2943. ‘Omnibus intrantibus portam urbis ejus, dicendo’: quod significet quoad doctrinalia per quae fides, constat a significatione ‘portae’ quod sit introitus, ita id quod introducit, similiter ac janua, de qua n. 2145, 2152, 2356, 2385; et a significatione ‘urbis’ quod sit verum quod est fidei, de qua n. 402, 2268, ¹ 2449, 2451, 2712. Urbes in Antiqua Ecclesia non fuerunt urbes sicut postea ² et hodie, nempe coetus et congregationes, sed fuerunt cohabitationes separatarum familiarum; familia unius parentis constituebat urbem; sicut urbs Nahoris, ad quam servus Abrahami cum desponsaret Rebeccam Isaco, venit, Gen. 24:10, fuit familia Nahoris, quae ibi; et Shalem urbs Shechemi, ad quam Jacob cum ex Paddan Aram, alluit, Gen. 33:18; 34, erat familia Hamoris et Shechemi quae ibi; ita reliquae urbes illo tempore;

[2] et quia ex antiquissimis habuerunt quod gentes et familiae repraesentarent societates caelestes, ita illa quae sunt amoris et charitatis, n. 685, 1159, inde cum loco familiae nominatur urbs, et loco gentis nominatur populus, significatur verum quod est fidei: inde quoque civitas Dei et civitas sancta in genuino sensu significat fidem in Dominum: et quia ‘urbs seu civitas’ significabat fidem, ‘porta urbis’ significabat doctrinalia, quia haec introducunt ad fidem. Hoc quoque in Ecclesia repraesentativa Judaica significabatur per quod judices et seniores sederent in porta urbis et ibi judicarent, ut patet ab historicis Verbi, tum apud Zachariam,

Haec verba quae facietis, loquimini veritatem vir cum socio, veritatem et judicium pacis judicate in portis vestris,

8:16:

et apud Amos, Odio habete malum, et amate bonum, et statuite in porta judicium, 5:15.

Quod ‘porta’ quoque significet aditum ad mentem rationalem, et quod mens illa comparetur ‘urbi’, videatur n. 2851.

Notes de bas de page:

2712. ‘Habitavit in deserto Paran’: quod significet vitam spiritualis hominis quoad bonum, constat ex significatione ‘habitare’ quod praedicetur de bono veri, seu de bono spirituali, hoc est, de bono spiritualis hominis; quod quale sit, describitur per id quod ‘habitaret in deserto Paran’, de quibus mox sequitur. Quod ‘habitare’ praedicetur de bono seu affectione veri, constat a pluribus locis Verbi ubi agitur de ‘urbibus’, per quas significantur vera, quod erunt absque ‘habitatore’, per quem significatur bonum, n. 2268, ¹ 2449, 2451; vera enim inhabitantur a bono; et sunt vera absque bono, sicut urbs in qua ² non habitans, ut apud Zephaniam, Vastare feci plateas eorum, ut non transiens; desolatae sunt urbes eorum, ut non ullus habitans, 3:6:

apud Jeremiam,

[2] Jehovah deducens nos per desertum, ... non transiit in ea vir, et non habitavit homo ibi; ... posuerunt terram ejus in solitudinem, urbes ejus exustae, ut non habitans, 2:6, 15:

apud eundem,

Omnis urbs derelicta, et nemo habitans in eis, 4:29:

apud eundem,

In plateis Hierosolymae desolatis, et nullus homo, et nullus habitator, et nulla bestia, 33:10;

‘plateae’ pro veris, n. 2336, ‘nullus homo’ pro nullo bono caelesti, ‘nullus habitator’ pro nullo bono spirituali, ‘nulla bestia’ pro nullo bono naturali:

apud eundem,

Urbes Moabi in desolationem erunt, nullus habitans in eis, 48:9.

[3] Apud Prophetas in singulis expressionibus est ³ conjugium veri et boni, quare ubi ‘urbs desolata’ dicitur, etiam adjicitur quod ‘non habitans in ea’, ex causa quia ‘urbs’ significat vera, et ‘habitans’ bonum, alioquin superfluum foret dicere non habitans ubi dictum quod urbs desolata sit: similiter sunt voces constantes, quae significant illa quae sunt boni caelestis, quae boni spiritualis, tum quae veri, ut apud Esaiam,

Semen tuum gentes possidebit, et urbes desolatas habitabunt, 54:3;

ubi ‘possidere’ praedicatur de bono caelesti, ‘habitare’ de bono spirituali:

apud eundem,

Possidebunt eam electi Mei, et servi Mei habitabunt ibi, 54:3;

[4] similiter:

apud Davidem,

Deus salvabit Zionem, et aedificabit civitates Jehudae, et habitabunt ibi et possidebunt eam, et semen servorum ejus hereditabunt eam, et amantes nomen Ipsius habitabunt in ea, Ps. 69:36, 37 [A 5:3 5, 36];

‘habitare et simul possidere’ praedicatur ⁴ de bono caelesti, ‘habitare’ de bono spirituali:

apud Esaiam,

Dicens Hierosolymae, Habitaberis, et civitatibus Jehudae, Aedificabimini, 44:26;

ubi ‘habitare’ praedicatur de bono spiritualis Ecclesiae, quae est ‘Hierosolyma’: in tantum voces in Verbo praedicantur de suis bonis et suis veris, ut solum ex notitia praedicationis talium vocum sciri possit, de qua re in genere agitur.

Notes de bas de page: