6092. Stih 8. A Faraon reče Jakovu. Da ovo označava opažanje u Prirodnom gde su spoljašnja-znanja o opštim stvarima spoljašnjih-znanja, vidi se iz značenja reći, što je opažanje (o čemu gore, br. 6063); iz reprezentacije Faraona, što je Prirodno gde su spoljašnja-znanja (vidi br. 5799, 6015); i iz reprezentacije Jakova, što je opšta istina crkve (o kojoj gore, vidi br. 6063); i iz reprezentacije Jakova, što je opšta istina crkve (o čemu gore br. 6089.

6015. Na kola koja posla Faraon po nj. Da ovo označava doktrinarne stvari spoljašnjih-znanja crkve, vidi se po značenju kola, što su doktrinarne stvari (vidi br. 5945); i iz reprezentacije Faraona, što su spoljašnja-znanja crkve u opšte; jer ovo je označeno Egiptom (br. 1462, 4966), pa se stoga njegovim carem označava ovo spoljašnje-znanje u opšte, kao i na drugim mestima u Reči; ali u najvećem broju odlomaka, kako Egiptom tako i Faraonom, označava se izokrenuto Spoljašnje-znanje. Da je Faraon Spoljašnje-znanje u opšte, vidi se kod Isaije: Doista, knezovi su Soanski bezumni i savjet mudrijeh savjetnika Faraonovijeh lud je. Kako možete govoriti Faraonu: ja sam sin mudrijeh, sin starih careva? (Isaija 19:11. Faraon ovde je spoljašnje-znanje u opšte, pa se stoga naziva sinom mudrijeh, i sinom starih careva; mudri i stari carevi , označavaju istine Drevne Crkve. Ali ovde je označeno ono znanje koje je postalo ludost, jer se kaže knezovi Soanski su bezumni, i savjet mudrije je lud.

Opet: Koji slaze u Egipat ne pitajući šta ću ja reći, da se ukrijepe silom Faraonovom i da se zaklone pod sjenom Egipatskim. Jer će vam sila Faraonova biti na sramotu, i zaklon pod sjenom Egipatskim na porugu (30:23). Ukrijepiti se silom Faraonovom i zaklanjati se u sjen Egipatski znači oslanjati se na spoljašna-znanja u stvarima vere, a nemati vere u duhovnu istinu ako to ne naređuje Spoljašnje-znanje i Čulno (znanje), što je izokrenut red; jer istine vere treba da budu na prvome mestu, a spoljašnje istine koje potvrđuju na drugome mestu; jer ako su ove na prvome mestu, ništa od istine se neće verovati.

Kod Jeremije: Govori Jehova Bog nad vojskama: evo, ja ću pohoditi ljudstvo u Noji, i Faraona i Egipat i bogove njegove i careve njegove, Faraona i sve koji se uzdaju u nj Jeremija 46:25. Faraon ovde označava spoljašnje-znanje u opšte; oni koji se pouzdaju u nj, su oni koji se pouzdaju u spoljašnje-znanje, a ne u Reč, to jest, ne u Gospoda u Reči. Na taj nači, sve je izokrenuto u doktrini o veri; otuda dolazi obmana, a isto tako i osporavanje da su Božansko i nebesko nešto. Ovakvi obično kažu, Učini da vidim te stvari mojim očima, ili pokaži mi naučno da je tako, pa ću tada verovati. Ali kad bi videti, kad bi im se pokazalo, opet ne bi verovali, jer kod njih osporavanje ima prevagu.

Kod istoga: Riječ Jehovina koja dođe Jeremiji proroku za Filisteje prije nego Faraon ostavi Gazu. Evo, voda dolazi sa sjevera, i biće kao potok koji se razljeva, i potopiće zemlju i što je u njoj, grad i one što žive u njemu; i ljudi će vikati, i ridaće svi stanovnici zemaljski. Od topota kopita jakih konja njegovijeh; od tutnjave kola njegovijeh, i praske točkova njegovijeh, ne će se obazirati ocevi na sinove, jer će im ruke klonuti (47:12, 3). Iz svake stvari koja se ovde kaže o Faraonu, jasno je da je Faraon spoljašnje-znanje u opšte, a ovde u izokrenutom redu, što razara istine vere. Potok koji se razljeva je spoljašnje-znanje koje razara razumevanje istine, pa je to stoga pustošenje; potopiće zemlju i što j)