63. (Vers. 13.) "Et in medio septem candelabrorum similem filio homini". - Quod significet Dominum a quo omne caeli et ecclesiae, constat ex significatione "in medio", quod sit in intimo (de qua n. 1074, 2940, 2973); et quia ex intimo procedunt omnia sicut lux e centro in peripherias, ideo per "in medio" significatur a quo; ex significatione "septem candelabrorum", quod sint novum caelum et nova ecclesia (de qua mox supra, n. 62); et ex significatione "Filii hominis", quod sit Dominus quoad Divinum Humanum, et quoque quoad Divinum Verum, quia hoc a Divino Humano Ipsius procedit. Ex his constare potest cur Dominus apparuit "in medio septem candelabrorum", quod nempe ex eo, quod ab Ipso procedat omne caeli et ecclesiae; est enim bonum amoris et fidei quod facit caelum et ecclesiam; et quod id bonum sit a Divino, notum est in orbe Christiano; et quia a Divino est, a Domino est, quoniam Dominus est Deus caeli, et quoniam Divinum Domini facit caelum (videatur in opere De Caelo et Inferno 2-6, et 7-12; et quod hoc sit Divinum Humanum Ipsius, n. 78-86).

[2] Quod Filius hominis sit Dominus quoad Divinum Humanum, et quoque quoad Divinum Verum, quia hoc a Divino Humano Ipsius procedit, constat a locis in Verbo ubi Filius hominis nominatur:

- Ut apud Johannem,

Turba dixit ad Jesum, "Quomodo Tu dicis, Oportet exaltari Filium hominis? Quis est hic Filius hominis? Respondit illis Jesus, Adhuc breve tempus lux vobiscum est; ambulate quousque lucem habetis, ne tenebrae vos apprehendant;... quousque lucem habetis, credite in lucem, ut filii lucis sitis" (12:34-36);

ex his patet, quod per "Filium hominis" simile quod per "Lucem" significetur; nam cum quaerebant, Quis est hic Filius hominis respondit Dominus quod Ipse esset Lux in quam crederent.

(Quod "lux" sit Divinum Verum procedens ex Divino Humano Domini, videatur in opere De Caelo et Inferno 126-140, et in Doctrina Novae Hierosolymae, n. 49; ita quoque Filius hominis.)

[3] Apud Lucam:

"Beati quando odio habebunt vos homines... propter Filium hominis" (6:22);

"propter Filium hominis" est propter Divinum Verum quod procedit a Domino; Divinum Verum est omne fidei et amoris in Dominum: quia mali illa negant, et qui negant etiam odio habent, ac boni agnoscunt, ideo dicitur quod hi beati sint.

[4] Apud eundem

"Venient dies, cum desiderabitis unum dierum Filii hominis videre, sed non videbitis; tunc dicent vobis, Ecce hic aut ecce illic; ne abite nec investigate" (17:22, 23);

"desiderare unum dierum Filii hominis" est Verum Divinum quod genuinum quoad aliquid ejus. Intelligitur ibi finis ecclesiae, quando nulla amplius fides quia nulla charitas, quo tempore periturum omne Divinum Verum; et quia Verum Divinum significatur per "Filium hominis", ideo dicitur, "Tunc dicent..., Ecce hic aut ecce illic;... investigate."

[5] Apud eundem,

"Filius hominis veniens num inveniet fidem super terra?" (18:8);

hoc est, cum Verum Divinum e caelo revelabitur, quod non credetur; "Filius hominis" etiam hic est Dominus quoad Verum Divinum; adventus Domini est revelatio Veri Divini in fine ecclesiae (n. 3900, 4060).

[6] Apud Matthaeum:

"Sicut fulgur exit ab oriente, et apparet usque ad occidentem, ita erit adventus Filii hominis... Tunc apparebit signum Filii hominis in caelo, et tunc plangent omnes tribus terrae, et videbunt Filium hominis venientem in nubibus caeli cum potentia et gloria" (24:27, 30);

quod per "adventum Domini in nubibus caeli" ibi significetur revelatio Divini Veri in fine ecclesiae, videatur supra (n. 36).

[7] Apud eundem,

"Dico Vobis, Ex nunc videbitis Filium hominis sedentem ex dextris potentiae, et venientem in nubibus caeli" (26:64).

Et apud Lucam:

"Ex hoc nunc erit Filius hominis sedens a dextris virtutis Dei" (22:69);

"Filius hominis" est Dominus quoad Divinum Humanum et quoad Divinum Verum procedens ab Ipso; "sedere a dextris potentiae" est quod Ipsi omnipotentia; quod dicatur quod id nunc visuri essent, est quod Divinum Verum in sua omnipotentia esset, cum Dominus in mundo vicerat inferna, et omnia ibi et in caelis in ordinem redegerat, et quod sic salvari possent qui Ipsum fide et amore reciperent (n. 9715. Quod sedere a dextris sit omnipotentia, videatur n. 3387, 4592, 4933, 7518, 8281, 9133. Quod omnis potentia boni sit per verum, n. 6344, ¹ 6423, 8304, 9327, 9410, 9639, 9643. Quod ipsa potentia Divina sit per Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini, n. 6948.

Quod "nubes", in quibus Filius hominis venturus, sit Verbum in littera, quod est Divinum Verum in ultimo ordinis, praefat. ad cap. 18, n. 4060, 4391, 5922, 6343, 6752, 8443, 8781: et quod "gloria" sit ipsum Divinum Verum, quale est in sensu Verbi interno, n. 4809, 5922, ² 8267, 9429).

[8] Ex his nunc constare potest, quid significatur per haec in Apocalypsi,

"Vidi cum ecce nubes alba; et super nube sedens similis Filio hominis, habens super capite suo coronam auream" (14:14);

et apud Danielem,

"Videns fui in Visionibus noctis, et ecce cum nubibus caelorum sicut Filius hominis Venit" (7:13).

Quia omne judicium fit ex vero, ideo dicitur quod datum sit Domino

"Judicium facere, quia Filius hominis est" (Johannes 5:27);

et quod

"Filius hominis reddet unicuique secundum facta sua" (Matthaeus 16:27);

et

"Cum Venturus Filius hominis, ... sedebit super throno gloriae suae", et judicaturus (Matthaeus 25:31).

[9] Apud Matthaeum,

"Qui seminat bonum semen est Filius hominis, ager est mundus, semen (bonum) sunt filii regni, zizania sunt filii mali" (13:37, 38);

"bonum semen" est Verum Divinum, ideo dicitur quod Filius hominis id seminet; "filii regni sunt vera Divina in caelo et ecclesia", "filius" enim est verum (n. 489, 491, 533, 1147, 2623), ac in opposito sensu falsum, quod etiam est "filius mali."

[10] Apud eundem,

"Filius hominis non habet ubi caput inclinet" (8:20);

pro quod Divinum Verum non haberet locum ullibi, seu apud ullum hominem eo tempore.

Quod Filius hominis Passurus esset et occideretur (Matthaeus 17:12, 22 (, 23); cap. 26:2, 24, 45; Marcus 8:31; 9:12, 31), significabat quod ita cum Divino Vero acturi essent, proinde cum Domino, qui erat ipsum Divinum Verum; quod etiam Ipse docet apud Lucam,

"Prius oportet Filium hominis pati, et reprobari a generatione hac" (17:25).

[11] Apud Jeremiam,

"Non habitabit ibi vir, nec commorabitur ibi filius hominis" (49:18, 33);

et apud eundem,

In urbibus "non habitabit vir ullus, neque transibit per eas filius hominis" (51:43).

Qui non scit Verbi sensum spiritualem, credet quod per "urbes" hic intelligantur urbes, et per "virum" perque "filium hominis" vir et filius, ac quod urbes sic desolarentur ut nullus ibi; sed est status ecclesiae quoad doctrinam veri qui per illa describitur; "urbes" enim sunt doctrinalia ecclesiae (videatur n. 402, ³ 2449, 3216, 4492, 4493); "vir" est ipsum ejus verum conjunctum bono (n. 3134, 7716, 9007); ita "filius hominis" est Verum.

[12] Quoniam per "Filium hominis" significabatur Divinum Verum procedens a Domino, ideo quoque prophetae, per quos revelabatur, vocabantur "filii hominis", Ut Daniel (8:17) et Ezechiel (2:1, 3, 6, 8; 3:1, 3, 4, 10, 17, 25; 4:1, 16; 8:5, 6, 8, 12, 15; 12:2, 3, 9, 18, 22, 27).

Sicut pleraque in Verbo etiam sensum oppositum habent, ita quoque significatio "filii hominis", qui in eo sensu est falsum oppositum vero:

- Ut apud Esaiam,

"Quid tu quod times ab homine, moritur, et a filio hominis, gramen datur?" (51:12);

et apud Davidem,

"Ne confidite in principibus, in filio hominis, cui non salus" (Psalmuss 146:3);

"principes" sunt primaria vera (n. 2089, 5044), ita in opposito sensu primaria falsa; et "filius hominis" est ipsum falsum.

Note a piè di pagina:

9410. ‘Non misit manum suam’: quod significet quod ibi non verum in sua potentia, constat ex significatione ‘manus’ quod sit potentia quae per verum; quod ‘manus’ sit potentia, videatur n. 878, 3091, 3387, 4931-4937, 5327, 5328, 5544, 6947, 7011, 7188, 7189, 7518, 7673, 8050, 8153, 8281, 9025, 9133, quod sit per verum, n. 3091, 3503, 6344, ¹ 6423, 8304, et quod omnis potentia veri sit ex bono, ita per bonum a Domino, n. 6948, 8200, 9327; inde patet quod per ‘non misit manum suam ad sepositos filios Israelis’ significetur quod illis qui in sensu Verbi externo separato ab interno sunt non sit verum in sua potentia; causa quod apud illos non verum sit in sua potentia, est quia separati sunt a caelo, et sic a Domino, Verbum enim conjungit hominem caelo, et per caelum Domino, quoniam omnia quae sunt sensus litterae Verbi correspondent rebus spiritualibus et caelestibus in quibus sunt angeli; cum quibus nulla communicatio est si Verbum modo secundum litteram capitur, et non simul secundum aliquod doctrinale Ecclesiae, quod est internum Verbi.

[2] Pro exemplo sint Domini verba ad Petrum,

Tu es Petrus, et super ² hac petra aedificabo Ecclesiam Meam, et portae inferni non praevalebunt illi; et dabo tibi claves regni caelorum, et quicquid ligaveris in terra, erit ligatum in caelis, et quicquid solveris in terra, erit solutum in caelis, Matth. xvi [18, ] 19:

pariter ad discipulos, Amen dico vobis, Quaecumque ligaveritis super terra erunt ³ ligata in caelo, et quaecumque solveritis super terra erunt soluta in ⁴ caelo, Matth. 18:18;

qui in sensu externo Verbi separato ab interno sunt, ita qui separati a vera doctrina Ecclesiae, sibi persuadent quod talis potestas a Domino data sit Petro, et quoque reliquis discipulis ⁵ Domini; inde infernalis illa haeresis quod in humana potestate sit intromittere in caelum et excludere e caelo quemcumque libet; cum tamen secundum veram Ecclesiae doctrinam, quae etiam est internum Verbi, illa potestas est soli Domino; quapropter qui in sensu Verbi externo et simul in interno sunt capiunt quod haec dicta sint de fide et ejus veris quae a Domino, et quod fidei a Domino, ita Ipsi Domino illa potestas sit, et sic nullatenus alicui homini;

[3] quod ita sit, constare potest a repraesentatione ‘Petri’ et ‘duodecim discipulorum’, tum a significationi ‘petrae’, et quoque a significatione ‘clavium’; quod ‘Petrus’ repraesentaverit fidem, videatur Praefatio ad Gen. xviii et xxii, tum n. 3750, 4738, 6000, 6073 fin. , et quod ‘duodecim discipuli Domini’, sicut duodecim tribus Israelis, repraesentaverint omnia fidei et amoris: n. 3488, 3858, 6397; quod ‘petra’ significet Dominum quoad fidem: et sic fidem quae a Domino, n. 8581, et quod ‘claves’ significent potentiam, constat ex locis in Verbo ubi ‘claves’ nominantur, ut apud Johannem,

Ego sum Primus et Novissimus, Qui vivit et fui mortuus; sed ecce vivo Ego in saecula saeculorum, et habeo claves inferni et mortis, Apoc. 1:18:

apud eundem,

Haec dicit Sanctus, Verus, Qui habet clavem Davidis, Qui aperit ut nemo claudat, et claudit ut nemo aperiat, Apoc. 3:8:

et apud Esaiam,

Dabo clavem domus Davidis super umerum Ipsius, ut aperiat et non claudens, et claudat nec aperiens, 22:22;

quod in his locis ‘clavis’ sit potentia, patet, et quod ea sit soli Domino.

[4] Ex his constare potest quales illi sunt qui in sensu Verbi externo separato ab interno sunt, quod nempe illis nulla conjunctio cum caelo sit, ita nulla cum Domino; sicut illi qui explicant illa verba Domini ad Petrum et ad discipulos secundum litteram, quod sibi arrogent potentiam salvandi genus humanum, ac se deos caeli et terrae faciant, et hoc ex vesano amore sui et mundi; quisque qui ex sana ratione cogitat videre et capere potest quod homo non possit solvere unum peccatum, quoniam peccatum non solvitur nisi per formationem novae vitae ⁶ , hoc est, per regenerationem a Domino; quod regeneratio perstet usque ad finem vitae hominis in mundo, et postea in aeternum, ⁷ videatur n. 8548-8553, 8635-8640, 8742-8747, 8853-8858, 8958-8968.

[5] Quid sit verum in sua potentia, etiam paucis dicetur: quod angeli in Verbo dicantur ‘potentiae’, et quoque quod sint potentiae, in Ecclesia notum est; ast non sunt potentiae ex se sed ex Domino, quoniam sunt recipientes veri Divini quod a Domino; potentia illis a Domino talis est ut unus illorum possit mille ex turba diabolica abigere, includere infernis, et compescere; verum enim Divinum quod a Domino, ⁸ implet caelos et facit caelos; et si credere vultis, per id omnia facta et creata sunt; Verbum ⁹ , quod erat in principio apud Deum et quod erat Deus, per quod omnia creata sunt et per quod mundus factus, de quo apud Johannem 1:1-14, est Divinum Verum; quod hoc sit unicum substantiale ex quo omnia, pauci possunt capere, quoniam idea de Divino Vero non alia hodie habetur quam qualis de loquela oris ex imperante, secundum quam mandata efficiuntur; sed qualis idea de illo habenda sit, videatur n. 9407 ad fin. Omnipotentia Divini Veri quod a Domino, describitur multis in locis in Verbo, et quoque apud Johannem in Apocalypsi,

Factum est bellum in caelo; Michael et angeli ejus pugnarunt contra draconem; draco autem pugnavit et angeli ejus, sed non praevaluerunt; neque locus inventus est eorum amplius in caelo: vicerunt illum per sanguinem Agni, et per Verbum testimonii Sui, 12:7, 8, 11;

quod ‘sanguis Agni’ sit Divinum Verum procedens a Divino Humano Domini, videatur n. 4735, ¹⁰ 6978, 7317, 7326, 7850, 9127, 9393, 9395, et quod ‘Verbum testimonii Sui’ sit verum Divinum receptum, patet.

[6] Qui in ¹¹ Verbi sensu externo separato ab interno sunt, ita qui separati a ¹² vera doctrina Ecclesiae, illi propheticum illud non aliter capiunt quam secundum litteram, quod nempe per ‘sanguinem’ intelligatur sanguis, ita passio Domini, cum tamen est Divinum Verum procedens a Domino quod per sanguinem ibi significatur; qui in vera Ecclesiae doctrina sunt, illi scire possunt quod non per sanguinem salventur sed per audire verum Divinum et facere illud, ita qui per Divinum Verum patiuntur se regenerari a Domino; hoc scire, capere, videre, et percipere possunt omnes qui in illustratione sunt a Domino, ita omnes qui in bono charitatis et fidei ¹³ , nam hi sunt qui illustrantur; hoc confiteri possum, quod cum lego sanguinem Agni et cogito de sanguine Domini, angeli apud me non aliter sciant quam quod legam Divinum Verum procedens a Domino, et quod cogitem de illo. At simplices maneant in sua doctrina quod per sanguine Domini salventur, modo vivant secundum Divinum Ipsius Verum nam qui secundum id vivant illustrantur in altera vita.

Note a piè di pagina: