ბიბლია

 

Αριθμοί 8

Სწავლა

   

1 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

2 Λαλησον προς τον Ααρων, και ειπε προς αυτον, Οταν αναψης τους λυχνους, οι επτα λυχνοι θελουσι φωτιζει κατα προσωπον της λυχνιας.

3 Και ο Ααρων εκαμεν ουτως· ηναψε κατα προσωπον της λυχνιας τους λυχνους αυτης, καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην.

4 Αυτη δε ητο η κατασκευη της λυχνιας απο χρυσιου σφυρηλατου· και ο κορμος αυτης και τα ανθη αυτης, ητο ολη σφυρηλατος· κατα το σχεδιον, το οποιον εδειξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην, ουτως εκαμε την λυχνιαν.

5 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

6 Λαβε τους Λευιτας εκ μεσου των υιων Ισραηλ και καθαρισον αυτους.

7 Και ουτω θελεις καμει εις αυτους δια τον καθαρισμον αυτων· ραντισον επ' αυτους υδωρ καθαρισμου και ας περασωσι ξυραφιον δι' ολου του σωματος αυτων και ας πλυνωσι τα ενδυματα αυτων και ας καθαρισθωσιν.

8 Επειτα ας λαβωσιν ενα μοσχον εκ βοων μετα της εξ αλφιτων προσφορας αυτου απο σεμιδαλεως εζυμωμενης μετα ελαιου, και ενα αλλον μοσχον εκ βοων θελεις λαβει εις προσφοραν περι αμαρτιας.

9 Και θελεις φερει τους Λευιτας εμπροσθεν της σκηνης του μαρτυριου και θελεις συναξει ολην την συναγωγην των υιων Ισραηλ·

10 και θελεις φερει τους Λευιτας εμπροσθεν του Κυριου, και θελουσιν επιθεσει οι υιοι Ισραηλ τας χειρας αυτων επι τους Λευιτας.

11 και ο Ααρων θελει προσφερει τους Λευιτας ενωπιον του Κυριου προσφοραν παρα των υιων Ισραηλ, δια να υπηρετωσι την υπηρεσιαν του Κυριου.

12 Και οι Λευιται θελουσιν επιθεσει τας χειρας αυτων επι τας κεφαλας των μοσχων, και θελεις προσφερει τον ενα περι αμαρτιας και τον αλλον δι' ολοκαυτωμα εις τον Κυριον· δια να καμης εξιλεωσιν υπερ των Λευιτων.

13 Και θελεις στησει τους Λευιτας εμπροσθεν του Ααρων και εμπροσθεν των υιων αυτου· και θελεις προσφερει αυτους προσφοραν εις τον Κυριον.

14 Ουτω θελεις αποχωρισει τους Λευιτας εκ μεσου των υιων Ισραηλ, και οι Λευιται θελουσιν εισθαι εμου.

15 Και μετα ταυτα θελουσιν εισελθει οι Λευιται δια να υπηρετωσι την σκηνην του μαρτυριου· και θελεις καθαρισει αυτους και θελεις προσφερει αυτους προσφοραν.

16 Διοτι ουτοι ειναι δεδομενοι δωρον εις εμε εκ μεσου των υιων Ισραηλ· αντι των διανοιγοντων πασαν μητραν, παντων των πρωτοτοκων των υιων Ισραηλ ελαβον αυτους εις εμαυτον.

17 Διοτι παντα τα πρωτοτοκα των υιων Ισραηλ ειναι εμου, απο ανθρωπου εως κτηνους· καθ' ην ημεραν επαταξα παντα τα πρωτοτοκα εν τη γη της Αιγυπτου, ηγιασα αυτους εις εμαυτον·

18 και ελαβον τους Λευιτας αντι παντων των πρωτοτοκων των υιων Ισραηλ.

19 Και εδωκα τους Λευιτας δωρον εις τον Ααρων και εις τους υιους αυτου, εκ μεσου των υιων Ισραηλ, δια να υπηρετωσι την υπηρεσιαν των υιων Ισραηλ εν τη σκηνη του μαρτυριου, και δια να καμνωσιν εξιλεωσιν υπερ των υιων Ισραηλ· δια να μη ηναι πληγη επι τους υιους Ισραηλ, εαν πλησιασωσιν οι υιοι Ισραηλ εις τα αγια.

20 Και εκαμον ο Μωυσης και ο Ααρων και πασα η συναγωγη των υιων Ισραηλ εις τους Λευιτας, κατα παντα οσα προσεταξε Κυριος εις τον Μωυσην περι των Λευιτων· ουτως εκαμον εις αυτους οι υιοι Ισραηλ.

21 Και εκαθαρισθησαν οι Λευιται και επλυναν τα ιματια αυτων· και προσεφερεν αυτους ο Ααρων προσφοραν ενωπιον του Κυριου, και ο Ααρων εκαμεν υπερ αυτων εξιλεωσιν δια να καθαριση αυτους.

22 Και μετα ταυτα εισηλθον οι Λευιται δια να υπηρετωσι την υπηρεσιαν αυτων εν τη σκηνη του μαρτυριου εμπροσθεν του Ααρων και εμπροσθεν των υιων αυτου· καθως προσεταξεν ο Κυριος εις τον Μωυσην περι των Λευιτων, ουτως εκαμον εις αυτους.

23 Και ελαλησε Κυριος προς τον Μωυσην, λεγων,

24 Τουτο ειναι το περι των Λευιτων· απο εικοσιπεντε ετων και επανω θελουσιν εισερχεσθαι να εκτελωσι την υπηρεσιαν της σκηνης του μαρτυριου·

25 και απο πεντηκοντα ετων θελουσι παυεσθαι του να εκτελωσι την υπηρεσιαν και δεν θελουσιν υπηρετει πλεον·

26 αλλα θελουσιν υπουργει εις τους αδελφους αυτων εν τη σκηνη του μαρτυριου, δια να φυλαττωσι τας φυλακας· υπηρεσιαν ομως δεν θελουσι καμνει. Ουτω θελεις καμει εις τους Λευιτας ως προς τας φυλακας αυτων.

   

სვედენბორგის ნაშრომებიდან

 

Apocalypse Explained # 476

შეისწავლეთ ეს პასაჟი.

  
/ 1232  
  

476. And have made their robes white in the blood of the Lamb, signifies the implantation of Divine truth from the Lord. This is evident from the signification of "making robes white," as meaning to put off falsities and to put on truths, for "white" and "to be made white," are predicated of truths, and these are signified by "robes." (That "white" and "to be made white," are predicated of truths, see above, n. 196; and that "robes" signify truths in general see above, n. 395.) It is said "made their robes white," because the garments of those who are in falsities appear in the spiritual world dusky and also spotted, and the garments of those who are in temptations appear filthy; but as soon as they emerge from temptations, as they have then been imbued with Divine truths, white and shining garments without spots appear upon them, as was mentioned just above. This is why "they have made their robes white" signifies that they have put off falsities and put on truths. The above is evident also from the signification of "the blood of the Lamb" as being Divine truth proceeding from the Lord (of which above, n. 329 e New Jerusalem 293, 294, and in the extracts there from the Arcana Coelestia.) This can be seen from this also, that the garments of angels appear glistening from what is white and bright, not from faith in and thought about the blood of the Lord on the cross, but from Divine truth with them from the Lord; for, as was said above, their garments are all in accord with the truths with them; nor is any angel permitted to think of the Lord's passion, but only of His glorification, and of the reception by Him of the Divine.); and because in temptations falsities are shaken off, and truths are implanted, so in general, "they have made their robes white in the blood of the Lamb" signifies the implantation of Divine truth from the Lord. In the sense of the letter of the Word, "the blood of the Lamb" means the passion of the cross, but in the internal or spiritual sense it means Divine truth proceeding from the Lord; for it is by this that man is purified from falsities and evils, that is, his garments are made white. The passion of the cross was the Lord's last temptation, by which He fully subjugated the hells, and glorified His Human; and when this was accomplished and completed, the Lord sent the Comforter, the Spirit of Truth, by which is meant Divine truth proceeding from His glorified Human, as the Lord teaches in John (John 7:39) and elsewhere. It is by means of Divine truth, when it is received, that man is reformed and regenerated by the Lord and saved, and not by the shedding of blood on the cross. (On this more may be seen in The Doctrine of the New Jerusalem 293-294.)

  
/ 1232  
  

Thanks to the Swedenborg Foundation for their permission to use this translation.