conferred benefits on him. It was just the same as it is in Christian Gentilism at the present day.

[3] But as regards the specific name God Shaddai, the Lord had been called by this in the Ancient Church in respect to temptations, and to the blessings and benefits following temptations, as shown in Volume Two, in 1992. This is why here in the internal sense 'God Shaddai' means temptations. Temptations are the means by which the conjunction of good and truth is effected - see what has been stated and shown already about temptations, in the paragraphs referred to in 2819.

  
/ 10837  
  

Thanks to the Swedenborg Society for the permission to use this translation.