¹ Loquente Ephraim, horror invasit Israël ; et deliquit in Baal, et mortuus est.

² Et nunc addiderunt ad peccandum ; feceruntque sibi conflatile de argento suo quasi similitudinem idolorum : factura artificum totum est : his ipsi dicunt : Immolate homines, vitulos adorantes.

³ Idcirco erunt quasi nubes matutina, et sicut ros matutinus præteriens ; sicut pulvis turbine raptus ex area, et sicut fumus de fumario.

⁴ Ego autem Dominus Deus tuus, ex terra Ægypti ; et Deum absque me nescies, et salvator non est præter me.

⁵ Ego cognovi te in deserto, in terra solitudinis.

⁶ Juxta pascua sua adimpleti sunt et saturati sunt ; et levaverunt cor suum, et obliti sunt mei.

⁷ Et ego ero eis quasi leæna, sicut pardus in via Assyriorum.

⁸ Occurram eis quasi ursa raptis catulis, et dirumpam interiora jecoris eorum, et consumam eos ibi quasi leo : bestia agri scindet eos.

⁹ Perditio tua, Israël : tantummodo in me auxilium tuum.

¹⁰ Ubi est rex tuus ? maxime nunc salvet te in omnibus urbibus tuis ; et judices tui, de quibus dixisti : Da mihi regem et principes.

¹¹ Dabo tibi regem in furore meo, et auferam in indignatione mea.

¹² Colligata est iniquitas Ephraim ; absconditum peccatum ejus.

¹³ Dolores parturientis venient ei : ipse filius non sapiens : nunc enim non stabit in contritione filiorum.

¹⁴ De manu mortis liberabo eos ; de morte redimam eos. Ero mors tua, o mors ! morsus tuus ero, inferne ! consolatio abscondita est ab oculis meis.

¹⁵ Quia ipse inter fratres dividet : adducet urentem ventum Dominus de deserto ascendentem, et siccabit venas ejus, et desolabit fontem ejus : et ipse diripiet thesaurum omnis vasis desiderabilis.

¹ In finem, pro iis qui commutabuntur. David.

² Salvum me fac, Deus, quoniam intraverunt aquæ usque ad animam meam.

³ Infixus sum in limo profundi et non est substantia. Veni in altitudinem maris ; et tempestas demersit me.

⁴ Laboravi clamans, raucæ factæ sunt fauces meæ ; defecerunt oculi mei, dum spero in Deum meum.

⁵ Multiplicati sunt super capillos capitis mei qui oderunt me gratis. Confortati sunt qui persecuti sunt me inimici mei injuste ; quæ non rapui, tunc exsolvebam.

⁶ Deus, tu scis insipientiam meam ; et delicta mea a te non sunt abscondita.

⁷ Non erubescant in me qui exspectant te, Domine, Domine virtutum ; non confundantur super me qui quærunt te, Deus Israël.

⁸ Quoniam propter te sustinui opprobrium ; operuit confusio faciem meam.

⁹ Extraneus factus sum fratribus meis, et peregrinus filiis matris meæ.

¹⁰ Quoniam zelus domus tuæ comedit me, et opprobria exprobrantium tibi ceciderunt super me.

¹¹ Et operui in jejunio animam meam, et factum est in opprobrium mihi.

¹² Et posui vestimentum meum cilicium ; et factus sum illis in parabolam.

¹³ Adversum me loquebantur qui sedebant in porta, et in me psallebant qui bibebant vinum.

¹⁴ Ego vero orationem meam ad te, Domine : tempus beneplaciti, Deus, in multitudine misericordiæ tuæ ; exaudi me in veritate salutis tuæ.

¹⁵ Eripe me de luto, ut non infigar ; libera me ab iis qui oderunt me, et de profundis aquarum.

¹⁶ Non me demergat tempestas aquæ, neque absorbeat me profundum, neque urgeat super me puteus os suum.

¹⁷ Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua ; secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me.

¹⁸ Et ne avertas faciem tuam a puero tuo ; quoniam tribulor, velociter exaudi me.

¹⁹ Intende animæ meæ, et libera eam ; propter inimicos meos eripe me.

²⁰ Tu scis improperium meum, et confusionem meam, et reverentiam meam ;

²¹ in conspectu tuo sunt omnes qui tribulant me. Improperium exspectavit cor meum et miseriam ; et sustinui qui simul contristaretur, et non fuit ; et qui consolaretur, et non inveni.

²² Et dederunt in escam meam fel, et in siti mea potaverunt me aceto.

²³ Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum, et in retributiones, et in scandalum.

²⁴ Obscurentur oculi eorum, ne videant ; et dorsum eorum semper incurva.

²⁵ Effunde super eos iram tuam ; et furor iræ tuæ comprehendat eos.

²⁶ Fiat habitatio eorum deserta ; et in tabernaculis eorum non sit qui inhabitet.

²⁷ Quoniam quem tu percussisti persecuti sunt, et super dolorem vulnerum meorum addiderunt.

²⁸ Appone iniquitatem super iniquitatem eorum et non intrent in justitiam tuam.

²⁹ Deleantur de libro viventium, et cum justis non scribantur.

³⁰ Ego sum pauper et dolens ; salus tua, Deus, suscepit me.

³¹ Laudabo nomen Dei cum cantico ; et magnificabo eum in laude ;

³² et placebit Deo super vitulum novellum, cornua producentem et ungulas.

³³ Videant pauperes, et lætentur ; quærite Deum, et vivet anima vestra,

³⁴ quoniam exaudivit pauperes Dominus, et vinctos suos non despexit.

³⁵ Laudent illum cæli et terra ; mare, et omnia reptilia in eis.

³⁶ Quoniam Deus salvam faciet Sion, et ædificabuntur civitates Juda, et inhabitabunt ibi, et hæreditate acquirent eam.

³⁷ Et semen servorum ejus possidebit eam ; et qui diligunt nomen ejus habitabunt in ea.