¹ En het lot voor den stam der kinderen van Juda, naar hun huisgezinnen, was: aan de landpale van Edom, de woestijn Zin, zuidwaarts, was het uiterste tegen het zuiden;

² Zodat hun landpale, tegen het zuiden, het uiterste van de Zoutzee was, van de tong af, die tegen het zuiden ziet;

³ En zij gaat uit naar het zuiden tot den opgang van Akrabbim, en gaat door naar Zin, en gaat op van het zuiden naar Kades-Barnea, en gaat door Hezron, en gaat op naar Adar, en gaat om Karkaa;

⁴ En gaat door naar Azmon, en komt uit aan de beek van Egypte; en de uitgangen dezer landpale zullen naar de zee zijn. Dit zal uw landpale tegen het zuiden zijn.

⁵ De landpale nu tegen het oosten zal de Zoutzee zijn, tot aan het uiterste van de Jordaan; en de landpale, aan de zijde tegen het noorden, zal zijn van de tong der zee, van het uiterste van de Jordaan.

⁶ En deze landpale zal opgaan tot Beth-hogla, en zal doorgaan van het noorden naar Beth-araba; en deze landpale zal opgaan tot den steen van Bohan, den zoon van Ruben.

⁷ Verder zal deze landpale opgaan naar Debir, van het dal van Achor, en zal noordwaarts zien naar Gilgal, hetwelk tegen den opgang van Adummim is, die aan het zuiden der beek is. Daarna zal deze landpale doorgaan tot het water van En-semes, en haar uitgangen zullen wezen te En-rogel.

⁸ En deze landpale zal opgaan door het dal van den zoon van Hinnom, aan de zijde van den Jebusiet van het zuiden, dezelve is Jeruzalem; en deze landpale zal opwaarts gaan tot de spits van den berg, die voor aan het dal van Hinnom is, westwaarts, hetwelk in het uiterste van het dal der Refaieten is, tegen het noorden.

⁹ Daarna zal deze landpale strekken van de hoogte des bergs tot aan de waterfontein Nefthoah, en uitgaan tot de steden van het gebergte Efron. Verder zal deze landpale strekken naar Baala; deze is Kirjath-Jearim.

¹⁰ Daarna zal deze landpale zich omkeren Baala tegen het westen, naar het gebergte Seir, en zal doorgaan aan de zijde van den berg Jearim van het noorden; deze is Chesalon; en zij zal afkomen naar Beth-Semes, en door Timna gaan.

¹¹ Verder zal deze landpale uitgaan aan de zijde van Ekron, noordwaarts, en deze landpale zal strekken naar Sichron aan, en over den berg Baala gaan, en uitgaan te Jabneel; en de uitgangen dezer landpale zullen zijn naar de zee.

¹² De landpale nu tegen het westen zal zijn tot de grote zee en derzelver landpale. Dit is de landpale der kinderen van Juda rondom heen, naar hun huisgezinnen.

¹³ Doch Kaleb, den zoon van Jefunne, had hij een deel gegeven in het midden der kinderen van Juda, naar den mond des HEEREN tot Jozua, de stad van Arba, vader van Enak, dat is Hebron.

¹⁴ En Kaleb verdreef van daar de drie zonen van Enak, Sesai, en Ahiman, en Talmai, geboren van Enak.

¹⁵ En van daar toog hij opwaarts tot de inwoners van Debir, (de naam van Debir nu was te voren Kirjath-Sefer).

¹⁶ En Kaleb zeide: Wie Kirjath-Sefer zal slaan, en nemen haar in, dien zal ik ook mijn dochter Achsa tot een vrouw geven.

¹⁷ Othniel nu, de zoon van Kenaz, den broeder van Kaleb, nam haar in; en hij gaf hem Achsa, zijn dochter, tot een vrouw.

¹⁸ En het geschiedde, als zij tot hem kwam, zo porde zij hem aan, om een veld van haar vader te begeren; en zij sprong van den ezel af; toen sprak Kaleb tot haar: Wat is u?

¹⁹ En zij zeide: Geef mij een zegen; dewijl gij mij een dor land gegeven hebt, geef mij ook waterwellingen. Toen gaf hij haar hoge waterwellingen en lage waterwellingen.

²⁰ Dit is het erfdeel van den stam der kinderen van Juda, naar hun huisgezinnen.

²¹ De steden nu, van het uiterste van den stam der kinderen van Juda, tot de landpale van Edom, tegen het zuiden, zijn: Kabzeel, en Eder, en Jagur,

²² En Kina, en Dimona, en Adada,

²³ En Kedes, en Hazor, en Jithnan,

²⁴ Zif, en Telem, en Bealoth,

²⁵ En Hazor-Hadattha, en Kerioth-Hezron, dat is Hazor,

²⁶ Amam, en Sema, en Molada,

²⁷ En Hazar-Gadda, en Hesmon, en Beth-Palet,

²⁸ En Hazar-Sual, en Beer-Seba, en Bizjotheja,

²⁹ Baala, en Ijim, en Azem,

³⁰ En Eltholad, en Chesil, en Horma,

³¹ En Ziklag, en Madmanna, en Sanzanna,

³² En Lebaoth, en Silhim, en Ain, en Rimmon. Al deze steden zijn negen en twintig en haar dorpen.

³³ In de laagte zijn: Esthaol, en Zora, en Asna,

³⁴ En Zanoah, en En-gannim, Tappuah, en Enam,

³⁵ Jarmuth, en Adullam, Socho en Azeka,

³⁶ En Saaraim, en Adithaim, en Gedera, en Gederothaim; veertien steden en haar dorpen.

³⁷ Zenan, en Hadasa, en Migdal-gad,

³⁸ En Dilan, en Mizpa, en Jokteel,

³⁹ Lachis, en Bozkath, en Eglon,

⁴⁰ En Chabbon, en Lahmas, en Chitlis,

⁴¹ En Gederoth, Beth-Dagon, en Naama, en Makkeda; zestien steden en haar dorpen.

⁴² Libna, en Ether, en Asan,

⁴³ En Jiftah, en Asna, en Nezib,

⁴⁴ En Kehila, en Achzib, en Mareza; negen steden en haar dorpen.

⁴⁵ Ekron, en haar onderhorige plaatsen, en haar dorpen.

⁴⁶ Van Ekron, en naar de zee toe; alle, die aan de zijde van Asdod zijn, en haar dorpen;

⁴⁷ Asdod, haar onderhorige plaatsen en haar dorpen; Gaza, haar onderhorige plaatsen en haar dorpen, tot aan de rivier van Egypte; en de grote zee, en haar landpale.

⁴⁸ Op het gebergte nu: Samir, en Jatthir, en Socho,

⁴⁹ En Danna, en Kirjath-Sanna, die is Debir,

⁵⁰ En Anab, en Estemo, en Anim,

⁵¹ En Gosen, en Holon, en Gilo; elf steden en haar dorpen.

⁵² Arab, en Duma, en Esan,

⁵³ En Janum, en Beth-Tappuah, en Afeka,

⁵⁴ En Humta, en Kirjath-Arba, die is Hebron, en Zior; negen steden en haar dorpen.

⁵⁵ Maon, Karmel, en Zif, en Juta,

⁵⁶ En Jizreel, en Jokdeam, en Zanoah,

⁵⁷ Kain, Gibea, en Timna; tien steden en haar dorpen.

⁵⁸ Halhul, Beth-Zur, en Gedor,

⁵⁹ En Maarath, en Beth-Anoth, en Eltekon; zes steden en haar dorpen.

⁶⁰ Kirjath-Baal, die is Kirjath-Jearim, en Rabba; twee steden en haar dorpen.

⁶¹ In de woestijn: Beth-araba, Middin en Sechacha,

⁶² En Nibsan, en de Zoutstad, en Engedi; zes steden en haar dorpen.

⁶³ Maar de kinderen van Juda konden de Jebusieten, inwoners van Jeruzalem, niet verdrijven; alzo woonden de Jebusieten bij de kinderen van Juda te Jeruzalem, tot dezen dag toe.

¹ De Filistijnen nu namen de ark Gods, en zij brachten ze van Eben-Haezer tot Asdod.

² En de Filistijnen namen de ark Gods, en zij brachten ze in het huis van Dagon, en stelden ze bij Dagon.

³ Maar als die van Asdod des anderen daags vroeg opstonden, ziet, zo was Dagon op zijn aangezicht ter aarde gevallen voor de ark des HEEREN. En zij namen Dagon en zetten hem weder op zijn plaats.

⁴ Toen zij nu des anderen daags des morgens vroeg opstonden, ziet, Dagon lag op zijn aangezicht ter aarde gevallen voor de ark des HEEREN; maar het hoofd van Dagon, en de beide palmen zijner handen afgehouwen, aan den dorpel; alleenlijk was Dagon daarop overgebleven.

⁵ Daarom treden de priesters van Dagon, en allen, die in het huis van Dagon komen, niet op den dorpel van Dagon te Asdod, tot op dezen dag.

⁶ Doch de hand des HEEREN was zwaar over die van Asdod, en verwoestte hen; en Hij sloeg ze met spenen, Asdod en haar landpalen.

⁷ Toen nu de mannen te Asdod zagen, dat het alzo toeging, zo zeiden zij: Dat de ark des Gods van Israel bij ons niet blijve; want Zijn hand is hard over ons, en over Dagon, onzen god.

⁸ Daarom zonden zij heen, en verzamelden tot zich al de vorsten der Filistijnen, en zij zeiden: Wat zullen wij met de ark des Gods van Israel doen? En die zeiden: Dat de ark des Gods van Israel rondom Gath ga. Alzo droegen zij de ark des Gods van Israel rondom.

⁹ En het geschiedde, nadat zij die hadden rondom gedragen, zo was de hand des HEEREN tegen die stad met een zeer grote kwelling; want Hij sloeg de lieden dier stad van den kleine tot den grote, en zij hadden spenen in de verborgene plaatsen.

¹⁰ Toen zonden zij de ark Gods naar Ekron; maar het geschiedde, als de ark Gods te Ekron kwam, zo riepen die van Ekron, zeggende: Zij hebben de ark des Gods van Israel tot mij rondom gebracht, om mij en mijn volk te doden.

¹¹ En zij zonden heen, en vergaderden al de vorsten der Filistijnen, en zeiden: Zendt de ark des Gods van Israel heen, dat zij wederkere tot haar plaats, opdat zij mij en mijn volk niet dode; want er was een dodelijke kwelling in de ganse stad, en de hand Gods was er zeer zwaar.

¹² En de mensen, die niet stierven, werden geslagen met spenen, zodat het geschrei der stad opklom naar den hemel.